Crowdfunding boek van start!

6 maart 2015. 

Vandaag is de crowdfunding-campagne voor mijn nieuwe boek van start gegaan!

Ter gelegenheid van de 18de verjaardag (juni 2015) van Keridwen wil ik graag mijn nieuwe boek uitbrengen: 

Zelfregie 3.3 

Wie durft te dwalen vindt nieuwe wegen

Crowdfunding

Wilt u helpen de publicatie van het boek Zelfregie 3.3 – Wie durft te dwalen vindt nieuwe wegen mogelijk te maken? Dat kan! Graag zelfs! Het schrijven van een boek vraagt veel tijd en aandacht. Het uitgeven verlangt een relatief omvangrijke voorfinanciering.  Via crowdfunding zoeken wij financiële ondersteuning. Deze crowdfunding is gestart per 5 maart 2015 en loopt door tot 10 juni 2015. U vindt alle informatie over de mogelijkheden (inclusief voorverkoop-met-korting!)  op onze crowdfund-pagina.

Lezingen & Presentaties

Bent u op zoek naar naar een inspirerende spreker of naar een interactieve speakershow? Bent u benieuwd naar wat Zelfregie 3.3 voor u en voor uw bedrijf of organisatie kan betekenen?

Juist in deze aanloop naar de publicatie van mijn boek kom ik met veel plezier vertellen over Zelfregie 3.3: 

• wat Zelfregie 3.3 is, 
• hoe Zelfregie 3.3 werkt, 
• wat Zelfregie 3.3 kan betekenen in uw dagelijkse praktijk.

Hebt u een onderwerp of een gelegenheid? 
In presentatie of speakershow neem ik Zelfregie 3.3 als uitgangspunt. 
De toepassing, het thema en de context bepaalt ú! 
Welkom! Vraag naar de mogelijkheden: contact

Toelichting op Zelfregie 3.3

Het is alweer zo’n acht jaar geleden dat De dans van  de held, schakelen in perspectief en paradigma uitkwam. In die acht jaren heb ik met De dans van de held veel ervaring opgedaan bij allerlei klanten, van commerciële bedrijven tot non-profit organisaties en van professionals tot privé personen. Er kwamen de meest uiteenlopende vragen binnen, die allemaal als kern hadden: de wens om vaste patronen los te laten en nieuwe zinvolle perspectieven te ontwikkelen voor vigerende vraagstukken en problemen.
De dans van de held biedt op onorthodoxe en laagdrempelige wijze adequate hulp om deze wens te realiseren.

Deze acht jaar heeft voor veel bijzondere ervaringen en voor aanvullende inzichten en ideeën gezorgd. De vraagstukken, waarvoor bij Keridwen om ondersteuning wordt gevraagd blijven divers en intrigerend, variërend van vraagstukken op het gebied van strategische bedrijfsontwikkeling, innovatie en creativiteit, beleidsontwikkeling en -uitvoering, management en leiderschap, samenwerking, persoonlijke ontwikkeling tot professionalisering van  onder meer mediators, docenten, consultants, coaches, managers en bestuurders.

Het kon ook bijna niet anders of De dans van de held heeft zich in de loop van deze tijd verder ontwikkeld, verdiept en uitgebreid. Inmiddels is De dans van de held opgenomen als focus in Zelfregie 3.3 – wie durft te dwalen vindt nieuwe wegen. Naast De dans van de held bestaat Zelfregie 3.3 uit Wachter & Lantaarn en Het Gordiaanse ei.

Zelfregie 3.3 is gebaseerd op het gegeven, dat mensen altijd slechts een deel van hun werkelijkheid (persoonlijk en professioneel) waarnemen en betekenis gegeven aan hun beleving van de werkelijkheid in de verhalen die zij erover vertellen. 
Verhalen kunnen echter altijd worden veranderd. Zowel uw verhalen over uw beleving van de werkelijkheid, als het concreet acteren in het hier-en-nu kunt u regisseren. Vaste patronen kunt u leren los te laten. Denkramen kunt u variëren om andere delen van de werkelijkheid waar te nemen en van betekenis te voorzien. 

Zelfregie 3.3 – wie durft te dwalen vindt nieuwe wegen betekent voor u en uw organisatie dat u nieuwe werkelijkheden kunt creëren met nieuwe mogelijkheden.

Zelfregie 3.3: De dans van de held richt zich daarbij primair op het veranderen en vergroten van uw denkraam: vaste patronen worden losgeschud, u onderzoekt andere delen van uw werkelijkheid met hulp van uw eigen twaalf helden.

Zelfregie 3.3: Wachter & Lantaarn richt zich daarbij primair op het verhaal dat u over uw werkelijkheid vertelt: hoe u uw werkelijkheid beleeft, hoe u deze weergeeft in uw verhalen en hoe u nieuwe verhalen over de werkelijkheid kunt creëren, met alle nieuwe mogelijkheden van dien.

Zelfregie 3.3 Het Gordiaanse ei richt zich daarbij primair op het praktisch toepassen van de mogelijkheden van nieuwe denkramen met nieuwe verhalen in uw dagelijkse praktijk: u onderzoekt wat het betekent om in een nieuwe werkelijkheid te acteren, indien nodig stuurt u bij, kortom u regisseert uzelf.

Nieuwsgierig geworden naar Zelfregie 3.3?

Help publicatie mede mogelijk te maken!

Voorverkoop en crowdfunding: crowdfund-pagina

Info, lezing of spreakershow: contact-pagina

Direct bellen (06 506 802 13) of mailen  kan natuurlijk ook; vraag naar Marcel van der Pol (Keridwen)

Paradox van de geordende chaos

In den beginne kreeg de mens een gedachte. Ik stel mij zo voor dat er ooit een moment moet zijn  geweest dat voor het eerst een mens zich bewust werd van zijn of haar eigen bestaan. Een waarneming die deze mens wellicht nog niet direct in woorden kon vatten, maar wel een betekenis kon geven: dit ben ik en dat is de wereld en wij zijn niet hetzelfde.

Stap voor stap leerde die mens te ontdekken wat de relatie was tussen hem of haar en de wereld om zich heen: actie en reactie, oorzaak en gevolg, voorspelbaar of onverklaarbaar, controleerbaar of onbeheersbaar. En dan die ander, de eerste àndere mens die hij of zij tegenkwam.  Werd die als zodanig herkent? Een medemens, iemand net zoals... maar toch anders? Of zag hij of zij deze andere slechts als een deel van de omgeving?

In mijn verbeelding begint, zodra de eerste mensen zich bewust worden van zichzelf in onderscheid tot hun omgeving, de aandrang te willen begrijpen, beïnvloeden en (vaak) beheersen. Ik ervaar de ontwikkeling van de mens als een avontuur dat ooit begonnen is en nog steeds doorgaat en blijft doorgaan. Wat mij daarbij vooral blijft fascineren is hòe de mens dan begrijpt, hòe hij beïnvloedt en hòe hij probeert te beheersen. 

Ik zie mijzelf weer zitten in de school- en collegebanken en luisteren naar hoe docenten de wereld (in ieder geval een deel daarvan) aan ons proberen te verklaren. We leren te experimenteren, te veranderen en controle te krijgen (levert ook weer een goed cijfer op!). We leren te leren met vallen en opstaan. Terugkijkend valt mij vooral op hoeveel aandacht er was voor theorieën en modellen en hoe weinig aandacht er was voor fantasie en creativiteit.
Er is niets mis met theorieën en modellen per se. Die hebben mede ons gebracht tot de technische en maatschappelijke mogelijkheden die wij nu hebben (en nog zullen krijgen). Veel theorieën en modellen hebben voor mij echter drie lastigheden:
- ze zijn per definitie een inperking van de werkelijkheid,
- ze zijn gericht op beheersing van kansen en mogelijkheden,
- ze herbergen de kiem tot creatieve luiheid en zelfgenoegzaamheid.

Uiteraard vormen zwaktes meestal ook de krachten. Hoe vaak heb ik niet gelezen, dat een theorie of model werkelijkheid schematiseert. Sommige aspecten laten we buiten beschouwing. We pikken die aspecten eruit die ons helpen de werkelijkheid te begrijpen, liefst voorspelbaar en reproduceerbaar te beïnvloeden en zo mogelijk te beheersen. Op die manier heb ik ook altijd met veel plezier mijn steentje bijgedragen aan wetenschappelijk (biologisch, psychologisch) onderzoek. Zo werkt het dus ook. De werkelijkheid is veel te complex om alles omvattend te begrijpen. Een ingekaderd deel van de werkelijkheid biedt meer overzicht en inzicht en de mogelijkheid - op voorwaarde dat je de buitenwereld wèl toelaat! - op aanpassingen.Kijk maar naar de wetenschapspagina’s in kranten, hoe vaak onderzoekers dankzij degelijk onderzoek terug moeten komen op hun eerdere conclusies. 

Of loop maar eens een jou onbekend druk bezocht café binnen. De werkelijkheid daar binnen is al te complex om in een keer de juiste sociale conclusies te kunnen trekken. We gaan op eersten indrukken af, op  intuïtie en rationalisaties: ons model van de werkelijkheid. Hetzelfde gaat op voor alle ontmoetingen, van privé tot zakelijk. De vraag is dus niet zozeer of je dit doet, deze modelmatige inperking van de werkelijkheid om greep te (blijven) houden, maar of je bereid bent je model aan te passen als deze toch niet helemaal lijkt te kloppen.

Ik heb mij altijd doodgeërgerd aan een bepaalde shampoo-reclame die maar blijft hameren op het feit dat je maar één kans hebt op een eerste indruk. Een waarheid als een koe. Echter, wat dan nog?  Je hebt immers ook altijd de kans op een volgende indruk, waarbij je de eerste indruk kunt bijstellen? De vraag is slechts of betrokkenen bereid zijn die eerste indruk (model) bij te stellen of niet.
Als je daartoe nìet bereid bent en vindt dat jouw model van de werkelijkheid klopt, dan noem ik dat bevriezen van jouw versie van de werkelijkheid. De hele wereld beweegt, maar jij staat stil. Als jij daarentegen vindt dat jouw model àltijd klopt, spreek ik zelfs liever van een bevroren model van de werkelijkheid. Voor je weet loop je dan heel ver achter de werkelijkheid aan.

Elk model biedt je de mogelijkheid om uit het model te stappen en vanuit een ruimer perspectief naar het model te kijken.  

Je maakt niet alleen een onderscheid tussen jezelf en jouw (model van) werkelijkheid, maar je neemt ook afstand van jezelf en stapt de omgeving in, om vanaf een (virtueel) afstandje naar jezelf en jouw modellen te kijken. Zijn zij beperkend of verruimend? Helpen ze je of vormen ze problemen?

Volgens Einstein is het voor ons niet mogelijk problemen op te lossen met dezelfde wijze van denken als waarmee we ze hebben veroorzaakt. Sterker nog: als je zo'n 999 keer een vraagstuk steeds op dezelfde manier hebt aangepakt, moet je niet verwachten dat je bij de 1000ste keer een andere uitkomst krijgt.
Dan is het tijd geworden om je model los te laten en op avontuur te gaan. Tijd om je zelf verrassen.  Serendipiteit. Dingen vinden waar je niet eens naar op zoek was: misschien wel de spreekwoordelijke naald, terwijl je nauwelijks bewust bent van het bestaan van een hooiberg.

De vraag is alleen, hoe doe je dat? In en uit jouw model van de werkelijkheid stappen? Vanuit andere (grotere) modellen, perspectieven of paradigmata jouw werkelijkheid onderzoeken? Op avontuur gaan? Oude, niet functionele patronen loslaten en nieuwe mogelijkheden ontdekken?
Voor een groot deel zullen anderen je daarbij kunnen helpen. Als voorbeelden en vergelijkingsmateriaal. Door hun versies van de werkelijkheid te tonen. Door andersoortige theorieën en modellen aan te reiken. Door je denken, voelen en handelen op nieuwe manieren te prikkelen.

Met de  termen “match” of “mismatch”  kun je een eenvoudige tweedling maken in hoe mensen met informatie omgaan. “Match” duidt op de overeenkomsten met wat je al kent. Dus daar richt je je aandacht op. “Mismatch” duidt op de uitzonderingen, op de grenzen van wat je reeds kent. Een zgn. “Mismatcher” gaat op zoek naar wat buiten zijn of haar denkkaders ligt. Hetzij om daarmee het gebied en de grenzen van het eigen begrijpen te onderkennen, hetzij om de grenzen op te rekken en steeds verder naar buiten op zoek te gaan naar nieuw begrijpen.
Uiteraard is gebruik van de termen “mismatch” en “match” (nlp) een vereenvoudiging van de werkelijkheid. Ik wil slechts hier “mismatch” gebruiken om je uit te dagen voorbij de grenzen van je “match” te kijken.

Uiteindelijk zul je zelf de veratwoordelijkheid èn de regie op moeten pakken voor jouw versie van de werkelijkheid. Dat is de uitdaging van Zelfregie 3.3. Hoe geef jij invulling, hoe dynamisch zijn jouw kaders en hoe geef jij sturing, richting aan de dynamiek  tussen jouw werkelijkheid en de wereld om je heen?

Deze blog is geen zelfhulppamflet-met-kookrecept: volg de bullit-list, voer de stappen uit en je wordt succesvol en gelukkig. Genoemde Zelfregie 3.3 gaat wel over persoonlijk leiderschap, voor zowel de privé als de professionele werkelijkheid. Over op een andere, aanvullende wijze van omgaan met je eigen dagelijkse werkelijkheid. 

Zelfregie 3.3 is bedoeld voor je eigen persoonlijke vraagstukken, maar zeker ook voor professionele vraagstukken. Ik hoop dat Zelfregie 3.3 je helpt om kritischer en creatiever naar je eigen werkelijkheid te kijken en dankzij grotere, dynamische denkramen je vraagstukken adequaat en duurzaam op te lossen.

Veel succes, flexibele denkramen en mooie verhalen gewenst!

Wellicht ontdek je het lef om te (ver-) dwalen,  word je door e omgeving gezien als een geordende chaoot. Geniet ervan, want jij loopt het grootste risico om buiten de gebaande nieuwe nog niet bekende wegen te vinden! Wat dat niet het doel van zowel wetenschap als avontuur. 

Houd mij op de hoogte! Ik luister graag naar je verhalen!

Marcel

Artist Impression Keridwen Logo

# English # To celebrate the launching of the renewed Keridwen website  Hungarian Quilling Artist Judit Osika transformed the Keridwen logo into a piece of art!  The renewed Keridwen website will be launched at October, 14. (If you can't wait ... sneakpreview ... but please keep it quiet).

An Artist Impression always implies a flexibel Frame of Mind. That's exactly what Keridwen (Self Directing 3.3) stands for! It is our mission to empower people in Enlarging their Frame of Minds, so they autonomously will find creative sustainable solutions to their questions; we make no distinction between personal, professional and organizational issues.

Let's continue our cooperation in Hungary: Keridwen Self Directing 3.3 Workshops in Budapest (May 2015): "Enlarge Your Frame of Mind".

Judit. Thank you very much!
Hugs! Marcel

----------------------------------------------

# Nederlands # Ter gelegenheid van de lancering van de geheel vernieuwde Keridwen-website heeft de Hongaarse Quilling kunstenaar Judit Osika haar enthousiasme losgelaten op het Keridwen-logo. De vernieuwde Keridwen-webite gaat 14 oktober officieel de lucht in. (als u niet kunt wachten ... tipje van de sluier ... maar geef er alstublieft nog niet teveel ruchtbaarheid aan).

Kijken met de blik van een kunstenaar betekent altijd weer een verschuiving van je Denkraam. Dat is precies waar Keridwen met haar Zelfregie 3.3 voor staat! Onze missie is immers om mensen en organisaties te helpen Grotere Denkramen te ontwikkelen, opdat zij zelfstandig creatieve en duurzame oplossingen voor hun vraagstukken kunnen vinden. Wij maken geen onderscheid tussen persoonlijke, professionele of organisatorische vraagstukken.

Laten we onze samenwerking in Hongarije doorzetten: Keridwen Zelfregie 3.3 Workshops in Boedapest (begin mei 2015): "Vergroot uw Denkraam".

Judit. Dankjewel!
Een dikke zoen! Marcel

Flexibele Denkramen in De Nieuwe Economie?

Pas je aan en/of blijf jezelf

Als eigenaar van een eenmensbedrijf ben je ook maar alleen. Voor sommige klussen moet je samenwerking met anderen zoeken. De vraag is hoe je dat goed regelt naar je klant. Is de een hoofd- en de ander onderaannemer of presenteer je je samen als een (gelegenheids) aanneembedrijf?
In ieder geval moet je het ook onderling financieel (onder andere!) goed regelen. Als eenmensbedrijf steek je toch al relatief vaak meer energie in een klus, dan je kunt factureren. Vooral als het een mooie klus is.

Hoe wil je met netwerkcontacten omgaan? Werk gunnen en gegund worden? Percentages verrekenen?

Enige tijd geleden werd mij door een netwerkcontact gevraagd bij een klus in te springen. Zag er goed uit. Bij nader inzien bleek ik wel 30% af te moeten dragen en mocht ik gedurende de komende 2 jaar niet zelfstandig contact opnemen met de klant.
Een ander netwerkcontact bood spontaan aan voor mij contact te leggen met een potentieel interessant bedrijf. Toen het voorstel concreter werd, moest ik wel a priori 35% van opbrengst van de mogelijk komende paar (hoeveel?) klussen afdragen.

Twee voorbeelden, waarin samenwerken zo verzakelijkt is, dat bij mij de lust om klussen terug te gunnen danig is afgenomen. In wat wel De Nieuwe Economie wordt genoemd staat het gunnen en gegund worden veel meer centraal. Nu doe ik wat voor jou, morgen jij voor mij. Vandaag maak ik een klant enthousiast voor jou, morgen jij een klant voor mij. Als niet alle aandacht naar het verdienen gaat, is er meer ruimte voor een dynamische en inspirerende  samenwerking. Op basis van sociale overwaardeuitwisseling (heet dat zo?).

Ik mag met veel plezier buitenlandse studenten en docenten ondersteunen. Soms is dat bijv. een betaalde coaching, dan weer een vrijwillige begeleiding (onbetaald, maar levert wel veel op).

Na haar afstuderen vroeg een studente (Hongaars) om een aanvullende coaching. Probleempje: ze had nog geen baan en geen inkomen. Of betaling uit toekomstig werk kon? Leuk idee! Ook omdat de coaching mede over het vinden van een goede en zinvolle plek in de maatschappij ging.
Een beoogde aanstelling ging echter niet door. Ze had een baanaanbod bij nader inzien afgeslagen. Een van de effect van de coaching. Zij was heel tevreden en ik moest nog even op mijn geld wachten.

Na een tijdje kwam het idee opzetten, dat je ook anders naar zo'n zakelijke overeenkomst kunt kijken.  "Ik word blij van de coaching", zei zij. "En waar zou jij blij van worden? Kan ik daar een bijdrage aanleveren?"

Onder het genot van koffie op het terras had ik zojuist enthousiast over mijn ervaringen in o.m. Afrika (vakantie en werk) verteld. Eigenlijk hoefde ik nu niets meer te zeggen. Ze kwam zelf met een dubbel voorstel.
Eerst zou ze langskomen om voor Brigit en mij traditioneel Hongaars te koken. Dat werd meteen een soort afscheidsfeestje, want kort daarna zou ze terug gaan naar Hongarije om daar haar eigen eenvrouwsbedrijf op te zetten. In Hongarije kon ze dan meteen regelen dat ik daar een aantal workshops "Zelfregie 3.3" kwam geven. In het hoger onderwijs tbv bezielend lesgeven. In het bedrijfsleven tbv zakelijk storytelling voor ptofessionals. Plus een open workshop tbv persoonlijke ontwikkeling.

Van de Hongaarse maaltijd hebben we reeds een aantal maanden geleden uitgebreid genoten! Een dezer dagen vertrekken wij naar Boedapest: onderweg als zwerfvakantie, ter plaatse voor een aantal workshops. Wat wil je nog meer als "betaling"voor een coaching die per se al heel leuk was? Ik krijg het zo in de schoot geworpen om in het buitenland mooie dingen te doen met Keridwen's Zelfregie 3.3. Een grote wens! Na ECCI-workshops op diverse plekken in Europa, 2 keer in  Zuid-Afrika, nu weer via een geheel ander soortig initiatief in Boedapest.

Alleen omdat onze denkramen in beweging bleven was dit mogelijk. Wijzigende denkramen creëren nieuwe ideeën.  Financieel wellicht niet direct super aantrekkelijk, als ervaring (met alle verdere mogelijkheden in de toekomst) onbetaalbaar! Een positieve impuls voor De Nieuwe Economie.

Bovendien combineer ik het met een heerlijke vakantie, en gaat Brigit lekker mee.

Kortom, Judit, bedankt voor je initiatief! De voorpret is reeds begonnen. Ideeën te over. Het basismateriaal staat al op slideshare.

Knisperende groet!
Marcel van der Pol
KERIDWEN.

Denkraam voor een Olifant

Voor meer info over Keridwen: contact

De Blinden en de Olifant 
Zaterdag  7 juni, Volkskrant: interview met Trudy Dehue (hoogleraar wetenschapstheorie en wetenschapsgeschiedenis, Universiteit Groningen).

In dit interview haalt Trudy Dehue de beroemde metafoor aan van de blinden die een olifant onderzoeken aan. Elke onderzoeker ontdekt maar een deel van de werkelijkheid. Als je bijvoorbeeld je onderzoek focust op een poot, dan mis je de slurf. Richt je je op de romp, dan mis je de slachttanden, etc. Geen van de onderzoekers heeft zicht op de olifant als geheel.


Metafoor & Betekenis
Dit verhaal is wellicht reeds bij veel mensen bekend (zie ook Keridwen's Verhaal van de Maand voor mijn versie van dit verhaal). Intrigerend vind ik altijd weer hoe iemand het verhaal vervolgens duidt, helemaal als je het verhaal als metafoor gebruikt. Een metafoor waarvoor? Het mooie aan metaforen vind ik, dat ze niet één op één verwijzen naar een ander concept - dan zou het enkel een vergelijking zijn - maar dat ze je uitnodigen op onderzoek te gaan naar de betekenissen (meerlagig!) van de metafoor.
Zo sterk als een beer is slechts een vergelijking - en het denken stopt.
Als je op zoekt gaat naar de betekenis van "beer", wat dat is en kan zijn en wat dat zou kunnen betekenen voor het begrip 'kracht', dan begint er een metafoor te ontstaan - en wordt het denken gestimuleerd in beweging te blijven.

Daarom houd ik zo van metaforen: metaforen nodigen je uit je denkraam te veranderen: te verschuiven en/of te vergroten.Op die manier kan bijvoorbeeld "zo sterk als een beer" veel meer betekenis krijgen. Get outside your box - Enlarge your Frame of Mind!

Metafoor: een aantal blinden onderzoekt een olifant.  Metafoor waarvoor? Dat iedereen zijn/haar deel van de werkelijkheid waarneemt, onderzoekt en betekenis geeft? Een oproep tot relativiteit en wellicht bescheidenheid?  Dat de werkelijkheid te groot voor ons is?

In genoemd verhaal van de maand ben ik ietwat gaan spelen met de metafoor. Als je het metaforische verhaal iets verandert, verandert dan ook je zoektocht naar betekenis?


De zoektocht van Trudy Dehue levert de volgende resultaten op:

1. Je kunt oprecht en correct over hetzelfde ding rapporteren en elkaar toch tegenspreken.
2. Als je met z'n allen rond zo'n olifant staat, heeft het weinig zin om te vragen: "oké, maar wie heeft er nu gelijk?"

Volgens haar bevinden wetenschappers zich in een vergelijkbare positie als de blinde mannen. Ze onderzoeken de wereld in principe oprecht, zorgvuldig en methodisch - en toch kan het gebeuren, dat ze langs elkaar heen praten of elkaar ronduit tegenspreken.
Oprecht, zorgvuldig en methodisch: in ieder geval al drie boeiende extra begrippen die het metafoor-onderzoek van Trudy Dehue heeft opgeleverd.

De vraag blijft natuurlijk: wat maakt dat elke onderzoeker maar een deel van de werkelijkheid ziet? Je wetenschappelijke discipline bepaalt mede wat en hoe je onderzoekt. Evenals het beleid van vakgroep of externe opdrachtgever (derde geldstroom). Verder: de beperkingen van voorkennis, instrumenten, methoden en technieken en financiering. Zeker niet te vergeten: je eigen specialiteit, je persoonlijke interesse en de paradigmata waarbinnen je acteert. Dan heb ik vast nog niet alles kunnen benoemen.

Juist die focus op een enkel deel van de werkelijkheid, jouw deel van de olifant, en daarmee de uitsluiting van andere delen van olifant en werkelijkheid, zorgt voor diverse denkcontaminaties en denkfouten. Trudy Dehue geeft een paar mooie voorbeelden bijv. over "depressies" en "volwassen adhd". Zeer lezenswaardig interview (Volkskrant, 7 juni 2014, Edmund-katern, pag, 27-31)!

Blog over denkraam

De reden dat ik hier over de blinden en hun olifant blog, is niet zozeer dat ik nu weer eens de kans krijg over DENKRAMEN (paradigmata, MindFrames) te schrijven en wat vergroting van je denkraam je op kan leveren: als je niet alleen gericht op een 'poot' bent, maar ook op de 'romp', wellicht op nog meer van de 'gehele' olifant.

De aanleiding om te bloggen is  veel meer de herinnering dat juist het begrip ADHD een belangrijke prikkel voor mij was om het bestaan van denkramen te erkennen en vervolgens te willen morrelen aan de begrenzing van denkramen.

Herinneringen aan ADHD, MBD & ....

Ooit ben ik begonnen als bioloog. Tijdens mijn studie aan de RUG kreeg ik de kans om betrokken te raken bij een aantal onderzoeken buiten mijn vakgebied. Vooral onder de vlag van experimenteel klinische psychologie mocht ik meewerken aan onderzoek naar MBD.

Minimal Brain Damage - het begrip is afgeleid van Temple Fay's onderzoek naar hersenletsels bij soldaten uit WO.I . Hij zag vergelijkbare neurologische symptomen bij sommige kinderen, maar dan veel minder sterk.

Later bleek dat je alleerminst mocht spreken van "damage". Je kon helemaal niet goed beschadigingen in de hersenen van kinderen met diagnose MBD aantonen. Was Minimal Brain Dysfunction een beter begrip? Of anders Minimal Brain Disorder?  Gezien de problemen van de kinderen met concentratie, afleiding en beweging, etc. moest er toch wel echt iets neurologisch mis zijn. 

Welk "deel" van welke "olifant" onderzochten we toentertijd eigenlijk? Ik was blij dat ik de kans kreeg om als relatieve buitenstaander uit de definitie-discussie te blijven en als bioloog (etholoog) het gedrag van kinderen met diagnose MBD in hun eigen omgeving te observeren. Daarnaast kreeg ik de ruimte mij te verdiepen in de zgn. "Verstehung".  Zou ik op de een of andere wijze in staat zijn mij te verplaatsen in zo'n kind, opdat ik zou leren begrijpen wat het was om "MBD-er" te zijn.
Ethologie & Verstehung betekenden voor mij dat ik ieder geval dat ik een relatief groot deel van de olifant mocht onderzoeken. 

In diezelfde periode ontstond er ook een boeiende discussie over hoe je met kinderen met "MBD" moest omgaan. De Utrechtse aanpak: gericht op het gedrag van de kinderen (structureren). De Groningse aanpak: gericht op de omgeving (prikkel arm). De Rotterdamse aanpak: gericht op medicatie (ritaline). 

Het gaat er mij niet om wie gelijk had. Het gaat er mij om, dat een ieder vanuit zijn/haar oprechte, zorgvuldig en methodische onderzoek van een deel van de olifant uitspraken deed over het totale dier. Dat werd een richtingenstrijd... Wie begreep de gehele olifant het best.

Inmiddels bestaat "MBD" niet meer. Het is (als ik dit goed heb begrepen) opgesplitst in ADHD , ADD. PDD-NOS, ... etc. ... etc... (vooral het begrip "-NOS" fascineert mij: "not otherwise specified" - prachtige kreet voor een bepalend denkraam, toch?). De vraag is of al deze begrippen op de een of andere manier naar een "Olifant" verwijzen, of naar een ander geheel.

Bewegende denkramen

Vooral deze ervaringen omtrent MBD en ADHD-onderzoek hebben mij op het pad gezet van denkramen: hun beperktheid maar ook van vermogen tot bewegen ("shifting paradigms"). Bovendien heeft het mij getriggered om buiten mijn vakgebied op zoek te gaan naar andere manieren om te kijken naar de werkelijkheid. (Was het niet Maarten Luther die vertelde over de verrassing die het hem bood, als hij op zijn zolderkamer denkend over de wereld, door de verschillende dakramen steeds weer een ander deel van die werkelijkheid te zien kreeg?). 
Mijn theaterwerk (als onder meer performer, regisseur, schrijver, trainer) heeft mij heel andere denkramen geboden, dan de wetenschappelijke! Het verkennen van de verschillende denkramen, vervolgens het schakelen, vergroten en zo mogelijk creëren van nieuwe denkramen heb ik als bijzonder en verrijkend ervaren.

Keridwen
Inmiddels zet ik het concept van "Bewegende Denkramen" professioneel in ten behoeve van organisaties, zelfstandige professionals en individuele mensen, die op de ene of andere wijze vastzitten in een werken aan een deel van de Olifant en graag een groter deel willen verkennen, omdat ze weten dat dat veel kan opleveren: zowel zakelijk, professioneel als privé.

Ik werk onder de vlag van Keridwen, omdat de naam Keridwen verwijst naar de godin van de Inspiratie. Keridwens's Drie Druppels van Inspiratie helpt je om andere, grotere en nieuwe denkramen te verkennen en te benutten!

Druppel 1: Wachter & Lantaarn
Druppel 2: De Dans van de Held
Druppel 3: Het Gordiaanse Ei

Ik bied met deze Druppels klanten een heldere structuur plus de creativiteit om uit het eigen denkraam te breken en nieuwe kansen, mogelijkheden en oplossingen te vinden. Als er iets is dat het werk voor Keridwen steeds weer bevestigd, is het wel dat als je je denkraam groter maakt je dat heel veel kan opleveren!


Groet!
Marcel van der Pol (Keridwen)
Regisseur Kritisch & Creatief Denken

Voor meer info: contact

Afrika in Nederland

We zijn weer terug na een boeiende samenwerking met allerlei mensen in Zuid-Afrika. Deze ervaring heeft ook veel stof tot nadenken gegeven.

Direct na terugkomst ben ik met Brigit een lange wandeling (2 weken) gaan maken door de Zuid-Franse Cevennes. Helemaal zelfvoorzienend met je eigen bagage (ca 20 kg) op je rug. Dan ben je pas echt op elkaar en de weg aangewezen. Soms is het zó zwaar, dat je je helemaal moet concentreren op elke volgende stap die je moet zetten en geen tijd meer voor denken of praten hebt. Soms is het pad zo geëffend dat je hand in hand heerlijk over alles en nog wat kunt kletsen, inclusief alles wat je om je heen ziet. Dan weer moet je achter elkaar lopen, omdat het pad dat eist, en heb je alle tijd om na te denken, plannen te maken, terug te kijken, te reflecteren. Nadenken over de ervaringen in Afrika bijvoorbeeld. Ik ga zeker binnenkort nog een blog schrijven over wat deze Afrika-ervaringen mij (ons) hebben gebracht.

In ieder geval kan ik nu al melden, dat net zoals alle andere buitenlandse ervaringen (Nicaragua, USA, Polen, Ghana, Australië, etc., etc.) Zuid-Afrika zal doorklinken in mijn werk in Nederland. Het werken in Zuid-Afrika heeft veel opgeleverd, dat ik klanten hier in Nederland niet wil onthouden. Als je bereid bent de begrenzingen van je denkraam los te laten en vanuit perspectieven en invalshoeken van anderen naar jouw vraagstukken te kijken zal dat veel meer opleveren dan je in eerste instantie denkt!


Nieuwsgierig wat een zo'n ander (Zuid-Afrikaans) perspectief voor u en uw organisatie kunnen opleveren? Neem gerust contact op.

Kortom: ik ben weer helemaal beschikbaar voor Advies/Begeleidingsklussen.
Doelgroep: Bedrijven en Organisaties die op de een of andere manier vastzitten in hun denken en doen.
Ik bied uw organisatie een heldere structuur plus de creativiteit om uit het eigen denkraam te breken en nieuwe kansen, mogelijkheden en oplossingen te vinden. Als er iets is dat het werk in Zuid-Afrika heeft bevestigd, is het wel dat als je je denkraam groter maakt je dat heel veel kan opleveren!
Nu de mogelijkheden voor kostenreductie zijn benut, is het zaak om omzet en winst te verhogen door met nieuwe producten te komen, of nieuwe markten te vinden, maar dat gaat niet vanzelf!

Groet! Marcel van der Pol, KERIDWEN
Regisseur van Creatief & Kritisch Denken

p.s. een algemene terugblik op ons Zuid-Afrika project (Mtiririko, Flow & Go Foundation) vindt plaats op dinsdagmiddag 27 mei bij Seats2Meet Groningen. Welkom! 

Mtiririko: Het Gordiaanse Ei - Change Your Story, Make Your Life

Mtiririko: een mooi project om samen met een grote groep Community Leaders (vooral Pastors) uit verschillende townships van Qwaqwa (Freestate, South Africa) te onderzoeken hoe je vanuit diverse perspectieven actuele maatschappelijke problemen kunt benaderen en met creatieve denktechnieken aan kunt pakken. Gezamenlijk samen onderzoeken, ervaringen en deskundigheden uitwisselen: een droom van Anne Heleen Bijl. Ontstaan een paar jaar geleden op een vorige reis naar Bloemfontein en Phutaditjhaba in Qwaqwa. Hoe maak je zo'n droom waar? Eerst een hoogleraar van de Universiteit Bloemfontein, Gerhard Botha, enthousiast voor het idee krijgen; Zuid-Afrika moet ook het willen, moet het ook mogelijk maken. Vervolgens nodig je 5 goede collega's uit om mee te gaan. En dan begin je gewoon... Zó maak je dat stap voor stap je droom waar... Van voorbereiding tot uitvoering.

Kortom: Anne Heleen, dankjewel voor je bijzondere droom en je meeslepend enthousiasme! April 2014 is voor mij weer een hoogtepunt in de internationale, transculturele samenwerking.

Uiteraard hoort bij zo'n complex project een goede voorbereiding.  Wij zijn zes collega's, allemaal op geheel eigen wijze actief in het anders, creatief, out-of-the-box aanpakken van problemen en vraagstukken. Vele keren zijn wij bij elkaar geweest om voor te bereiden wat we voor kónden bereiden. De afstand is tenslotte groot. Adequaat communiceren bleek niet altijd praktisch mogelijk. Ervaring, fantasie, inlevingsvermogen en mindmaps helpen goed maar zijn niet perfect. Eénmaal in Zuid-Afrika, zal waarschijnlijk alles toch weer anders gaan: als het goed is, zullen ook wij daar ook out-of-our-boxes raken...

Zelf wil ik graag mijn De dans van de Held & Het Gordiaanse ei meenemen, twee "Creative & Critical Thinking Methods", die gebruik maken van ons vermogen om al vertellend en beschrijvend onze actuele werkelijkheid vorm en betekenis te geven en van ons vermogen om onze toekomst (-mogelijkheden) te visualiseren. Ze zijn goed bruikbaar gebleken om out-of-the-box te gaan in conflicten en in ontwikkeling en verandering bij zowel organisaties als professionals.  Met succes diverse malen toegepast in interculturele situaties. Nieuwe effectieve oplossingen voor oude problemen!

Vol enthousiasme workshopmateriaal gemaakt en ingepakt. Dankbaar gebruik makend internetmogelijkheden een slideshow op slideshare gezet (heb je direct al een handout). In het vliegtuig nog met allerlei workshop-ideeën gespeeld. En dan gaat alles toch weer anders... Dat is toch ècht je comfortzone verlaten, out-of-your-own-box geraken. De werkelijkheid daar is gewoon anders dan wat je hier in Nederland je voorstelt. Mijn materiaal is deze keer in de tas gebleven, slideshare niet bezocht. En dan toch nog de gelegenheid krijgen om mooie dingen te doen en te ontvangen. Ook zonder je methodes te benoemen of te demonstreren, kun je nog steeds vanuit de gedachte achter de methodes goed werken.

In één van de eerste activiteiten gaan we samen op zoek hoe je mensen bij de kerk kunt houden; kortom: ook deze Pastors kennen het probleem van "binden & boeien". Het helpt dan zeker om voorbij de vraag te gaan en te onderzoeken wat de mensen beweegt te komen of weg te blijven. Als (in dit geval) honger een reële reden is, ga dan eerst brainstormen over hoe je voor maaltijden kunt zorgen vóórdat je mensen wil gaan boeien en binden met het evangelie. De gedachte achter De dans van de held helpt ons om in het onderzoek te blijven schakelen tussen verschillende perspectieven. De gedachte achter Het Gordiaanse ei helpt ons om mogelijkheden, incl. de consequenties te visualiseren. Reële plannen zijn nu snel gemaakt.

Een volgende activiteit voor mij is om met de pastors hun "performance" in hun preken te onderzoeken. Die is echt niet veel anders dan de "professional performance" zoals ik die in mijn werk in NL tegenkom (docenten, trainers, coaches, etc). Je kunt preken door het opsommen van feiten, geboden en verboden (bijna preken met bullitlists!).
Je kunt ook preken met hulp van De dans van de held.  Je neemt de luisteraar mee in je verhaal. Je schakelt tussen diverse personages in je verhaal. Je geeft de luisteraar de mogelijkheid om zelf na te denken, om zich te verplaatsen in anderen, om verhaalkeuzes te vergelijken met eigen keuzes, om zelf verantwoordelijkheid te nemen en te leren.
Vol enthousiasme begint een Pastor als voorbeeld het paradijsverhaal te vertellen: resp. vanuit het perspectief van Adam, van Eva, van de slang, van de boom... Steeds krijgt het verhaal een andere betekenis... Wat kan de luisteraar van de verschillende perspectieven leren? Een intense discussie volgt.

Bovengenoemde activiteiten geven mij ook uitgebreid de kans in gesprek met de Pastors te luisteren en te leren. Over hoe zij hun dagelijkse werkelijkheid beleven. Tegen welke problemen en vraagstukken zij aanlopen. Welke "Helden" bij hen actief zien en wanneer. Welke perspectieven en oplossingsmogelijkheden ik dan weer naar NL mee kan nemen.

Het boeiende is dan dat tijdens het luisteren bij mij ook altijd weer verhalen opborrelen. Soms zijn dat verhalen, die nog geschreven moeten worden voordat ik ze kan spelen of gebruiken bij mijn klanten in NL (houd mijn verhalensite de komende tijd in de gaten!), verhalen uit de Zuid-Afrikaanse praktijk! Soms zijn het ook verhalen, die ik al vaak heb verteld, omdat ze de luisteraars op relevante momenten zo goed kunnen uitnodigen om voorbij hun grenzen (out-of-their-box!) te denken. Die verhalen wil ik graag ook met de mensen hier in Zuid-Afrika delen (niet alleen pastors, ook studenten, docenten en stafmedewerkers van de Qwaqwa Universiteit). Waar een mooie, zinvolle droom wordt gedroomd, ontstaan ook altijd weer gelegenheden. Voorbeelden:

• Speelweide (vasthouden aan vaste patronen?). Begin van de tweede dag seminar Pastors.
• Het Verhaal van de Pijl Roos (welke werkelijkheid creëren vertellers en luisteraars?). Workshop pastors.
• De Jonge Kalkoen (dynamiek tussen groep en individu (of organisatie): kan ik zijn wie ik ben?). Bijeenkomst "Family Day" medewerkers universiteit.
• De Vrijdag Vraag (Relativering van lessen, leringen en verhalen). Workshop Pastors.
• De Taal die de Ander Begrijpt? (Over conflicten en Streetlife)
• Sentry & Lampost - Entering the Unknown (de toekomst kun je niet plannen; wat ga je doen: in het verleden blijven of op weg gaan?) Workshop Studenten - dit verhaal is nog niet uitgeschreven of verfilmd, maar wel door studenten uitgespeeld:

Volgend jaar komen we terug.


Ik neem De dans van de held en
Het Gordiaanse ei gewoon weer mee; evenals De Pijl in de Roos (lesgeven), Salomon's Keuzes (Mediation) plus mooie zinvolle verhalen. Ik heb er nu alweer zin in. Wat mag ik brengen? Wat zal ik mee terugnemen?



sa Leboa!
Marcel van der Pol
Qwaqwa - Phutadithjaba - South Africa

Bevlogen Shepperds in Bloemfontein

Aan het werk in Zuid-Afrika. Ik voel mij nog steeds vereerd om met een groep collega's uitgenodigd te zijn om hier een driedaags seminar (met workshops) te verzorgen. Doelgroep: pastors in townships (later uitgebreid met studenten aan de Qwaqwa Universiteit). Doel: creatieve aanpak van actuele maatschappelijke problemen. Basis: ontmoeten en uitwisselen.

Waar ik vooral nieuwsgierig naar was, is hoe de ontmoeting zou verlopen tussen onze bevlogen creatieve springerigheid en de  zuidafrikaanse werkelijkheid van de pastors. Zouden de overeenkomsten de verschillen verbloemen of  overbruggen? Zouden we luisteren om werkelijk te begrijpen of vertellen om beweging te willen creëren?

De eerste drie ontmoetingen zijn geweest. Eerst een theoloog, voorzitter van de shepperdorganisatie en opdrachtgever voor ons seminar (goed gesprek op hoofdlijnen). Daarna met twee shepperds uit de townshippraktijk. Eén donker, werkzaam in een probleemwijk met de prachtige naam Heidedal / Heatherdale, de ander blank werkzaam in het centrum, waar inmiddels de gegoede burgerij uit weg is getrokken.
Je wordt dan helemaal stil van de dagelijkse dynamiek van deze wijken: de problemen, van armoe tot criminaliteit, van maatschappelijke inclusie en exclusie, van hoop en wanhoop, van voortdurend vallen en steeds weer de power vinden om op te staan.

Wat zeg je dan? Wat doe je dan?  Hoe kun je een sprankeling als cadeau geven (een mogelijk ander denkraam) zonder oplossingen aan te dragen en inzichten te poneren die geworteld zijn in ons eigen denkraam?

Eén van de mooiste aanvliegroutes in zo'n geval die ik ken is "De Pijl in de Roos", waarin een verhaal (niet moralistisch, wel uitnodigend tot denkraamvergroting) wordt verteld. De luisteraar heeft alle vrijheid om zelf connecties te maken tussen willekeurige onderdelen in het verhaal en de eigen werkelijkheid (vraagstukken, problemen, uitdagingen). De luisteraar kan zelf besluiten wat dat oplevert als inzicht en vervolgens wat je er wel of niet mee doet. Dat is de eerste stap in zelfregie.

Ik wil graag nog wel een paar van zulke verhalen vertellen (als onderdeel van Keridwen's Het Gordiaanse Ei: Zelfregie 3.3) en vooral luisteren naar de verhalen (uit het leven) van  de mensen hier. In die ontmoeting van verhalen zit de beweging...

Tussen Phutadithjaba en Bloemfontein

Mtiririo in Zuid Afrika. Druk bezig met de voorbereidingen voor onze seminars hier in Phutadithjaba, Qwaqwa Free State University. Wat je ver weg (in tijd, ruimte en culturele context) hebt bedacht, betekent natuurlijk dat in de zuidafrikaanse actualiteit het toch weer helemaal  anders gaat.
Nou ja, we gaan zeker aan de slag met pastors en studenten en mogelijk docenten en wellicht ook nog peer mediators (laatste extra twee groepen zijn mijn wens): empowerment, creatief denken, denkraamvergrotingen (Het Gordiaanse Ei: Zelfregie 3.3) en veel meer!

Betekent ook heen en weer reizen naar Bloemfontein voor overleg. Dat is geen straf: een tocht door Golden Gate Park... springbok, black wildebeast, blesbok; zebra, struisvogel... nog veel meer... en schitterende vergezichten (zie foto).

Genoeg context om de seminars verder en gerichter vorm te geven. Ontmoeting en reciprook leren staan centraal. Dat is toch vergroten van denkramen? Zeker ook van de mijne!  so....Self Directing 3.3 - The Gordian Egg - Enlarging  Our Mind Frames!

sa Leboa!
Marcel van der Pol
Qwaqwa - Phutadithjaba - South Africa

Voor een groot denkraam in 2014: op zoek naar Mr Serendip

Voor 2014 wens ik iedereen veel serendipiteit toe:
opdat we open (blijven) staan voor meer vondsten dan daar waar wij direct naar op zoek zijn. 

Ik voeg daar graag een paar aan Einstein toegeschreven citaten aan toe:

• Je kunt een probleem niet oplossen met de denkwijze die het heeft veroorzaakt.;
• Als je negenhonderdnegenenennegenste keer hetzelfde doet, verwacht dan niet dat je bij de duizendste keer een andere uitkomst krijgt;
• De mens die zich omringt met feiten, niet toestaat dat hij wordt verrast, geen flits van intuïtie kent, geen veronderstellingen maakt en geen risico neemt, leeft in een afgesloten cel;
• Als we onze grenzen hebben vastgesteld, kunnen we er eindelijk overheen.

Hoe vaak ik het afgelopen jaar niet gehoord hebben dat wij leven in een periode van belangrijke (maatschappelijke) veranderingen. Het feit dat er een (economische) crisis is ontstaan, zou ons toch aan het denken moeten zetten, voegt men er dan aan toe. Nou, graag zelfs! De vraag is waarover je vervolgens gaat denken en hoe. Vaak worden het financiële stelsel, de banken, de huizenmarkt, het pensioenstelsel, balans overheid/bedrijfsleven, overheidsuitgaven en bezuinigingen, werkloosheid en de nieuwe taken voor lokale overheden genoemd, aangevuld met thema's als ondernemerschap, innovatie, creativiteit en diversiteit. Dus mogelijkheden en kansen genoeg voor een aantal vernieuwende gedachten. Wellicht kom je zelfs op zinvolle, baanbrekende gedachten, waarnaar je nog niet eens op zoek was.

Dan moet je wel de grenzen van je denken opzoeken, modellen ter discussie stellen en je denkraam vergroten. Je kunt een probleem niet oplossen met de denkwijze die het heeft veroorzaakt. Als je blijft doen wat je altijd hebt gedaan, verwacht dan ook niet je dat iets anders krijgt dan wat je altijd hebt gekregen.
Je kunt feiten opnieuw gaan rangschikken of veranderen, feiten toevoegen of juist weghalen, zoals afschaffen bonussen, maximaliseren inkomens, tegenprestaties voor bijstandsuitkeringen, vernieuwen door productvariaties, etc.
Je kunt je ook afvragen of de modellen waarin deze feiten een plek krijgen de beste modellen zijn voor de vraagstukken van deze tijd. Stel dat het model niet klopt? Stel dat het model juist mede de problemen heeft veroorzaakt?
Het denken over oorzaak en gevolg van de huidige problemen en over de noodzakelijke veranderingen leidt vooral tot de roep om meer innovatie. Bij innovatie blijf je echter in de box denken. Je kijkt niet kritisch naar de box, het model. Het vraagt een creatieve geest om innovatie out-of-the-box te trekken. Anders zul je (een variatie) blijven krijgen wat je àltijd al kreeg.

Het afgelopen half jaar heb ik meermalen de kans gehad een gastles (onderwijs) of lezing (bedrijfsleven/overheid) te mogen geven over modellen en denkramen en de vraagstukken van deze tijd. Waar ik eerlijk gezegd ietwat van ben geschrokken is de geringe bereidheid om met modellen te spélen! Modellen (óók bedrijfskundige, organisatie- en economische modellen, zèlfs computermodellen) zijn per definitie een vereenvoudiging van de werkelijkheid. Ze bieden geen oplossing voor alle vraagstukken, ze geven hooguit antwoorden bìnnen de mogelijkheden van het model (Pablo Picasso: "computers zijn nutteloos; ze geven alleen maar antwoorden").

Eén van de meest intrigerende voorbeelden hiervan was de reactie op "opvallende" meetresultaten in een model over arbeidssatisfactie. In plaats van dat de resultaten nieuwsgierig maakten en vragen opriepen, of dat er vragen opkwamen over het model zelf, werd besloten "vooralsnog de afwijkende resultaten buiten beschouwing te laten." Slechts een paar mensen raakte juist enthousiast en bleef ook na afloop creatief en kritisch verder praten en doordenken: de opvallende resultaten bleken opeens toch een heldere plek in de werkelijkheid te kunnen vinden, plus een nieuw inzicht voor managers over sturing en beïnvloeding.

Een ietwat ontluisterend voorbeeld van slaafs beperken tot denken binnen het model: negeren van datgene wat niet uitkomt.
Tegelijkertijd ook een prachtig voorbeeld van denken van anderen op zoek naar een groter denkraam. Vinden wat je niet had verwacht prikkelt, maakt nieuwsgierig, zet aan tot verder denken, anders denken, buiten het model, buiten je eigen denkraam. Daar liggen de mogelijkheden om adequaat om te kunnen gaan met de vraagstukken van vandaag de dag.

Veranderingen vragen om beweeglijkheid in denken: van overzicht tot détail van voor naar achter en terug, binnen èn buiten een model. Volg niet alleen het gangbare denken (Anoniem: "alleen dode vissen zwemmen met de stroom mee"). Maak uw denkraam groter. Stap in de wereld van serendipiteit. Ga actief en constructief, creatief en kritisch, aan de slag met de vraagstukken van deze tijd. Het maakt daarbij niet uit waar u actief bent, bij overheid of in bedrijfsleven, in groter of in kleiner verband. Iedereen kan leren z'n denkraam te vergroten en zinvolle serendipische ontdekkingen te doen, toepasbaar voor de eigen vraagstukken in deze tijd. Het is gewoon een kwestie van zelfregie_3.3. Kortom, een heel mooi en serendipisch 2014 gewenst!

In volgende blogs zal ik ingaan op de concrete toepassing van deze manier van denken in de praktijk: zoals ten behoeve van management & leiderschap, onderwijs, conflictbegeleiding (mediation), bedrijfsinnovatie, overheid en participatie (wmo), etc.

P.s. Voor Keridwen’s Verhaal van de Maand heb ik mij geconcentreerd op de invloed van internet op wat wij als gebruikers zoeken en wat wij vinden. Let vooral op het aandeel van de Mr’s Framing, Spook & Terror. Herkenbaar? Is internet echt zo nutteloos (vrij naar Picasso), omdat ze alleen maar antwoorden geeft? Ik wens u voor 2014 in ieder geval veel mooie ontmoetingen toe met de Mr’s Nosey en Serendip!


Marcel van der Pol
www.KERIDWEN.nl
- Zelfregie_3.3: voor een groot denkraam
- De dans van de held: voor een groot denkraam

The Dance of the Hero in South Africa

7th Annual International Creativity Conference for Educators, 7 - 9 October 2012
18th Annual International Creativity Conference in South Africa, 9 - 12 October 2012 

THE DANCE OF THE HERO: UNCOVERING CREATIVITY

Marcel van der Pol, KERIDWEN

Making up stories is one of the oldest ways of getting out-of-the-box. In a story everything is possible; the use of fantasy and imagination can be boundless.
Many innovation and creativity techniques focus on people’s thinking abilities: solving a problem like a complex jigsaw puzzle. We love to get out-of-the-box, but mostly we are obliged to follow certain procedures in getting out-of-that-box, too. We love to be free minded (and divergent thinkers) but goals (what goals?) got to be realised, problems (what problems?) got to be solved (by convergent thinking). It has become a paradox: structured creativity, planned discovery, out of a small box within a bigger one, confined divergent thinking. 

The The Dance of the Hero® focuses on a specific aspect of storytelling: people’s ability to roam freely inside their imagination. Solving a complex jigsaw puzzle starts with a defined problem and always ends up within a specific range of solutions, while neglecting useful insights and ideas from outside this range.  Telling stories and exercising creativity without an immediate problem maximizes the chance for serendipities and happenstances.

Still beneath the endless surface of every story certain patterns can be found. How does the main character perceive his story world? What is his paradigm, his looking-glass through which he both filters all the story input and his own (re)actions? Why does he narrow his experiences to certain events and decisions? How does the storyteller’s lead motive manage his main character? Storytelling as a paradox: confined freedom, both the boundless freedom of fantasy and imagination and the preset storyteller’s perception of the world.

In this workshop I would like you to experience the storytelling paradox. You will explore the utilization of this paradox: applying story patterns, especially the lead motive, to use fantasy and imagination at best for finding new ideas (even without an immediate problem) and making them work.  So let’s uncover your creativity!

Read more... Keridwen  -  The Dance of the Hero  -  South Africa

 

Marcel van der Pol (Workshop "The Dance of the Hero")

Starting as a biologist, since 1986 Marcel has been active as  lecturer in higher education, as  trainer/coach in management skills, in teaching/training skills, in personal growth and artistic-creative development, as mediator and as a theatre maker.
In 1997 he founded Keridwen, in order to discover, create and present new possibilities in personal and organisational growth. Keridwen’s work distinguishes itself by the frequent use of fantasy and creativity together with cognition and analysis. Inspiration is the magic word. Keridwen and inspiration are both concepts born from the Celtic legend:  Three drops of inspiration.

In 1999 he created “The Arrow in the Bull’s Eye”, an inspiring program on learning to be a committed, inspiring, and creative teacher/lecturer. Later this program has been expended to include trainers, speakers, facilitators, etc.
In 2002 he created "The Dance of the Hero", a surprising "head, heart and hands"-concept in personal and organisational growth and creativity. In 2005 he created "The Gordian Egg", the paradoxical follow up of the Dance of the Hero", the structered/unstructured journey of discovery into creativity.

Since 2007 he divides his time between Keridwen, and delivering interactive lectures,  and his solo performances.

Read more... Keridwen  -  The Dance of the Hero  -  South Africa