Posts tonen met het label self directing. Alle posts tonen
Posts tonen met het label self directing. Alle posts tonen

woensdag 23 maart 2016

Dynamic Human System Collaboration (English)

Human Systems

Everybody knows we live in dynamic, constantly changing society.  Every entrepreneur knows in the end static, passive organizations won't thrive, possibly even won't survive. How do we make these organizations dynamic, flexible and agile again? That depends on your point of view. According to the Taylorian mind it is a  scientific issue. Organizations are rational constructs. So, let us draw the right model. We define everything in measurable parameters, including employees. We monitor the numbers. If necessary we adjust specific numbers. And everything will be fine. To Taylor an organization is a craftable, managerial system.
From a different point of view an organization is just an empty, meaningless system, until you start talking about the people of the organization. Without human beings no organization, no business.

Maybe because of these different mindsets there is a confusing misconception of leadership and of management. Leadership seems to focus on the people, while management seems to prefer focussing on the system (organization), wherein people collaborate.

Self Directing 3.3

Writing this post, I realise that creating Keridwen's Self Directing 3.3 was my response (more or less rebellious) to the still dominant Taylorian discourse in Organizational Science. In our complex, fast-moving society we need both approaches guaranteeing thriving, sustainable organizations.
It's vital for good governance to approach organizations from the outside, too. Look at them  as rational systems, for making the understanding of interdependencies  inside and outside possible, and making necessary adjusting successful. 
Maybe it's even more vital "getting your feet wet", focussing on the people keeping the organization alive. There is far more than meets the eye in the first place. Do System Thinkers really acknowledge the people? Do Human Thinkers really acknowledge the system? Everybody has got a blind spot! Professional know organizations have got there own undercurrents, "things" we don't see, but we do perceive  on a subconscious level. In those organizational undercurrents the most imminent forces dwell, both threatening and empowering forces. We can ignore them and stay on the outside, or we can get our feet wet and make good use of them.  It is up to us.

So, no living organization without people. No sustainable successful organization without a collaboration between people and system. That's not a new concept. Since the Fifties of the 20th century most Organizational Scientists explore diverse perspectives and differing paradigms aiming for good collaborations. For instance, look at the Agile concept.  Quite a business hype nowadays.

Agile

Agile representatives stress that Agile is not so much as a fixed set of rules or a fixed working method, but rather as a way (or style) of thinking, working and perhaps even a way of living. Agile's Values tell is, that Individuals and interactions are more important than processes and tools. Working software more important than comprehensive documentation. Customer collaboration more important than contract negotiation. Responding to change more important over following a plan. Sounds great isn't it?

Despite the great focus on human aspects, the Agile concept is very much a system and a model. Lots and lots of diagrams, graphs, tables and flowcharts are used to clarify the Agile philosophy and process. Naturally the system oriented mindset needs the diagram and flowchart language to appreciate the beauty of the human approach of Agile. Still, to me Agile looks like a human oriented concept caught in a system. Too much system kills the human contribution. The end of creativity and innovation. What we need is a good collaboration between people and system.

Organization Jester

Indeed, for sustainable business successes we have to go back to the people máking the business. We need to explore the organizational undercurrent. We don't just go for mainstream knowledge and skills. We look for the minority's wisdom, too. In the old days the kings kept Jesters at their courts. Jesters could say anything to their rulers. They saved them from serious misjudgments and grave mistakes. They told them what they didn't know, but should know. They shared with them the varied wisdom of all factions. They preserved them from too much ignorance and arrogance. Jesters did do that with a smile and a joke, so their rulers didn't take him too seriously. And they themselves didn't get in to too much trouble.
For me the organizational Jester stands for the organizational rebel:  different, provocative, confrontational, abrasive, unsettling, not afraid, creative funny, in short: disruptive. The Jester helps the boss to cross no man's land between system en people. He supports the ruler to let human en system collaborate optimally.

Who is afraid of the Jester?

I hope and wish that contemporary rulers  (ceo's, boards of directors, leaders and managers, etc., etc.) cherish their organizational Jesters. It helps you to become a better ruler, a better leading manager (or what so ever). In my opinion the Jester position should arise organically and spontaneously. If not, then create a Jester position close by. Even if the Jesters' remarks are abrasive, embrace them, listen to them, take them seriously.

Dynamic Human System Collaboration 3.3 

Dynamic Human System Collaboration 3.3 (DHSC 3.3) keeps a prominent position free for this Jester. Alongside more systemic concepts as Agile and Lean. In stead of challenging the system, DHSC 3.3 looks for collaboration.  The Jester represents all humans in an organization. De name Jester has been chosen to stress the potential rebellious,  disruptive and creative input humans are capable of.

Paradoxically DHSC 3.3 needed to be system model, too. We do need a model to convince the system thinkers to collaborate, don't we?  We need also transcend the model, in order to convince the people thinkers to collaborate.  So I invented a dynamic tetrahedron.

Both Agile and Lean are part of the model, because they already try to combine system and people (in system and in philosophy). Lean focusses on manufacturing and environment. Agile focusses on product development.  Lean goes for functional sobriety, for as less as redundancy and  waste as possible. Agile supports an effective innovative organization.

From Keridwen's Self Directing 3.3 derive Jester and Director as part of DHSC 3.3. Keep in mind that Jester refers to all the people inside and around an organization.  Director, is a word I like very much, for its divergent implications. For example, in "Managing Director" it refers to organizational leadership and management. On the other hand, "Director" in "Stage Director" has e very different meaning. As both a business consultant and stage director myself, I like helping managing directors to improve their professional performance by using stage director's insights and skills. The first steps are teaching managing directors to enlarge their frame of mind  adequately by learning how to change perspectives and how to shift paradigms.

DHSC 3.3 guarantees a smooth balance between autonomy and customization, between scenario thinking and improvisation, between scientific designing and human nature and culture. DHSC 3.3 brings different, agile frames of minds into organizational systems. DHSC 3.3 stands for collaboration and co-operation  between two worlds, two different professional discourses, two apparently excluding paradigms.

Straying on new ways

Since 2002 I follow this road myself. Being a guest lecturer on Change Management and Organizational Development in Higher Education, I started to shake up a little the world of management and business administration by lecturing on enlarging the professional frame of mind.  The lecture titles I used, derived from the Self Directing 3.3 concept: The Dance of the Hero, Sentry & Lamppost and The Gordian Egg. Intending to do as a preached I applied DHSC 3.3 in coaching and consulting. Often I found that only then the road ahead became visible, when I started walking. I still do this walking...  who dares to stray will find new ways, isn't it?

Do you want to know more? I would be happy to accompany you on new professional adventures. Maybe as a fellow traveller or even as your travelling guide. At least I can tell you lots of stories and meaningful parables to enlarge your frame of mind. For stories follow me also "down the rabbit hole": soon a new story, "Who is afraid of the Jester?", will be told.

Marcel van der Pol
Keridwen








maandag 15 september 2014

Evaluatie in de file

File stemt tot nadenken


We hebben geluk (zie vorige blog over de heenreisfile), we staan onderweg van Boedapest naar huis opnieuw langdurig in de file: wegwerkzaamheden gecombineerd met een bus met pech. Genoeg tijd om even rustig na te denken. Dit keer niet over psychohistorie en wat dat betekent voor bestuur en leiderschap. Maar over de dynamiek tussen (cursus)management en de dagelijkse praktijk in verschillende landen.




Zelfregie 3.3 Boedapest

De workshoporganisatiepraktijk in een ander land blijkt soms weerbarstiger dan onze verwachtingen. Afgelopen voorjaar hadden we al besloten om een drietal workshops gebaseerd op Keridwen's Zelfregie 3.3 te geven in Boedapest, in begin september 2014:

  • Women Weekend workshop: Self Directing Empowerment
  • Workshop voor Docenten: Gripping & Creative Teaching, 
  • Workshop voor Young Professionals en startende ondernemers: Storytelling for Professionals

Aangekomen in Boedapest bleek het vooral door twee oorzaken toch niet mogelijk om de workshops nú te organiseren. Wijzelf (hierin ondersteund door onze Hongaarse counterpart) vonden begin september juist een mooie periode om dergelijke workshops te geven. Het nieuwe seizoen is nog niet echt begonnen. Scholen doen voorzichtig de deuren weer open. De eerste zomerse ondernemingsideeën worden omgezet in concrete initiatieven. Een uitgelezen moment om Zelfregie 3.3 in te zetten, dachten wij.
Echter: iedereen bleek zó vol te zitten van alles wat na de zomer opgestart en aangepakt moet worden, dat toen puntje bij paaltje kwam, te weinig mensen nog tijd en ruimte hadden voor een workshop. Ook al zagen alle belangstellenden in dat zo'n Workshop Zelfregie 3.3 juist uiterst zinvol zou zijn voor al dat opstarten en aanpakken.
Daarmee hadden we meteen een volgende oorzaak te pakken: het cultuurverschil. Vanaf het begin waren de reacties positief, inclusief voldoende aanmeldingen. In de week van de workshops blijkt echter pas hoe 'hard' deze aanmeldingen waren. Definitieve beslissingen worden pas op het allerlaatste moment genomen. Eerder gedane toezeggingen kunnen zo worden gewijzigd, als dat nodig wordt gevonden.

Kortom willen we in Boedapest echt deze workshops van de grond krijgen, dan moeten we op een andere manier meegaan met de workshoporganisatie- en/managementflow (ik moet even weer denken aan de valkuilen van een Cultureel Dwingend Denkraam - zie blog).

We geven het zeker niet op. In 2015 gaan we opnieuw workshops plannen. Het is dan mooi als je al een enthousiaste Hongaarse counterpart hebt, die ook goed de Nederlandse cultuur kent. Dan wordt het opeens stukken gemakkelijker om beide culturen met elkaar te laten communiceren: om te evalueren, om nieuwe plannen te  maken en uit te voeren, en om de organisatie en het management van de workshops goed af te stemmen.  Budapest 2015 here we come again!

Buitendien hadden we nu in deze eerste week van september 2014 ook alle ruimte om privé-sessies Zelfregie 3.3 (Eng: Self Directing 3.3) te doen. En dat was ook wel weer heel bijzonder!

Helden & standbeelden

In de week, die nu opeens vrij was, hebben we uitgebreid Boedapest en omgeving (inclusief het lavendelgebied rond het Ballatonmeer) verkend.
Mooie, historische stad! De verschillen tussen Boeda en Pest. Al die bruggen over de Donau. En dan die beelden... zóveel beelden. In een parkachtig gebied in Pest zagen we eerst het standbeeld van een nar en vlak daarbij een  van een man die twee zware koffers droeg. Toen was opeens het idee geboren om alle twaalf helden uit De dans van de held terug te vinden in de beelden van Boedapest. Is in de nar de Dwaas herkenbaar? Of in de man met koffers de Zwerver?  Sommige helden waren gemakkelijker in de standbeelden terug te vinden dan andere.
Wellicht kunt u als lezer ons helpen. Ik heb zo'n dertig helden/standbeelden op facebook gezet. Mail mij welke held u in welk standbeeld (allemaal genummerd!) herkent. Als dank ontvangt u een fotowens uit Boedapest. Reacties zijn meer dan welkom!

Overzicht helden: Argeloze, Wees, Minnaar, Zwerver, Krijger, Voedster, Bouwer, Breker, Heerser, Magiër, Wijze en Dwaas.


Donau fietstocht
Los van de manier waarop wij de vrijgekomen week hebben ingevuld, hebben we uiteraard ook een heerlijke vakantie gehad: fietsen van Linz (Oostenrijk) naar Boedapest (Hongarije), een kleine 600 km over de Donau Radweg. Zon, natuur en boeiende steden als Melk, Wenen en Visegrad. Wandeluitstapjes naar Slowakije (Komárom / Komarno). Overnachten in onze trekkerstentje. Betrouwbare fietsen en fietsdrager op de auto (om met fietsen van Groningen naar Linz en vice versa te komen). Vele foto's gemaakt (een kleine impressie). Verhalen geschreven. Nieuwe ideeën ontwikkeld. Contacten gelegd. Lichamelijk  ingespannen. Afgevallen. Uitgerust. Gedroomd van een verdere tocht door onder meer Roemenië en Bulgarije naar de Donaudelta. Kortom, helemaal klaar voor een nieuw Keridwenseizoen.

dinsdag 12 augustus 2014

Flexibele Denkramen in De Nieuwe Economie?

Pas je aan en/of blijf jezelf


Als eigenaar van een eenmensbedrijf ben je ook maar alleen. Voor sommige klussen moet je samenwerking met anderen zoeken. De vraag is hoe je dat goed regelt naar je klant. Is de een hoofd- en de ander onderaannemer of presenteer je je samen als een (gelegenheids) aanneembedrijf?
In ieder geval moet je het ook onderling financieel (onder andere!) goed regelen. Als eenmensbedrijf steek je toch al relatief vaak meer energie in een klus, dan je kunt factureren. Vooral als het een mooie klus is.
Hoe wil je met netwerkcontacten omgaan? Werk gunnen en gegund worden? Percentages verrekenen?

Enige tijd geleden werd mij door een netwerkcontact gevraagd bij een klus in te springen. Zag er goed uit. Bij nader inzien bleek ik wel 30% af te moeten dragen en mocht ik gedurende de komende 2 jaar niet zelfstandig contact opnemen met de klant.
Een ander netwerkcontact bood spontaan aan voor mij contact te leggen met een potentieel interessant bedrijf. Toen het voorstel concreter werd, moest ik wel a priori 35% van opbrengst van de mogelijk komende paar (hoeveel?) klussen afdragen.
Twee voorbeelden, waarin samenwerken zo verzakelijkt is, dat bij mij de lust om klussen terug te gunnen danig is afgenomen. In wat wel De Nieuwe Economie wordt genoemd staat het gunnen en gegund worden veel meer centraal. Nu doe ik wat voor jou, morgen jij voor mij. Vandaag maak ik een klant enthousiast voor jou, morgen jij een klant voor mij. Als niet alle aandacht naar het verdienen gaat, is er meer ruimte voor een dynamische en inspirerende  samenwerking. Op basis van sociale overwaardeuitwisseling (heet dat zo?).

Ik mag met veel plezier buitenlandse studenten en docenten ondersteunen. Soms is dat bijv. een betaalde coaching, dan weer een vrijwillige begeleiding (onbetaald, maar levert wel veel op).
Na haar afstuderen vroeg een studente (Hongaars) om een aanvullende coaching. Probleempje: ze had nog geen baan en geen inkomen. Of betaling uit toekomstig werk kon? Leuk idee! Ook omdat de coaching mede over het vinden van een goede en zinvolle plek in de maatschappij ging.
Een beoogde aanstelling ging echter niet door. Ze had een baanaanbod bij nader inzien afgeslagen. Een van de effect van de coaching. Zij was heel tevreden en ik moest nog even op mijn geld wachten.
Na een tijdje kwam het idee opzetten, dat je ook anders naar zo'n zakelijke overeenkomst kunt kijken.  "Ik word blij van de coaching", zei zij. "En waar zou jij blij van worden? Kan ik daar een bijdrage aanleveren?"

Onder het genot van koffie op het terras had ik zojuist enthousiast over mijn ervaringen in o.m. Afrika (vakantie en werk) verteld. Eigenlijk hoefde ik nu niets meer te zeggen. Ze kwam zelf met een dubbel voorstel.
Eerst zou ze langskomen om voor Brigit en mij traditioneel Hongaars te koken. Dat werd meteen een soort afscheidsfeestje, want kort daarna zou ze terug gaan naar Hongarije om daar haar eigen eenvrouwsbedrijf op te zetten. In Hongarije kon ze dan meteen regelen dat ik daar een aantal workshops "Zelfregie 3.3" kwam geven. In het hoger onderwijs tbv bezielend lesgeven. In het bedrijfsleven tbv zakelijk storytelling voor ptofessionals. Plus een open workshop tbv persoonlijke ontwikkeling.

Van de Hongaarse maaltijd hebben we reeds een aantal maanden geleden uitgebreid genoten! Een dezer dagen vertrekken wij naar Boedapest: onderweg als zwerfvakantie, ter plaatse voor een aantal workshops. Wat wil je nog meer als "betaling"voor een coaching die per se al heel leuk was? Ik krijg het zo in de schoot geworpen om in het buitenland mooie dingen te doen met Keridwen's Zelfregie 3.3. Een grote wens! Na ECCI-workshops op diverse plekken in Europa, 2 keer in  Zuid-Afrika, nu weer via een geheel ander soortig initiatief in Boedapest.

Alleen omdat onze denkramen in beweging bleven was dit mogelijk. Wijzigende denkramen creëren nieuwe ideeën.  Financieel wellicht niet direct super aantrekkelijk, als ervaring (met alle verdere mogelijkheden in de toekomst) onbetaalbaar! Een positieve impuls voor De Nieuwe Economie.
Bovendien combineer ik het met een heerlijke vakantie, en gaat Brigit lekker mee.

Kortom, Judit, bedankt voor je initiatief! De voorpret is reeds begonnen. Ideeën te over. Het basismateriaal staat al op slideshare.

Knisperende groet!
Marcel van der Pol
KERIDWEN.