Gisteravond op een echte "braai", georganiseerd door de president van de Livingstone Chamber of Commerce, Malte, boeiende gesprekken (met Zwart en Blank) gehad over hoe het nu (maatschappelijk) werkt hier in Zambia. Of als een van de gasten vol overtuiging zei, zoals het in heel Afrika werkt en altijd zo zal werken. Het voert te ver nu om de verschillende inzichten hier inhoudelijk te bespreken. In ieder geval was er een visie vol teleurstelling over het systeem, dat zichzelf altijd in stand zou trachten te houden. Een andere visie was vol hoop en vertrouwen in de mogelijke ontwikkelingen.
In ieder geval viel het mij op dat het in de gesprekken meer ging over het maatschappelijke systeem dan over de mensen. Uiteraard is het gemakkelijker (en afstandelijker) om over een systeem te praten dan over mensen en hun persoonlijke keuzes. Wil je echter een systeem veranderen en ontwikkelen dan begint dat minimaal met de interventie door van een mens. Met Keridwen's DHSC 3.3 wil ik juist aan het werk met die vaak schurende interactie tussen mens en systeem. Zowel in Zambia als in Nederland.
Daarvoor kies ik graag de rol van Gordian Jester. Met milde spot, zorgvuldig op relatie en helder op inhoud, het systeem, de mens en zichzelf ter discussie stellen. Wie is in staat om zonder vragen te stellen tot veranderingen en nieuwe ontwikkelingen te komen?
De Gordian Jester reageert op situaties altijd weer met een onverwachtse invalshoek, vaak in de vorm van een (kort) verhaal. Zoals dit... zie volgend blog: The Would-be King and his (Gordian) Jester.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten