Workshop (pe): Outside the Box Tool voor Coach, Supervisor, etc

Aanbod: Workshop met Marcel van der Pol, Keridwen.Er zijn nog plaatsen!
Praktische (zelf) inzichten en creatieve vaardigheden vanuit de theaterregie: de supervisor/coach als professional, als persoon en als regisseur. Trefwoorden: zelfregie, transitie en transformatie, perspectiefwisselingen, creatieve werkvormen.

Praktisch
Wat: Workshop voor supervisoren en coaches (met LVSC pe-punten!)
Wanneer: 16 december, 13.30 - 17.30.
Waar: Seats2Meet Groningen.
Investering (nu met Gwion-korting!): 90 euro [ex BTW]
Aanmelding/Informatie: contact

Overzicht van onderwerpen & thema's
• De supervisor als professional, als regiseur en als persoon
• De betekenis van transitie en transformatie voor de supervisor
• Supervisie in een "grote" wereld vol onzekerheden
• Zelfregie 3.3-vaardigheden voor de supervisor
• Horizontale (posities) en verticale (ik- wereld) perspectiefwisselingen
• Werken met de toneel-metafoor in supervisie: de superivisor als regisseur, als speler en als publiek.
• Toepassing van theaterwerkvormen en creatieve, fysieke werkvormen.

Aanpak en opbouw
De aanpak van deze workshop/training ligt vooral op doen, ervaren en experimenteren: uitgespeelde metaforen, praktische aan het theater ontleende oefeningen, perspectiefwisselingsexperimenten, zelfreflectieopdrachten en uitgebreide regie-feedback en afgewisseld met korte gerichte theoretische onderbouwing.

Onderbouwing
Voor de theoretische onderbouwing van deze workshop wordt verwezen naar het boek Zelfregie 3.3: wie durft te dwalen vindt nieuwe wegen, van Marcel van der Pol. Een uitgave van Keridwen (2015). Aanvullende info & kopen.

#TwistQuote als hulp bij vergroten denkraam

Het is vrijwel onmogelijk om problemen op te lossen met dezelfde wijze van denken als waardoor ze zijn ontstaan! Je hebt een ander denkraam, liefst een groter, flexibel denkraam (ik noem dat een dansend denkraam), nodig om vraagstukken adequaat aan te kunnen pakken. Dat betekent eveneens (hoe lastig dat ook kan zijn), dat je oude denkpatronen soms los moet kunnen laten, vooral als ze nieuwe wijze van denken in de weg staan. Kortom, een verandering van bewustzijn is nodig om met een frisse blik naar de wereld te kunnen kijken.

Openstaan voor nieuw denken en loslaten van oud denken. Er zijn zóveel manieren om dat te doen. Het Creatief Denken (of Creatieve Probleemoplossing) heeft de niet voor niets een enorme vlucht genomen! Bij Keridwen focussen we primair op het uitnodigen en uitdagen van mens en organisatie om vanuit wisselende perspectieven naar der werkelijkheid te kijken (bijv. verticaal, horizontaal of spiraalgewijs).

Juist die wisseling van perspectief brengt allerlei bewegingen in denken op gang. Een vernieuwd denkraam ontstaat: ruimer, flexibeler. Met nieuwe mogelijkheden om oude problemen op te lossen.
Bij Keridwen hebben wij dat als volgt samengevat: wie durft te dwalen vindt nieuwe wegen. (de kernleuze van het boek over Zelfregie 3.3).

Verruimen van denkramen door te spelen met perspectieven brengen we op dit moment ook op gang bij diverse maatschappelijke vraagstukken. We doen dat in de vorm van dialoogvoorstellingen.
In trainingen en workshops helpen we professionals, als docenten, mediators, coaches en adviseurs, te spelen met hun eigen perspectieven en leren hen op hun beurt hun klanten weer te helpen te spelen met hun perspectieven.
We ondersteunen mens en organisatie bij de aanpak van concrete vraagstukken. Op elk vraagstuk zijn meer perspectieven mogelijk met elk hun eigen oplossingen.

Het is echter ook zo heerlijk om van tijd tot tijd relatief kleine steentjes in de denkvijver te gooien. Losse gedachten, uitspraken en citaten, verzameld als tweets en updates op social media. Een #TwistQuote hebben we dat genoemd (voorheen: #NiceQuote). Het gaat hierbij niet om onze stellingen, meningen. Wij citeren als #TwistQuote, als een gedachte op de een of andere manier uitnodigt om even uit het vaste denkkader te stappen. Om even opnieuw en anders te denken. Misschien om tot een conclusie te komen (klopt het? ben ik het er mee eens? ...of niet?). Misschien om verder door te denken en nieuwe denkramen te ontdekken.

#TwistQuotes blijven komen op Twitter, LinkedIn, Google+ en Facebook (@keridwen, Keridwen, Marcel van der Pol) Lees ze met een milde glimlach. Geef jezelf te ruimte om je denkhorizon te verruimen. Wie weet vind je nieuwe wegen...

Groet!
Marcel van der Pol
www.KERIDWEN.nl

Workshop (pe): Mediation & Vechtpatronen

Hoe haal je partijen uit hun vechtpatroon (met Zelfregie 3.3)?

2 december 2015, van 9.30 tot 17.00. Infrahuis, Leonard Springerlaan, Groningen. Voor Mediators en conflictbegeleiders. PE erkend door MfN: 6 punten, cat 1a. In samenwerking met Mediation Academie Groningen (Flyer Mediation & Vechtpatronen).
Investering: 375 euro. Aanmelding en vragen


Toelichting

In deze workshop gaan we een aantal praktische conflictsituaties benaderen vanuit de regie. Centraal staat het denken, voelen en handelen als een regisseur, waarbij een actueel conflict wordt behandeld als een regisseerbaar ‘theaterstuk’. Net als een theaterregisseur leer je vanuit verschillende perspectieven als deelnemer (Acteur) en beschouwer (Publiek) de dynamiek van een conflict te onderzoeken en vervolgens als empathische (Regisseur) adequaat aan te pakken. Uiteraard met in achtneming van neutraliteit, onafhankelijkheid en vertrouwelijkheid. Hiertoe wordt je in praktische oefeningen een aantal fijne kneepjes van het regisseursvak bijgebracht en toegepast op het voorbeeldconflict.

Het conflict wordt daadwerkelijk geanalyseerd als een theaterstuk, waarbij zowel de zichtbare gedragingen en interacties van de conflictpartijen, als de minder zichtbare emotionele onderstromen, leidmotieven, verwachtingen, dynamiek, spanning, tijd, plaats, ruimte, omgeving en achterban aandacht krijgen. Met hulp van praktische regietechnieken, ga je aan de slag (virtueel experimenteren, reëel toepassen).

Alvast ter inspiratie
Links naar # trailer, # pitch # blog en # boek

Begeleiding
Marcel van der Pol is onder meer mediator (opgeleid bij de Merlijn Groep, Nuland), conflictcoach, regisseur creatief & kritisch denken, regisseur professional performance en theatermaker. Hij combineert zijn wetenschappelijke achtergrond met zijn theaterpassie om mensen en organisaties te helpen hun vaste patronen los te laten, andere perspectieven te kiezen en nieuwe inzichten te ontdekken.

Theatermetafoor om Vraagstukken op te lossen

Het is mij weer overkomen. Een tijdje geleden maakte Arend mij vol passie deel van zijn dromen en visioenen. Een paar dagen later sprak ik Berend, die mij met vergelijkbare passie zijn toekomstplannen ontvouwde. Arend en Berend kennen elkaar. Zij werken voor dezelfde organisatie. Je verwacht dan dat hun plannen enige verwantschap vertonen.  Arend en Berend lijken echter in twee verschillende werelden te leven, die elkaars bestaan grotendeels ontkennen. Ja zeker, ze gebruiken soms dezelfde woorden, ze spreken dezelfde taal. In beider betoog valt de naam van de organisatie veelvuldig en met grote enthousiasme. De naam van de ander valt zo nu en dan ook, niet vaak en meestal slechts om aan te geven dat de ander niet mee wil in de eigen ideeën.
Met opzet noem ik hier niet bij welke organisatie Arend en Berend werken, ook focus ik mij niet de op de inhoud van hun ideeën. Het komt zó vaak voor dat mensen het niet met elkaar eens zijn, persoonlijk,  professioneel, publiek en zakelijk. De vraag is hoe beiden met de tegenstellingen omgaan. Wat ik soms graag zou willen, is een vlieg op de muur zijn, als Arend en Berend met elkaar in gesprek raken. Welke plek zou ieder voor zich de ander gunnen? Zouden ze hun gesprek over de toekomst van de organisatie zien als een soort bokswedstrijd, waarin ieder voor zich probeert de overwinning binnen te halen? Dan hoef je je in ieder geval niet bezig te houden met afwijkende ideeën; het gaat alleen om gelijk krijgen, om winnen of verliezen, of op zijn minst een onbesliste wedstrijd.

In mijn positie als professionele vlieg aan de muur, kan ik kiezen hoe ik naar dit gesprek tussen Arend en Berend kijk en luister. Als ik mij verplaats in de rol van bondscoach, dan hoop ik dat mijn favoriet wint. Als scheidsrechter daarentegen ben ik benieuwd wie binnen de kaders de overwinning in de wacht sleept. Als directeur beslis ik wie gelijk krijgt (en dus wint). Als mediator help ik hen te komen tot een voor beiden acceptabele oplossing. ... Er zijn zóveel rollen waar je uit kunt kiezen!

Stel nou echter, dat ik kies voor de rol van regisseur. Dan zijn Arend en Berend twee acteurs in een theaterstuk. Dan is het niet belangrijk meer wie wint of verliest. Ze hebben een gezamenlijke verantwoordelijkheid om er een mooie voorstelling van te maken. Daarbij mag ik hen als regisseur helpen om de sterren van de hemel te spelen. Het gaat dus niet langer om wie gelijk heeft. Sterker nog, als regisseur vind ik verschillen alleen maar interessant. Verschillen vormen de basis voor een boeiende voorstelling. In de ontmoeting tussen mensen met verschillende ideeën ontstaat de mogelijkheid tot iets nieuws, iets moois, iets zinvols...  mits de spelers bereid zijn die ontmoeting aan te gaan, ook al zetten ze de hakken daarbij in het zand. Dat is hun gezamenlijk verantwoordelijkheid, waarop ik als regisseur hen kan aanspreken. Ze hoeven het niet eens te worden. Ze hoeven geen dikke vrienden te worden. Arend en Berend hoeven alleen maar een mooie voorstelling te maken. Mijn taak als regisseur is het om ervoor te zorgen dat deze spelers optimaal spelen. Ik wil het hele toneel kunnen overzien en rekening houden wat er in de omgeving speelt: zowel bij het publiek, in de coulissen als in de buitenwereld. Waar nodig stuur ik wat bij of haal een deel van de buitenwereld naar binnen.

Als ik mijn comfortabele plek als vlieg aan de muur loslaat en bij Arend en Berend aan tafel ga zitten, dan ben ik niet alleen meer regisseur, dan ben ik ook speler in het theaterstuk geworden. Elke  professional (manager, coach, mediator, consultant, etc., etc.), die zichzelf regisseur of regievoerder voelt, wordt ook een van de spelers zodra hij het toneel opkomt. Dat is goed om jezelf te realiseren.

Eerlijk gezegd vind ik dat ook het mooie van mijn werk op basis van Zelfregie 3.3. Ik probeer in mijn werk altijd zoveel mogelijk theorieën en modellen los te laten en mijn klanten en hun vraagstukken metaforisch als theaterstuk te beschouwen, waarbij mijn klanten de spelers zijn en hun vraagstuk het thema van de voorstelling. Ik heb het voorrecht de regisseur te zijn, die als voornaamste taak heeft de spelers de sterren van de hemel te laten spelen (door hun vraagstuk op te lossen).
Als regisseur heb ik belangstelling voor mijn spelers. Ik verplaats mij in de afzonderlijke spelers en ben steeds benieuwd naar wat hen beweegt. Als ik bij hen aan tafel zit, ben ik mij terdege bewust van mijn eigen rol als medespeler. Ik moet dan niet alleen de anderen, maar ook mijzelf regisseren: wat is mijn rol in het geheel en hoe kan ik daarin het beste acteren?
Als regisseur ben ik ook gericht op wat er buiten het toneel gebeurt, in de zaal bijvoorbeeld. Wie vormen allemaal het publiek? Wie zijn de stakeholders? Ik wil mij verplaatsen in het publiek en door hun ogen naar de voorstelling kijken.  Wanneer worden zij geraakt, vinden zij het een mooie, zinvolle voorstelling?
Wat speelt er zich er in de coulissen af? Nèt buiten beeld voor het publiek, dus niet direct waarneembaar, maar toch met zoveel invloed op wat er op het toneel gebeurt. Souffleert er soms iemand? Wie dan? Welke speler? Welke andere nog niet zichtbare spelers staan te trappelen om op te komen?
Wat speelt zich verder weg, buiten het theater, af dat van invloed is op de voorstelling?

Een Arend en een Berend komen er meestal samen wel uit. Soms lukt dat zonder enige hulp van buitenaf. Soms is er wat ondersteuning nodig, een zetje in de goede richting met behulp van enkele regieaanwijzingen. Keridwen's Zelfregie 3.3 biedt veel mogelijkheden tot zulke regieaanwijzingen, gericht op de spelers zelf, gericht op het vraagstuk en gericht op context en setting. Zelfregie 3.3 kan Arend en Berend ook leren zelf de regie op zich te nemen. Het doel van Zelfregie 3.3 is altijd een mooie voorstelling te maken teneinde een vraagstuk (van welke aard dan ook) op te lossen.

Groningen, 5 oktober 2015
Marcel van der Pol

Zelfregie 3.3 - wie durft te dwalen vindt nieuwe wegen

Denkramen & Vertrouwen (uit de Zelfregie 3.3 praktijk)

Als ik iets de afgelopen jaren heb geleerd, dan is dat zeker dat je naast modellen, technische details en bullit-lists het beste ook metaforen of verhalen moet vertellen, wil je werkelijk mensen raken  en doen begrijpen. Kortom: hier een verhaal over hoe de denkramen van mensen hun beleving van de werkelijkheid kunnen bepalen. Veel leesplezier! 



Soms gebeuren dingen waarvan je had gehoopt dat ze jou nooit zouden overkomen. Op een kwade dag ontdekte hij het grote verschil tussen de papieren en de reële werkelijkheid. Als pas benoemd penningmeester bladerde hij vol trots door de boekhouding  van de afgelopen jaren. Eerlijk gezegd had hij ook nooit verwacht dat hij zo jong als hij was in het bestuur zou worden gekozen. Het was dat zijn voorganger na jaren trouwe inzet voor de vereniging niet langer in staat bleek voldoende tijd te blijven vrijmaken voor deze verantwoordelijke functie. Privé had nu ook recht op zijn onverdeelde aandacht, noemde hij dat. Nu moest uitgerekend hij zo'n deskundig en ervaren iemand opvolgen. Hij was er blij mee en hij was er niet blij mee.
Zuchtend sloeg hij een bladzijde om en genoot daar opnieuw van de zakelijke ordening van al die eindeloze cijfers in hun strakke kolommen. De cijfermatige weergave van de werkelijkheid mocht voor een buitenstaander duf en saai lijken, voor hem was het bijna een magische formule aan de hand waarvan zij probleemloos het reilen en zeilen van de vereniging kon duiden. Alle intenties, goede bedoelingen, halfslachtige keuzes, rake beslissingen, overeenstemming of onenigheid tussen bestuurders lagen besloten in de cijfers op deze bladzijden voor hem. Als penningmeester 'las' je de cijfers: je begreep, je fiatteerde of corrigeerde...

En toen zag hij het opeens. Beter gezegd, hij zag het slechts half. Het ging in ieder geval om een bedrag van 43.785 euro. Het stond keurig vermeld bij zowel de inkomsten (verdeeld over 5 posten) als bij de uitgaven (2 posten). En toch ging er een alarmbelletje bij de kersverse penningmeester rinkelen. Er was iets met de toedeling van de posten en met de datering, die hem de wenkbrauwen deden fronsen. 43.785 euro! Straks was het verdwenen geld. Verkeerd gebruikt. Vals geboekt. Doorgesluisd. Verdonkeremaand. Fraude! Hij hield de adem in.

In een razend tempo bladerde hij door de boeken. Was dit vaker voorkomen? Zat er een patroon in? Hoe groot waren dan de bedragen? Hoe had zijn voorganger dàt kunnen doen? Hoe had hij slechts de gedachte in zichzelf toe kunnen laten?
Als een ontgoocheld mens sloot hij twee uur 's nachts de boeken en ging naar huis. De grote vraag werd, wat nu te doen?
Confronteer je je voorganger met je verdenkingen? Ga je er direct mee naar het voltallige bestuur? Of naar de politie; geef je hem aan? Echte concrete bewijzen had hij nog steeds niet gevonden. Het was echter wel onduidelijk waarom, welke bedragen wanneer precies waarvoor waren aangewend. Als verantwoordelijke penningmeester hoorde je dat te weten. Je hoorde in een oogopslag te kunnen zien hoe het financiële reilen en zeilen van de vereniging in elkaar stak. Eén vraag op de ALV van een oplettend verenigingslid en hij zou met zijn mond vol tanden staan.

Hij besloot de volgende dag reeds zijn voorganger te confronteren. Hij nodigde hem uit in een sober lunchrestaurant. Na zijn tweede glas wijn, bij het hoofdgerecht, zou hij zijn voorganger de hamvraag stellen. Na zijn eerste glas wijn verloor hij echter reeds de moed.
Twee financiële mannen zaten tegenover elkaar en praatten over het leven. Geen financieel cijfer kwam er aan te pas.
De nieuwe penningmeester dronk zijn tweede glas en staarde naar de man tegenover hem. Hij vroeg zich hoe zeer gepokt en gemazeld je moest zijn om met zo'n uitgestreken gezicht tegenover hem te kunnen zitten. Voor de naïeve toeschouwer was niets aan zijn voorganger te zien dat kon duiden op een frauduleuze inborst. Maar als je goed keek, en van een man in zijn eigen positie moest je dat ook kunnen verwachten, dan herkende je de subtiele signalen wel. De manier waarop de ander zijn glas hief en bijna gulzig de laatste druppels wijn naar binnen zoog. Het onrustige spel van zijn wenkbrauwen tijdens het praten. Zijn ogen die nooit langer dan een halve minuut op een punt bleven gericht. Zijn handen die te krachtig in elkaar grepen als hij luisterde
Aan het einde van de maaltijd wist de penningmeester genoeg. Voor hem was er voldoende bewijs. Quod erat demonstrandum. Hij wist wat hem te doen stond.

Beste lezer, op zich ben ik geneigd u nu te vragen wat u zou doen. Ik zou u vooral willen uitnodigen uw keuzes toe te lichten.
Echter voordat ik de kans kreeg u deze vraag te stellen en vervolgens uw keuzes af te zetten tegen de keuzes van onze penningmeester hadden de volgende gebeurtenissen mijn uitnodiging al achterhaald:

Het was voor onze penningmeester al duidelijk wat hij de volgende dag zou moeten doen. Het voltallige bestuur in kennis stellen van wat hij had ontdekt, wat de consequenties ook zouden zijn. Fraude mocht en kon niet worden gedoogd.
Die nacht staarde hij voor een laatste keer in de boeken, bladerde ogenschijnlijk gedachteloos door de gemaltraiteerde jaarcijfers...  en toen zag hij het opeens. Hij zag het glashelder voor zich. Het patroon. De verwijzingen. De posten en kruisposten. De ratio achter het handelen van zijn voorganger. Alles viel opeens op zijn plek. Opgelucht haalde hij adem. Elke cent bleek tot achter de komma te zijn verantwoord. Een zeurende hoofdpijn verdween als  sneeuw voor de zon. Met een brede glimlach viel hij boven zijn boeken in slaap.

Toen hij de volgende ochtend wakker werd, haastte hij zich naar buiten om zichzelf te trakteren op een verse cappuccino met kaneel. Tot zijn verrassing zag hij aan de overzijde van de straat zijn voorganger voorbij lopen. Hij bleef staan en keek de ander aandachtig na. Hij begon langzaam en instemmend met zijn hoofd te knikken. Als je hem zo zag lopen aan de overkant, in een rustig, ontspannen en uitgebalanceerd tempo het ene been voor het andere plaatsend dan kon je zeker concluderen: wat is die man in één nacht in  zijn voordeel veranderd.

Marcel van der Pol
Groningen

Keuzes maken met de Springmuis

Mijn nieuwste boek Zelfregie 3.3 - wie durft te dwalen vindt nieuwe wegen bevat verschillende strategieën om vraagstukken aan te pakken en problemen op te lossen. Strategieën, geen modellen. 

Bij een probleemoplossingsmodel hoef je alleen maar regels van het model te volgen, als ware het een kookrecept, en je komt bij een oplossing terecht. Nut, zin en effectiviteit van die oplossing worden bepaald door het model en niet door het probleem, dat je aan wilt pakken. 

Een strategie dwingt je echter om zelf na te blijven denken. Een strategie laat je spelen met een probleemoplossingsmodel. De werkelijkheid blijkt immers altijd weer weerbarstiger dan elke theorie (of model)? De strategie helpt je focussen op het doel dat je wilt behalen, maar zorgt ervoor dat je ook oog blijft houden voor de weg daarnaar toe, voor wat er om je heen gebeurt als je bezig bent. Wanneer en in hoeverre dwingt de realiteit dat jij de gekozen probleemoplossingsmodel moet bijsturen? Misschien heb je wel een totaal verkeerde probleemoplossingsmodel gekozen en moet je deze vervangen!

11 juni 2015 heb ik in Theater Vanslag in Borger mijn boek Zelfregie 3.3 - wie durft te dwalen vindt nieuwe wegenten doop mogen houden. Het eerste exemplaar heb ik aangeboden aan Anne Heleen Bijl, vanwege haar grote creativiteit die zij steeds weer inzet voor mens en bedrijf. Op 11 juni voegde zij samen met de aanwezigen een grote hoeveelheid enthousiasme, nieuwe ideeën en betrokkenheid toe aan mij, aan Keridwen en het boek. Geweldig! Dank jullie wel!

Tijdens mijn presentatie van het boek heb ik gebruik gemaakt van mijn korte voorstelling over de Springmuis: "Houd je vast aan de wind...!" Dit gebaseerd op  een Indiaans verhaal, waarin dieren een hoofdrol spelen, waarbij zij typisch menselijke kenmerken vertegenwoordigen. De hoofdpersoon is een kleine muis (hier  verder Springmuis genoemd), die net als wij zo vaak, enorm druk bezig is in een hectische wereld, waarin iedereen, onze Springmuis incluis, het zicht op nut, zin en effectiviteit van actuele bezigheden eigenlijk ietwat uit het oog hebben verloren. Pas als de Springmuis uit de waan van de dag wordt opgeschrikt, omdat een een voor hem belangrijk vraagstuk zich aandient, begint hij zich vragen te stellen over waar hij mee bezig is en vervolgens wat hij moet en wil doen om zijn vraagstuk aan te pakken en op te lossen. Zodra de Springmuis het lef heeft om buiten de gebaande paden te treden, dus zijn collega's achter zich te laten, begint het feitelijke verhaal. Welke kant gaat hij op? Wat komt hij onderweg allemaal tegen voordat hij bij de oplossing van zijn vraagstuk belandt? Welke keuzes maakt hij dan? In hoeverre blijft hij goed gefocust op het doel en blijft zich bewust van de weg die hij volgt? In hoeverre is hij koersvast? En hoe zinvol is dat? 

Grofweg komt de Springmuis op zijn zoektocht naar het antwoord op zijn vraagstuk zo'n vijf keer in een situatie te terecht, waarin de zaken toch weer anders gaan, dan je mogelijk zou verwachten. Of hij dat nu wil of niet, elke keer dwingt de situatie hem opnieuw de werkelijkheid, waarin hij actief is, onder ogen te zien te onderzoeken en keuzes te maken. 

"Houd je vast aan de wind...!" ìs weliswaar een dierenverhaal, maar de typische situaties waarin de Springmuis terecht komt en de keuzes waarvoor hij dan komt te staan, maken dit verhaal elke keer weer zó herkenbaar voor mijn klanten, dat zij regelmatig Springmuis "meenemen" op hun eigen zoektocht naar de oplossing voor vraagstukken en problemen.

Zo ook op deze 11 juni, tijdens de boekpresentatie. Door een briefje in een fles te stoppen, konden de bezoekers aangeven welke van vijf situaties uit de zoektocht van de Springmuis goed overeenkomt met hun eigen actuele situatie. Ik wilde de aanwezigen de mogelijkheid bieden om anoniem hun een keuze te maken; in de praktijk gingen de mensen met elkaar stevig in gesprek over welke situatie voor hen het meest herkenbaar was, en wat zij als zij als Springmuis zouden hebben gedaan. 

Elke situatie werd wel een paar keer gekozen, maar meest favoriet waren "het saliebosje van de oude muis" en "de ontmoeting met de buffel". \

Waarom zou je verder gaan, als saliebosje zo gerieflijk is? Helemaal als de oude muis je ervan probeert te overtuigen, dat verdergaan sowieso niet zinvol is en dat bij hem blijven veel beter is voor alle partijen?

Waarom zou je ingaan op het verzoek van de buffel en een deel van jezelf opgeven om hem te helpen, zonder te weten of jóu dat ook verder zal helpen?

In "Houd je vast aan de wind...!" maakt de Springmuis zijn eigen afwegingen en zijn eigen keuzes. Hij vindt zeker zijn antwoord, al blijkt deze ietwat anders dan... ja, dan wat? 

Heeft iemand altijd van te voren voor elk vraagstuk of probleem een duidelijk beeld van wat het antwoord zou moeten zijn? Gaat die daar dan door ruiten en roeien gericht op af? 

Is kortom, het antwoord, dat voor ogen stond, wel het adequate antwoord voor het vraagstuk of probleem, waarmee wordt geworsteld? Staat iemand open voor eventuele andere mogelijkheden en antwoorden? Kan het zijn dat gaandeweg diens inzicht ook voortschrijdt? 

Voor mij is de boeiendste vraag dus: wat zou jíj doen, als jij de Springmuis was? Op het moment dat een vraagstuk zich aandient, Blijf je zitten of ga je op weg? Volg je gebaande paden of treed je ook buiten kaders? Welke keuzes zou jij in elk van de vijf Springmuis-situaties hebben gemaakt? Ga je door tot het einde? Wat ga je doen, als je uiteindelijk antwoord krijgt? 

Je hoeft deze vragen niet alleen te beantwoorden. Je kunt jezelf aan de Springmuis spiegelen. Mijn boek over Zelfregie 3.3 biedt je verschillende probleemoplossingsstrategieën om ook als de praktijk weerbarstiger is dan de theorie antwoorden te blijven vinden. 

Nieuwsgierig naar welke strategie jij zou volgen om je vraagstukken en problemen op te lossen? Benieuwd hoe dat is om te dwalen en nieuwe wegen te vinden? Ga mee op reis met de Springmuis. Maak Zelfregie 3.3 je eigen. Boek Keridwen (Marcel van der Pol) en beslis mee met in het verhaal. 

Voor mee info, ga naar www.keridwen.nl/contact - of mail Marcel

Het boek "Zelfregie 3.3 - wie durft te dwalen vindt nieuwe wegen" is ook rechtstreeks via Keridwen verkrijgbaar. Ga naar www.keridwen.nl/boek

Kortom, wij zijn weer terug van vakantie.
Met nieuwe ideeën en zinvolle verhalen

Groet! 

Marcel van der Pol

Kùn je je dan vasthouden aan de wind?

Boek en voorstelling over Zelfregie 3.3

Ter ondersteuning van mijn nieuwe boek over Zelfregie 3.3 heb ik de laatste weken diverse malen de voorstelling Houd je vast aan de wind…! gespeeld.

Zonder al te veel weg te geven (u kunt nog steeds boeken!): deze speelse voorstelling gaat over de ‘ratrace’ of zo je wilt de ‘tredmolen’ waarin wij in ons werkleven zo vaak gevangen zitten, over het verlangen om daaruit te breken en over de wegen die je vindt als je daadwerkelijk je eigen weg gaat. Gezien de reacties op de voorstelling en de verkoop van het Zelfregie 3.3-boek worstelen velen met dit verlangen. Hoe zorg je er ook voor, dat je in de aanpak van vraagstukken niet blijft hangen in vastgeroeste patronen, maar open blijft staan voor de beste oplossingen? Het maakt niet uit of je worstelt met privé-vraagstukken of met professionele en organisatie-vraagstukken, het risico van een beperkend denkraam is zeer reëel!

Hoe zorg je er dan voor, dat je je vraagstukken niet steeds probeert op te lossen met dezelfde wijze van denken, die ze heeft veroorzaakt? Hoe was het ook alweer: “als je doet wat je altijd al deed, krijg je ook wat je altijd al kreeg!”? Worden we niet steeds opnieuw overspoeld met standaardoplossingen voor onze vraagstukken, gecomprimeerd tot goedbekkende bullitlists? De zeven stappen naar succes. De vijf regels voor optimaal functioneren. De tien do’s en don’t’s voor elk ondernemend mens. De drie antwoorden die alle vragen oplossen. Marketingtechnisch schijnen dergelijke kreten goed te werken. Krijg je echter, als je een van deze “kookrecepten” volgt, ook werkelijk datgene waar je naar op zoek bent?

Praktische voorbeelden

Met Zelfregie 3.3 wil ik mensen helpen de regie over eigen werk en leven (terug) te nemen, door hen te stimuleren zelfstandig te denken en hun eigen afgewogen keuzes te maken. Wie durft te dwalen vindt nieuwe wegen. Een paar voorbeelden?

#  De directeur van een financiële instelling voelt zich zeer beperkt door zijn oudere collega-directeur. Keer op keer sneuvelen zijn innovatieve ideeën, door de behoudende managementstijl van de ander. Toch wil hij zorgen dat het bedrijf overeind blijft en zelfs groeit. Vooral in deze tijd van economische crisis vindt hij dat erg belangrijk. Hij blijft dus herhaaldelijk zijn ideeën inbrengen, met steeds hetzelfde voorspelbare gevolg. Hij neigt nu naar overspanning.

# In de complexe overdracht van een aantal rijkstaken naar het lokaal bestuur, dreigt een aantal zaken fout te gaan. De teamleider Participatie voelt zich klem gezet tussen de voortvarende wensen van Raad en B&W, de commerciële kansen van diverse externe partijen en de uiteenlopende belangenbehartigers uit het maatschappelijk middenveld.

# De jonge consultant krijgt de kans een gedroomde carrièrestap te maken door in te stemmen met een veelbelovende meerjarige detachering in Sjanghai. Zijn partner heeft een half jaar eerder reeds een belangrijke stap gezet door zich langdurig te verbinden met haar werk en de positie van senior-programmamanager te accepteren. Zij heeft geen enkele behoefte alles op te geven voor een verblijf in China.

De directeur, teamleider en consultant kunnen zich alledrie herkennen in de hoofdpersoon uit Houd je vast aan de wind…! Zij zitten in mijn publiek. Ik speel voor hen de avonturen van de Springmuis. Eenmaal de relatieve veiligheid, de zekerheid en de voorspelbaarheid achter zich te hebben gelaten, wordt hij steeds opnieuw geconfronteerd met situaties waarin hij niet zomaar terug kan vallen op oude patronen (of toch wel….?). Wat zou de directeur, teamleider of consultant doen, als hij zich in de positie van de Springmuis bevond? Alleen die vraag reeds, helpt om uit een vaste denkpatroon te breken. De Springmuis leert je een andere wijze van denken: autonoom, creatief en effectief! Als zelfs de Springmuis zich durft vast te houden aan de wind… kunnen wij toch ook loslaten wat niet effectief is, om op weg te gaan, te gaan dwalen en nieuwe wegen te vinden?

Jubileum, boekpresentatie en voorstelling

11 juni 2015 heb ik gevierd, dat ik achttien jaar lang met Keridwen heb mogen dwalen en mijn weg van Zelfregie 3.3 vinden. Wat is er dan mooier om op een prachtige lokatie (Theater Vanslag te Borger) de voorstelling Houd je vast aan de wind…! voor klanten en relaties te spelen? Dit jubileum leek mij mij ook het uitgelezen moment om mijn nieuwe boek ten doop te houden, waarin autonoom, creatief en effectief denken centraal staan: Zelfregie 3.3: Wie durft te dwalen vindt nieuwe wegen.

Anne Heleen Bijl (Creatieve Consultancy) kwam naar Vanslag om het eerste exemplaar van het boek in ontvangst te nemen. Op voor haar kenmerkende, creatieve en enthousiasmerende, wijze wist Anne Heleen het publiek in beweging te krijgen en te schakelen naar verschillende perspectieven om mee actief mee te denken hoe mensen en organisaties kennis te laten maken met Zelfregie 3.3. Het resultaat? Een aantal concrete uitnodigingen voor lezingen, workshops en demonstraties. Met mij en het boek komt de Springmuis mee. Als mensen dat willen, leert de Springmuis hen hoe je je kunt vasthouden aan de wind.

De volgende stap

Wilt u mij ook uitnodigen voor een lezing, workshop, demonstratie of advies? Welkom! Weet dat u in ieder geval een exemplaar van het boek Zelfregie 3.3: Wie durft te dwalen vindt nieuwe wegen cadeau krijgt.

Was u 11 juni verhinderd? Had u wel graag willen komen? Het (full colour!) boek is nog tot 1 juli bij Keridwen verkrijgbaar voor de introductieprijs van 25 euro (excl. verzendkosten). Elders en na 1 juli kost het boek euro 29,90 euro (excl. verzendkosten).



Meer weten? Neem gerust contact op! www.keridwen.nl

Marcel van der Pol, Keridwen

Zelfregie 3.3 - Weer een tipje van de sluier

Wanneer kiest iemand ervoor zijn vaste patronen los te laten? Wat kun je bereiken als je gaat dwalen? Bij het verlaten van de middelbare school vergeleek de schooldecaan onze maatschappelijke loopbaan met een sneltrein: dankzij de rails en het dienstrooster wist je reeds vantevoren zowel de route als de duur van de reis. De decaan riep ons op om niet alleen aandacht te hebben voor de maatschappelijke doelen die wij voor ogen hadden, maar onderweg vooral ook naar buiten te kijken! Buiten onze geplande carrière bestond er nòg een wereld aan mogelijkheden!

Met dit boek over Zelfregie 3.3 wil ik de lezer uitdagen niet alleen uit het raam te kijken, maar zelfs zo nu en dan uit de trein te stappen en daadwerkelijk rond te dwalen in deze wereld aan mogelijkheden. Je zult verrast zijn door wat je daar vindt! Zelfregie 3.3: wie durft te dwalen vindt nieuwe wegen.

'Loslaten' en 'dwalen' betekent tot op zekere hoogte afscheid nemen van datgene wat je zo goed kende en het onbekende tegemoet treden. Soms ga je dwalen uit verlangen en nieuwsgierigheid: een innerlijke drive tot ontdekken. Soms word je ertoe gestimuleerd, wellicht zelfs gedwongen, door veranderingen om je heen. Jouw vaste patronen passen niet meer in de ontwikkelingen bij de maatschappij, in je werk, of privé.

Carrière. Bij zijn indiensttreding zag hij zijn carrière als een duidelijke belofte waar hij zich aan vast wenste te houden. "Nu nog vijf jaar", zei hij, "dan maak ik promotie. In die functie blijf ik zo'n twaalf jaar hangen dan maak ik weer promotie. Dan hoef ik nog maar zes jaar en dan... en dan  ga ik heerlijk met pensioen. Dan heb ik alle reorganisaties overleefd. Tenzij... volgende reorganisaties roet in het eten gooien, natuurlijk. Dan geen promoties... Maar het is wèl zeker, dat ik over drieëntwintig jaar met pensioen ga.  Nog even volhouden..."

Vraag en aanbod.  Als bedrijf waren zij zeer succesvol. Op hun specifieke gebied waren zij vrijwel wereldleider. Om die marktpositie te behouden werden alle bedrijfsprocessen optimaal gestroomlijnd. Een groep enthousiaste R&D'ers zorgde elke paar jaar voor inventieve en succesvolle productinnovaties. Probleemloos werd elke keer het productieproces hierop aangepast. Zolang iedereen deed wat hij moest doen, effectief en efficiënt als een geoliede machine, bleven ze aan de top. Toen echter de vraag naar hun product sterk af begon te nemen hadden ze daarop geen adequaat antwoord.

Zelfstandig. Na acht jaar vast dienstverband besloot hij voor zichzelf te beginnen. Zijn collega's reageerden totaal verbluft. Hoe kon hij een organisatie verlaten waar de sfeer zo goed was, je inkomsten verzekerd en het werk leuk? Hij zei, dat hij graag zelf wilde beslissen over carrière en privé-leven. Hij wilde reizen, hij wilde nieuwe marktsectoren onderzoeken en internationaal zakendoen. Zijn talenten wilde hij verder ontwikkelen en onbekende talenten bij zichzelf ontdekken. Maar hoe moest hij straks dan de hypotheek betalen en later de studie van zijn kinderen?, vroegen zijn collega's. Deze luchtfietserij vonden ze onverantwoordelijk! Toen hij toch doorzette en de organisatie verliet, wisten ze niet beter dan hem héél véél sterkte te wensen!

Zelfregie 3.3 gaat over 'loslaten' en 'dwalen'. Zelfregie 3.3 stimuleert mensen zelfstandig na te denken en de verantwoordelijkheid te nemen voor de eigen keuzes. Zelfregie 3.3. is erop gericht dat jij de regie neemt over je eigen werk en leven. Daar kan het loslaten van oudere, soms niet meer functionele patronen bij horen, evenals het dwalend en zoekend op weg gaan in een nieuwe richting.


Uitgangspunten 
Zelfregie 3.3 spreekt actief het vermogen aan bij mensen om zelfstandig hun vraagstukken aan te pakken. Het Regisseren van jezelf in actuele situaties is daarvoor een onorthodoxe, maar effectieve manier om dat te bereiken. Zelfregie 3.3 is niet hetzelfde als zelfregie, een veel gebruikte term die verwijst naar methoden voor professionals, die werken met mensen in kwetsbare situaties. Zelfregie 3.3 richt zich nadrukkelijk op mensen en organisaties, die zelf in de dagelijkse praktijk actief de regie over hun eigen hun handelen willen pakken en uitbreiden.
De toevoeging "3.3" heeft een duidelijke betekenis; "3.3" verwijst respectievelijk naar "co-creatie" en "aanvliegroutes".

# Co-creatie
De eerste 3 (voor de punt) uit Zelfregie 3.3 is een speelse verwijzing naar de ontwikkelingen van internet en het gebruik van sociale media. Internet 1.0, de eerste internetgeneratie, betekende vooral zenden door de website-eigenaars. De tweede internetgeneratie, internet 2.0 bood al veel meer ruimte om te reageren. Tussen eigenaars en bezoekers ontstond uitwisseling van allerlei informatie. Hier en daar ontstond zelfs een serieuze dialoog. De huidige, derde internetgeneratie, internet 3.0, richt zich op co-creatie. De stringente scheiding tussen zender en ontvanger in de vorige versies, bestaat niet meer. Makers en bezoekers creëren samen de virtuele werkelijkheid (zoals social media).

Co-creatie is wat Zelfregie 3.3 beoogt. Jouw versie van de werkelijkheid is geen absoluut, vaststaand gegeven, waarover je louter hoeft te zenden. Je kunt jouw versie van de werkelijkheid ook als iets dynamisch en flexibels beschouwen, die openstaat voor de wijze waarop anderen de werkelijkheid beleven en daarover communiceren. Anderen hebben invloed op hoe jij de werkelijkheid beleeft en jij hebt invloed op hoe anderen de werkelijkheid beleven.
In een dynamische en flexibele beleving van de werkelijkheid is er ruimte om je vraagstukken elke keer weer opnieuw vanuit een andere wijze van denken aan te pakken, waardoor de kans op effectievere en duurzamere antwoorden en oplossingen steeds groter wordt.

# Aanvliegroutes
De tweede 3 (na de punt) verwijst naar de drie centrale methodes in Zelfregie 3.3: De Dans van de Held, Wachter & Lantaarn en Het Gordiaanse Ei.
Omdat, afhankelijk van vraagstuk en situatie, Zelfregie 3.3 begint vanuit een van deze drie methodes, maar gaandeweg altijd gebruik maakt van de inzichten en vaardigheden uit de andere twee methodes, gebruik ik liever de term aanvliegroutes:

1. De Dans van de Held begint vanuit de klant, de eigenaar van een vraagstuk, en diens blik op de werkelijkheid. 
2. Wachter & Lantaarn begint vanuit de actuele situatie en een actueel vraagstuk. 
3. Het Gordiaanse Ei begint vanuit de vraagstukken van klanten in de dagelijkse realiteit en hoe zij hun antwoorden en oplossingen in de praktijk realiseren.

Workshop Mediation & Vechtpatronen

Hoe haal ik partijen uit hun vechtpatroon (met Zelfregie 3.3)?

Er zijn nog plaatsen!

Donderdag 28 mei 2015, 9.30 uur tot 17.00 uur.
Seats2Meet Assen,  Amerikaweg 2 (De Admiraal), 
4de etage, 9407 TK Assen. 

Open Inschrijving voor Mediators en andere Conflictbegeleiders. Investering: 200 euro. Info/Aanmelding


Zelfregie 3.3
Zelfregie 3.3 is gebaseerd op het gegeven, dat mensen altijd slechts een deel van hun werkelijkheid (persoonlijk en professioneel) waarnemen en betekenis gegeven aan hun beleving van de werkelijkheid in de verhalen die zij erover vertellen. Verhalen kunnen altijd worden veranderd. Zowel de verhalen over jouw beleving van de werkelijkheid, als het concr eet acteren in het hier-en-nu kun je regisseren. Vaste patronen kun je leren los te laten. Denkramen kun je variëren om andere delen van de werkelijkheid waar te nemen en van betekenis te voorzien.

Zelfregie 3.3 in conflicten
Soms bestaan in conflicten de vaste (vastgeroeste) patronen van partijen vooral uit vechtpatronen. Het is dan winnen of verliezen, in ieder geval het maximale eruit willen halen.
Zelfregie 3.3 in conflicten is er in de kern op gericht om mensen te helpen hun conflicten autonoom en adequaat tot een goed einde brengen. Zelfregie 3.3 in conflicten  doet dat door mediation en conflictcoaching te combineren met inzichten en vaardigheden van een (theater)regisseur.

Workshop
In deze workshop gaan we aan de hand van een aantal praktische conflictsituaties benaderen vanuit de regie. Centraal staat het denken, voelen en handelen als een regisseur, waarbij een actuele conflict wordt behandeld als een regisseerbaar theaterstuk.
Net als een theaterregisseur leren de deelnemende mediators wisselend vanuit verschillende perspectieven als deelnemer (Acteur) en beschouwer (Publiek) de dynamiek in een mediation te onderzoeken en vervolgens als empathische beïnvloeder (Regisseur) adequaat aan te pakken. Hiertoe wordt hen in praktische oefeningen een aantal fijne kneepjes van het regisseursvak bijgebracht en toegepast op het voorbeeldconflict.
Het conflict wordt daadwerkelijk geanalyseerd als een theaterstuk, waarbij zowel de zichtbare gedragingen en interacties van de conflictpartijen, als de minder zichtbare emotionele onderstromen, leidmotieven, verwachtingen, dynamiek, spanning, tijd, plaats, ruimte, omgeving en achterban aandacht krijgen. Met hulp van praktische regietechnieken, gaan mediators aan de slag (virtueel experimenteren, reëel toepassen) hun conflict actief te regisseren tot een goed einde.

Begeleiding
Drs Marcel van der Pol, de drijvende kracht achter Keridwen, is actief als trainer, coach, consultant, docent hoger onderwijs, mediator en conflictregisseur, storyteller en theatermaker. Hij combineert zijn wetenschappelijke achtergrond met zijn theaterpassie om mensen en organisaties tot een nieuwe wijze van denken aan te zetten. 11 juni 2015 komt zijn nieuwste boek uit: Zelfregie 3.3: wie durft te dwalen vindt nieuwe wegen. 


p.s. Zelfregie 3.3: wie durft te dwalen vindt nieuwe wegen is nu al verkrijgbaar in de voorverkoop-met-korting! Uitgave van het boek kun je ook ondersteunen in de crowdfunding-campagne. Voor alle informatie over het boek ga naar crowdfunding boek op de website. 

Storytelling als Teaching Tool (2daagse cursus)

# Universiteit Groningen (RUG) organiseert op 28 april en 12 mei 2015 de 2daagse cursus Storytelling as Teaching Tool. Doelgroep: Docenten. Doel: Bezielend lesgeven; praktijkdidactiek met (o.m.) praktische verhaal- en theatertechnieken. Er zijn nog plaatsen! Lees meer bij RUG.

# Marcel van der Pol (Keridwen) verzorgt al meer dan achttien jaar cursussen in Bezielend Lesgeven voor docenten van allerlei onderwijsniveaus. Storytelling as Teaching Tool is een van de cursussen in Bezielend Lesgeven. Lees meer bij Keridwen

• Wilt u meedoen op 28 april en 12 mei? 
• Wilt u deze cursus als bij/nascholingsmogelijkheid op uw eigen Instituut?
• Wilt u zelf een cursus Bezielend Lesgeven organiseren en Marcel van der Pol uitnodigen?
• Van harte welkom! Neem contact op - en vraag naar de mogelijkheden.

Bezielend Lesgeven. Van en met drs Marcel van der Pol, Keridwen.

Als docent weet u, dat uw inhoud zinvol, relevant en interessant moet zijn om de aandacht vast te houden en uw verhaal over te kunnen brengen. De vorm die u kiest, uw eigen passie en de kwaliteit van het contact dat u met uw publiek zijn minstens zo belangrijk. Integreer daarom vertel- en theatertechnieken in zowel vorm, inhoud als relatie.

Laat u regisseren op inhoud en performance. Schakel soepel tussen creatieve en didactisch relevante vormen om het denkraam van uw publiek, studenten of klanten te vergroten.

Ook als uw Onderwijs Instituut Keridwen's Bezielend Lesgeven nìet (meer) heeft opgenomen in het reguliere na/bijscholingaanbod kunt ook zelfstandig deze cursus organiseren en Marcel van der Pol uitnodigen. Dit is vaak nog goedkoper ook. Vraag naar de mogelijkheden bij Keridwen.

Cursusinformatie
Doel
Na het volgen van de training: • weet u inhoud te geven aan het begrip ‘praktijkdidactiek’; • kunt u in uw presentatie spelen met opbouw, structuur, spanningsboog en variatie; • kunt u inhoud, vorm en interactie op elkaar afstemmen waardoor studenten én uzelf geboeid blijven en het leerresultaat wordt vergroot (onder meer door het werken met metaforen en verhalen)

Aanpak
Centraal in de training staat het begrip ‘praktijkdidactiek’: de integratie van de inhoud en de vorm en interactie met de deelnemers. Dus hoe ga je om met de opbouw, structuur, spanningsboog, variatie in presentatie. Wat doe je wel/niet, hoe en wanneer om de deelnemers te boeien en hun leerproces te optimaliseren? U gaat experimenteren met diverse praktijkdidactische technieken (onder meer professioneel verhalen vertellen en diverse theatertechnieken), gericht op grote groepen en op kleine groepen. U leert spelen met vorm en contact om de inhoud te laten aansluiten bij de leervragen van de student. Er is uitgebreide ruimte voor regiefeedback. De oefeningen worden afgewisseld met korte theoretische toelichtingen en metaforen (zoals “De pijl en de roos”) over de relatie trainer/docent-student.

Begeleiding
Drs Marcel van der Pol [Keridwen] is docent hoger onderwijs, trainer/coach van docenten/trainers, begeleider van leiderschap en organisatieontwikkelingen, mediator en theatermaker. Hij maakt in zijn werk veelvuldig actief gebruik van zijn kennis, kunde en ervaring als theatermaker:
• als acteur helpt hij deelnemers bezield hun rol en plek in te nemen;
• als regisseur helpt hij de deelnemers grip te krijgen op de ontmoeting met de mensen aan wie zij hun verhaal vertellen.

Boek
Bezielend Lesgeven is mede gebaseerd op Keridwen's Zelfregie 3.3-principes. 11 juni 2015 komt het nieuwe boek uit van Marcel van der Pol: Zelfregie 3.3 - Wie durft te dwalen vindt nieuwe wegen. Dat wordt een feestelijke presentatie tijdens de "Keridwen = 18" jubileumbijeenkomst, Theater Vanslag, Borger. Welkom!. Wilt u aanwezig zijn op 11 juni? Wilt u meer weten over Zelfregie 3.3 en het boek? Wilt u het boeki nu al bestellen in de voorverkoop-met-korting? Lees meer op de boekpagina van Keridwen.

Reacties van cursisten# Als detective leid je toehoorders door de lessen. Waar dat zinvol is neem je de zaal gelijk Agatha Christie in toenemende spanning mee in je eigen redenaties, totdat je in de laatste minuut de ontknoping brengt. Als het nodig, geef je als Columbo direct de clou weg, waarna je met de zaal deducerend en analyserend de plot ontrafelt. (trainer organisatieontwikkeling)

# Ik wilde je even mailen over mijn eerste College Zonder Sheets. Ken je Linus uit Snoopy, die met dat doekje? Nu, ik liep als Linus met mijn sheets onder de arm naar het college (voor je-weet-maar-nooit), maar ik kan heel prima zonder mijn sheets. Erg leuk om te merken, en ik vind dit ook veel leuker zo. Eén van de Grote Ontdekkingen uit de cursus. (Universitair docent orthopedagogiek)

# Dankzij de training is mijn gevoel van 'ik tegen de zaal' opgeschoven naar 'ik met mijn studenten'. Door deze bevrijding uit mijn zelf gecreëerde isolement ben ik het geven van colleges veel prettiger gaan vinden. (Drs B. Crom, Universiteit docent bedrijfskunde; docent van het jaar 2003)

# De cursus om boeiendere hoorcolleges te geven was voor mij in meer dan een opzicht een verrijking. Ik leerde niet alleen hoe ik als docent journalistiek een betere structuur aan kan brengen in de kennis die ik via mijn hoorcolleges moet overdragen. De tips over het opbouwen van een verhaal zijn bijvoorbeeld ook nuttig geweest om zelf beter te kunnen uitleggen hoe een nieuwsartikel inelkaar steekt. Bovendien heb ik interessante dingen gehoord over de manier waarop mensen communiceren en veel kennis opgestoken over groeps( en machtsprocessen die niet alleen relevant is bij het les geven. (Frans Bothof, redacteur/verslaggever bij het ANP en docent journalistiek)

# Vooral het als een 'regisseur' uit elkaar rafelen van de verschillende rollen die je hebt ( als trainer en als docent ( was een echte eyeopener voor mij. Dat, gecombineerd met praktische tips, maakt de training voor mij na 2 bijeenkomsten al zeer nuttig en waardevol". (trainer communicatieve vaardigheden, docent regulier onderwijs) 

Crowdfunding boek van start!

6 maart 2015. 

Vandaag is de crowdfunding-campagne voor mijn nieuwe boek van start gegaan!

Ter gelegenheid van de 18de verjaardag (juni 2015) van Keridwen wil ik graag mijn nieuwe boek uitbrengen: 

Zelfregie 3.3 

Wie durft te dwalen vindt nieuwe wegen

Crowdfunding

Wilt u helpen de publicatie van het boek Zelfregie 3.3 – Wie durft te dwalen vindt nieuwe wegen mogelijk te maken? Dat kan! Graag zelfs! Het schrijven van een boek vraagt veel tijd en aandacht. Het uitgeven verlangt een relatief omvangrijke voorfinanciering.  Via crowdfunding zoeken wij financiële ondersteuning. Deze crowdfunding is gestart per 5 maart 2015 en loopt door tot 10 juni 2015. U vindt alle informatie over de mogelijkheden (inclusief voorverkoop-met-korting!)  op onze crowdfund-pagina.

Lezingen & Presentaties

Bent u op zoek naar naar een inspirerende spreker of naar een interactieve speakershow? Bent u benieuwd naar wat Zelfregie 3.3 voor u en voor uw bedrijf of organisatie kan betekenen?

Juist in deze aanloop naar de publicatie van mijn boek kom ik met veel plezier vertellen over Zelfregie 3.3: 

• wat Zelfregie 3.3 is, 
• hoe Zelfregie 3.3 werkt, 
• wat Zelfregie 3.3 kan betekenen in uw dagelijkse praktijk.

Hebt u een onderwerp of een gelegenheid? 
In presentatie of speakershow neem ik Zelfregie 3.3 als uitgangspunt. 
De toepassing, het thema en de context bepaalt ú! 
Welkom! Vraag naar de mogelijkheden: contact

Toelichting op Zelfregie 3.3

Het is alweer zo’n acht jaar geleden dat De dans van  de held, schakelen in perspectief en paradigma uitkwam. In die acht jaren heb ik met De dans van de held veel ervaring opgedaan bij allerlei klanten, van commerciële bedrijven tot non-profit organisaties en van professionals tot privé personen. Er kwamen de meest uiteenlopende vragen binnen, die allemaal als kern hadden: de wens om vaste patronen los te laten en nieuwe zinvolle perspectieven te ontwikkelen voor vigerende vraagstukken en problemen.
De dans van de held biedt op onorthodoxe en laagdrempelige wijze adequate hulp om deze wens te realiseren.

Deze acht jaar heeft voor veel bijzondere ervaringen en voor aanvullende inzichten en ideeën gezorgd. De vraagstukken, waarvoor bij Keridwen om ondersteuning wordt gevraagd blijven divers en intrigerend, variërend van vraagstukken op het gebied van strategische bedrijfsontwikkeling, innovatie en creativiteit, beleidsontwikkeling en -uitvoering, management en leiderschap, samenwerking, persoonlijke ontwikkeling tot professionalisering van  onder meer mediators, docenten, consultants, coaches, managers en bestuurders.

Het kon ook bijna niet anders of De dans van de held heeft zich in de loop van deze tijd verder ontwikkeld, verdiept en uitgebreid. Inmiddels is De dans van de held opgenomen als focus in Zelfregie 3.3 – wie durft te dwalen vindt nieuwe wegen. Naast De dans van de held bestaat Zelfregie 3.3 uit Wachter & Lantaarn en Het Gordiaanse ei.

Zelfregie 3.3 is gebaseerd op het gegeven, dat mensen altijd slechts een deel van hun werkelijkheid (persoonlijk en professioneel) waarnemen en betekenis gegeven aan hun beleving van de werkelijkheid in de verhalen die zij erover vertellen. 
Verhalen kunnen echter altijd worden veranderd. Zowel uw verhalen over uw beleving van de werkelijkheid, als het concreet acteren in het hier-en-nu kunt u regisseren. Vaste patronen kunt u leren los te laten. Denkramen kunt u variëren om andere delen van de werkelijkheid waar te nemen en van betekenis te voorzien. 

Zelfregie 3.3 – wie durft te dwalen vindt nieuwe wegen betekent voor u en uw organisatie dat u nieuwe werkelijkheden kunt creëren met nieuwe mogelijkheden.

Zelfregie 3.3: De dans van de held richt zich daarbij primair op het veranderen en vergroten van uw denkraam: vaste patronen worden losgeschud, u onderzoekt andere delen van uw werkelijkheid met hulp van uw eigen twaalf helden.

Zelfregie 3.3: Wachter & Lantaarn richt zich daarbij primair op het verhaal dat u over uw werkelijkheid vertelt: hoe u uw werkelijkheid beleeft, hoe u deze weergeeft in uw verhalen en hoe u nieuwe verhalen over de werkelijkheid kunt creëren, met alle nieuwe mogelijkheden van dien.

Zelfregie 3.3 Het Gordiaanse ei richt zich daarbij primair op het praktisch toepassen van de mogelijkheden van nieuwe denkramen met nieuwe verhalen in uw dagelijkse praktijk: u onderzoekt wat het betekent om in een nieuwe werkelijkheid te acteren, indien nodig stuurt u bij, kortom u regisseert uzelf.

Nieuwsgierig geworden naar Zelfregie 3.3?

Help publicatie mede mogelijk te maken!

Voorverkoop en crowdfunding: crowdfund-pagina

Info, lezing of spreakershow: contact-pagina

Direct bellen (06 506 802 13) of mailen  kan natuurlijk ook; vraag naar Marcel van der Pol (Keridwen)

Paradox van de geordende chaos

In den beginne kreeg de mens een gedachte. Ik stel mij zo voor dat er ooit een moment moet zijn  geweest dat voor het eerst een mens zich bewust werd van zijn of haar eigen bestaan. Een waarneming die deze mens wellicht nog niet direct in woorden kon vatten, maar wel een betekenis kon geven: dit ben ik en dat is de wereld en wij zijn niet hetzelfde.

Stap voor stap leerde die mens te ontdekken wat de relatie was tussen hem of haar en de wereld om zich heen: actie en reactie, oorzaak en gevolg, voorspelbaar of onverklaarbaar, controleerbaar of onbeheersbaar. En dan die ander, de eerste àndere mens die hij of zij tegenkwam.  Werd die als zodanig herkent? Een medemens, iemand net zoals... maar toch anders? Of zag hij of zij deze andere slechts als een deel van de omgeving?

In mijn verbeelding begint, zodra de eerste mensen zich bewust worden van zichzelf in onderscheid tot hun omgeving, de aandrang te willen begrijpen, beïnvloeden en (vaak) beheersen. Ik ervaar de ontwikkeling van de mens als een avontuur dat ooit begonnen is en nog steeds doorgaat en blijft doorgaan. Wat mij daarbij vooral blijft fascineren is hòe de mens dan begrijpt, hòe hij beïnvloedt en hòe hij probeert te beheersen. 

Ik zie mijzelf weer zitten in de school- en collegebanken en luisteren naar hoe docenten de wereld (in ieder geval een deel daarvan) aan ons proberen te verklaren. We leren te experimenteren, te veranderen en controle te krijgen (levert ook weer een goed cijfer op!). We leren te leren met vallen en opstaan. Terugkijkend valt mij vooral op hoeveel aandacht er was voor theorieën en modellen en hoe weinig aandacht er was voor fantasie en creativiteit.
Er is niets mis met theorieën en modellen per se. Die hebben mede ons gebracht tot de technische en maatschappelijke mogelijkheden die wij nu hebben (en nog zullen krijgen). Veel theorieën en modellen hebben voor mij echter drie lastigheden:
- ze zijn per definitie een inperking van de werkelijkheid,
- ze zijn gericht op beheersing van kansen en mogelijkheden,
- ze herbergen de kiem tot creatieve luiheid en zelfgenoegzaamheid.

Uiteraard vormen zwaktes meestal ook de krachten. Hoe vaak heb ik niet gelezen, dat een theorie of model werkelijkheid schematiseert. Sommige aspecten laten we buiten beschouwing. We pikken die aspecten eruit die ons helpen de werkelijkheid te begrijpen, liefst voorspelbaar en reproduceerbaar te beïnvloeden en zo mogelijk te beheersen. Op die manier heb ik ook altijd met veel plezier mijn steentje bijgedragen aan wetenschappelijk (biologisch, psychologisch) onderzoek. Zo werkt het dus ook. De werkelijkheid is veel te complex om alles omvattend te begrijpen. Een ingekaderd deel van de werkelijkheid biedt meer overzicht en inzicht en de mogelijkheid - op voorwaarde dat je de buitenwereld wèl toelaat! - op aanpassingen.Kijk maar naar de wetenschapspagina’s in kranten, hoe vaak onderzoekers dankzij degelijk onderzoek terug moeten komen op hun eerdere conclusies. 

Of loop maar eens een jou onbekend druk bezocht café binnen. De werkelijkheid daar binnen is al te complex om in een keer de juiste sociale conclusies te kunnen trekken. We gaan op eersten indrukken af, op  intuïtie en rationalisaties: ons model van de werkelijkheid. Hetzelfde gaat op voor alle ontmoetingen, van privé tot zakelijk. De vraag is dus niet zozeer of je dit doet, deze modelmatige inperking van de werkelijkheid om greep te (blijven) houden, maar of je bereid bent je model aan te passen als deze toch niet helemaal lijkt te kloppen.

Ik heb mij altijd doodgeërgerd aan een bepaalde shampoo-reclame die maar blijft hameren op het feit dat je maar één kans hebt op een eerste indruk. Een waarheid als een koe. Echter, wat dan nog?  Je hebt immers ook altijd de kans op een volgende indruk, waarbij je de eerste indruk kunt bijstellen? De vraag is slechts of betrokkenen bereid zijn die eerste indruk (model) bij te stellen of niet.
Als je daartoe nìet bereid bent en vindt dat jouw model van de werkelijkheid klopt, dan noem ik dat bevriezen van jouw versie van de werkelijkheid. De hele wereld beweegt, maar jij staat stil. Als jij daarentegen vindt dat jouw model àltijd klopt, spreek ik zelfs liever van een bevroren model van de werkelijkheid. Voor je weet loop je dan heel ver achter de werkelijkheid aan.

Elk model biedt je de mogelijkheid om uit het model te stappen en vanuit een ruimer perspectief naar het model te kijken.  

Je maakt niet alleen een onderscheid tussen jezelf en jouw (model van) werkelijkheid, maar je neemt ook afstand van jezelf en stapt de omgeving in, om vanaf een (virtueel) afstandje naar jezelf en jouw modellen te kijken. Zijn zij beperkend of verruimend? Helpen ze je of vormen ze problemen?

Volgens Einstein is het voor ons niet mogelijk problemen op te lossen met dezelfde wijze van denken als waarmee we ze hebben veroorzaakt. Sterker nog: als je zo'n 999 keer een vraagstuk steeds op dezelfde manier hebt aangepakt, moet je niet verwachten dat je bij de 1000ste keer een andere uitkomst krijgt.
Dan is het tijd geworden om je model los te laten en op avontuur te gaan. Tijd om je zelf verrassen.  Serendipiteit. Dingen vinden waar je niet eens naar op zoek was: misschien wel de spreekwoordelijke naald, terwijl je nauwelijks bewust bent van het bestaan van een hooiberg.

De vraag is alleen, hoe doe je dat? In en uit jouw model van de werkelijkheid stappen? Vanuit andere (grotere) modellen, perspectieven of paradigmata jouw werkelijkheid onderzoeken? Op avontuur gaan? Oude, niet functionele patronen loslaten en nieuwe mogelijkheden ontdekken?
Voor een groot deel zullen anderen je daarbij kunnen helpen. Als voorbeelden en vergelijkingsmateriaal. Door hun versies van de werkelijkheid te tonen. Door andersoortige theorieën en modellen aan te reiken. Door je denken, voelen en handelen op nieuwe manieren te prikkelen.

Met de  termen “match” of “mismatch”  kun je een eenvoudige tweedling maken in hoe mensen met informatie omgaan. “Match” duidt op de overeenkomsten met wat je al kent. Dus daar richt je je aandacht op. “Mismatch” duidt op de uitzonderingen, op de grenzen van wat je reeds kent. Een zgn. “Mismatcher” gaat op zoek naar wat buiten zijn of haar denkkaders ligt. Hetzij om daarmee het gebied en de grenzen van het eigen begrijpen te onderkennen, hetzij om de grenzen op te rekken en steeds verder naar buiten op zoek te gaan naar nieuw begrijpen.
Uiteraard is gebruik van de termen “mismatch” en “match” (nlp) een vereenvoudiging van de werkelijkheid. Ik wil slechts hier “mismatch” gebruiken om je uit te dagen voorbij de grenzen van je “match” te kijken.

Uiteindelijk zul je zelf de veratwoordelijkheid èn de regie op moeten pakken voor jouw versie van de werkelijkheid. Dat is de uitdaging van Zelfregie 3.3. Hoe geef jij invulling, hoe dynamisch zijn jouw kaders en hoe geef jij sturing, richting aan de dynamiek  tussen jouw werkelijkheid en de wereld om je heen?

Deze blog is geen zelfhulppamflet-met-kookrecept: volg de bullit-list, voer de stappen uit en je wordt succesvol en gelukkig. Genoemde Zelfregie 3.3 gaat wel over persoonlijk leiderschap, voor zowel de privé als de professionele werkelijkheid. Over op een andere, aanvullende wijze van omgaan met je eigen dagelijkse werkelijkheid. 

Zelfregie 3.3 is bedoeld voor je eigen persoonlijke vraagstukken, maar zeker ook voor professionele vraagstukken. Ik hoop dat Zelfregie 3.3 je helpt om kritischer en creatiever naar je eigen werkelijkheid te kijken en dankzij grotere, dynamische denkramen je vraagstukken adequaat en duurzaam op te lossen.

Veel succes, flexibele denkramen en mooie verhalen gewenst!

Wellicht ontdek je het lef om te (ver-) dwalen,  word je door e omgeving gezien als een geordende chaoot. Geniet ervan, want jij loopt het grootste risico om buiten de gebaande nieuwe nog niet bekende wegen te vinden! Wat dat niet het doel van zowel wetenschap als avontuur. 

Houd mij op de hoogte! Ik luister graag naar je verhalen!

Marcel

Wissel van denkraam, wees klaar voor de toekomst.

Abstracter denken voor een betere wereld?
Waarom kiezen sommige mensen ervoor om naar het engeltje op hun schouder te luisteren en anderen naar het duiveltje? (Vraag in de Volkskrant 16/1/15 - zie ook bijgaande illustratie). Kort door de bocht betekent luisteren naar het engeltje dat je probeert goed te doen, voor je zelf, voor je omgeving, op de korte en de lange termijn. Luisteren naar het duiveltje betekent erg kort door de bocht zoiets als  "pleur op, met je goede bedoelingen, die helpen toch niets; ik ga voor mijn (ons) eigen pleziert en gewin, en wel nů!"

Volgens de deskundige in de Volkskrant is het groot belang de mensen ervan te doordringen dat het uiteindelijk niets oplost als iedereen redeneert met een duiveltje op de schouder. Je moet juist steeds de abstracte slag maken van de eigen situatie naar het collectief. Abstract denken stelt je in staat om over de horizon van je eigen situatie heen te kijken. Als je minder goed bent ingebed in je eigen situatie en kun je beter aan de gevolgen op langere termijn denken. Abstracter denken helpt je betere, duurzamere keuzes te maken.

Abstracter denken met een groter denkraam

De vraag is altijd weer wat maakt dat sommige mensen nauwelijks abstract denken en enkel het duiveltje op hun schouder alle advieskansen geven, zelfs als ze op (de langere) termijn daar zelf nadelige gevolgen van ondervinden? Naast de boeiende zoektocht naar het antwoord op deze vraag (wie heeft een suggestie?), word ik ook direct getriggerd om te bedenken hoe ik dan mensen zou kunnen helpen om abstracter te gaan denken. In Keridwen's Zelfregie 3.3 noem ik dat je denkraam vergroten (zo je wilt, je paradigma verschuiven). Hoe groter je denkraam, hoe meer je overziet: niet alleen de consequenties van  je denken en handelen, maar ook allerlei mogelijkheden en onmogelijkheden, bedreigingen en kansen, en nieuwe inzichten, die tot dan toe nog buiten je denkraam vielen. 

Door abstract te denken, door je denkraam te vergroten, gaat er een hele nieuwe wereld voor je open! Het lastige (vooral op de korte termijn) van een groter denkraam is echter dat allerlei zekerheden op lossen schroeven komen te staan. Het is opeens absoluut niet zeker meer of datgene wat gisteren klopte, vandaag nog steeds klopt. In een nieuw perspectief, een ander daglicht dankzij je nieuwe denkraam, kunnen de verhoudingen toch net iets anders te blijken te zitten, dan jij tot dan toe dacht. 

Het mooie van het vergroten van denkramen is, dat het mensen allerlei spannende, zinvolle ontwikkelingen, creatieve ideeën en innovatieve doorbraken heeft gebracht. 

En kan blijven brengen. Vooral als je rekening houdt met zoiets als het "people, planet, profit"-principe. Een groot denkraam, met ruimte voor abstract denken, neemt de effecten morgen van de besluiten vandaag serieus. 

Mensen met dynamische denkramen zijn volop in beweging! 

Wisselen van denkraam bij conflicten

Op een wel héél (te?) enthousiast moment tijdens een lezing over Zelfregie 3.3 heb ik mij eens laten verleiden tot de uitspraak dat ik mij graag liet uitdagen om met de grote tegenstellingen in de wereld aan de slag te gaan. Het leek mij toen een geweldig idee om religueuze, politieke en maatschappelijke tegenstanders zover te krijgen dat ze voorbij hun horizon, kaders, denkramen (of hoe je het ook wilt noemen) te kijken. Ik heb zelfs op dat moment een "Obama" en een "Poetin" voor de zaal gehaald om mijn aanpak uit te proberen. Wat zou "Poetin" zeggen als hij vanuit het denkraam van "Obama" de zaal zou toespreken? Wat zou "Obama" zeggen, als hij vanuit het denkraam van "Poetin" zou spreken? Het effect was èn grappig èn intrigerend! 

Het is toch ook een geweldig idee! Stel je nu eens voor, dat strijdende partijen zich zouden verdiepen in de positie van de ander en van daaruit zouden vertellen hoe zij de wereld zien. Zeker weten, dat dat heel anders is dan vanuit de eigen positie. Ze kunnen niet anders dan minstens een deel van hun concrete afkeer of haat jegens de ander loslaten om de positie van de ander te kunnen verkennen. 

Door op onderzoek te gaan en zich te verplaatsen zijn zij  abstracter gaan denken. Door  het wisselen  van denkraam hebben zij (in ieder geval voor dat moment) hun eigen blikveld verruimd. Ik zal zeker niet zeggen, dat daarmee de strijd is opgelost, maar wel dat er beweging in denken is ontstaan en daarin liggen de kansen voor duurzame oplossingen.

"Obama vs Poetin" vormde een aansprekelijk voorbeeld met duidelijk tegengestelde meningen en belangen. Sinds die eerste keer heb ik ter illustratie tijdens lezingen vaker samen met de zaal "Obama vs Poetin" gebruikt om vanuit Zelfregie 3.3 te zoeken naar nieuwe mogelijkheden. Later volgden grote thema's als "Palestina vs Israël" en de Zuid-Afrikaanse Apartheid, maar ook dichter bij huis: maatschappelijke conflicten en vechtscheidingen.

Wisselen van denkraam ... veel meer mogelijkheden
Eveneens intrigerend zijn andere voorbeelden waarbij je net zo goed de voordelen van abstracter denken en grotere denkramen kunt onderzoeken. Wat dacht je wat er gebeurt als je in staat bent te schakelen naar het denkraam van je (potentiële) klanten? Kruip je in de huid van je klanten? Wat zou dat op kunnen leveren?

Wat gebeurt er als je in staat bent om je denkraam naar de toekomst te richten? Ervaar je dan bijvoorbeeld werkelijk de effecten van strategische beleidskeuzes nu? 

Kortom mogelijkheden te over.

Wisselen van denkraam ... hoe doe je dat?
Uiteraard zijn er véle wegen die naar Rome (en naar Wangarei, Phutadithjaba of San Carlos, etc.) leiden. Abstracter denken door je denkraam te vergroten zal zeker op verschillende manieren mogelijk zijn. Keridwen maakt gebruik van het regiedenken, waarbij jij naar je eigen situatie (professioneel èn privé) kijkt alsof het een theatervoorstelling is. Jij bent zowel één van de spelers (hoofdpersoon), als publiek en de regisseur. De regisseur bepaalt deels het denkraam waardoor het publiek naar de voorstelling kijkt.

Je kunt als regisseur ook gaan experimenteren. Wat wil je dat het publiek ziet? Hoe groot of hoe klein is het denkraam waardoor het publiek naar de voorstelling kijkt? Volgt het publiek de visie en ontwikkelingen van de hoofdpersoon? Of schakel je liever over naar een ander perspectief, een ander denkraam? Een regisseur verplaatst zich adequaat in alle betrokkenen. Een regisseur durft denkramen te wijzigen, durft in te grijpen, te sturen en te experimenteren. Bij Keridwen's Zelfregie 3.3 leer je jezelf te regisseren.

Zelfregie bij grofmazige en fijnmazige denkramen.
Om even de vragen van het begin van deze blog weer aan te halen: Waarom kiezen sommige mensen ervoor om naar het engeltje op hun schouder te luisteren en anderen naar het duiveltje? Waarom denken sommige mensen nauwelijks abstract, ondanks het feit dat ze op (langere) termijn daar zelf nadelige gevolgen van ondervinden? Hoeveel ruimte kunnen of willen mensen zichzelf geven om voorbij hun horizon te kijken? Lees mijn volgende blog over grofmazige en fijnmazige denkramen.

Meer weten?

Komend juni (2015) komt mijn boek uit over Zelfregie 3.3 Vraag nu al naar de mogelijkheden.
Neem gerust contact op.
Welke denkramen kiest u voor uzelf in 2015? Een perspectiefvol jaar gewenst.
Groet! Marcel van der Pol, Keridwen