Posts tonen met het label is hier de overkant. Alle posts tonen
Posts tonen met het label is hier de overkant. Alle posts tonen

donderdag 21 januari 2016

Eén Golem, twee gezichten

Twee gezichten

Zaterdag 30 januari vindt in de Groninger Synagoge het mini Golem Festival plaats: twee voorstellingen over één Golem. Wat dit festival zo bijzonder maakt is dat beide theatermakers (Gottfrid van Eck & Marcel van der Pol) hetzelfde onderwerp zo'n totale invulling hebben gegeven. In de ene voorstelling is de Golem een angstwekkende figuur, symbool zelfs voor de existentiële angsten die wij als mensen hebben. In de andere voorstelling is de Golem een zoekend wezen, dat er verlangt mens te zijn.

Naast dat de Golem een intrigerend onderwerp is voor uiteenlopende voorstellingen, boeken, films, muziekstukken etc, is de Golem voor mij hierdoor tevens het symbool geworden hoe verschillend mensen op basis van dezelfde gegevens naar de wereld kunnen kijken en vervolgens hoe zij bijna volledig de visie van de ander uitsluitend hun eigen werkelijkheden creëren. Zoals ik de wereld zie, is waar. Zoals jij de wereld ziet, is onzin. Narratief constructivisme, noem ik dat.

De kleiman

Wie is echter deze Golem. Wat is zijn èchte verhaal? Er is een verhaal dat zegt, dat om de aarde te scheppen, G-d eerst 999 try-outs heeft gedaan, voordat hij genoeg tevreden was om Zijn 1000ste schepping als première te kunnen presenteren. Adam begon daarin als een vormloze klomp, door G-d in menselijke vormen gekneed en van levensadem voorzien.  Het verhaal van de mensheid was begonnen.

Sindsdien hebben vele mensen geprobeerd deze schepping te evenaren. Slechts  degenen die zo dicht bij Hem stonden, dat zij de juiste wijsheid en macht hadden ontvangen, slaagden er in. De bekendste onder hen is waarschijnlijk de Praagse Rabbi Juda Löw ben Betsabel (16de eeuw). Toen de nood van zijn volk groot was, creëerde Rabbi Löw, met hulp van zijn geliefde schoonzoon en zijn favoriete leerling, een menselijk wezen uit aarde (klei) en water (rivier). Hij voorzag het wezen levensadem (lucht) om het vuur van zijn persona aan te wekken en aan te wakkeren. Navolgers van Rabbi Löw hebben, als zij zijn wijsheid en macht niet bezaten, compensatie gezocht in heersende wetenschappelijke theorieën en technieken. Velen hebben het geprobeerd, slechts weinigen zijn geslaagd.

Allen hebben de kleiman, de golem, tot leven willen roepen omdat ze hem nodig hadden. Tegelijkertijd hebben ze allemaal ook een veiligheidsklep willen inbouwen, dat als een golem om welke reden dan ook niet aanstuurbaar en onbeheersbaar was geworden, zij hem ook weer konden deactiveren, terug veranderen in een levenloos stuk klei. Het verhaal gaat, dat zelfs G-d zich wel eens afvraagt wat hij heeft losgemaakt toen hij Adam tot leven wekte...

Stel dat er in de rijke geschiedenis van mens en golem er ooit een Meester geleefd, die om zijn volk te beschermen een golem tot leven riep. Deze Meester brengt aarde, water, lucht en vuur bij elkaar en noemt de tot leven gewekte kleiman: Golem.

“Ik heb je nodig”, zegt hij tot zijn maaksel. “Praten alleen is niet meer genoeg. We krijgen opeens de schuld van alles wat niet goed gaat in de wereld. Ze schreeuwen om wraak. Ze willen bloed zien! Golem, bescherm ons. Ga met je machtige gestalte tussen hen en ons in staan. Wees een niet te passeren schild tegen hun moordlust! En zorg dat het meisje veilig en wel terugkomt. Opdat er weer rust komt. Opdat woorden weer voldoende zijn.”
Golem buigt het hoofd, gaat heen en doet wat hem is gevraagd. Wat zal de Meester ondertussen denken: de macht van het woord is onvoldoende gebleken? Nu moest ik wel met het woord de daad creëren? Maar kan ik mijn maaksel wel onder controle houden? Ontsnapt het niet aan mijn greep? En wat dan? Oh, heb ik niet, terwijl ik het goede wilde, teveel gevraagd en een onbeheersbare (kwade?) macht over de wereld afgeroepen? Hoe kan ik in hemelsnaam, als het nodig is, Golem weer deactiveren... eh... heet dat doodmaken... of mag ik inslapen noemen?


het einde....?

Golem heeft ondertussen echter geproefd van het leven. Hij is toegejuicht. Mensen zijn hem dankbaar. Ze zijn vriendelijk en aardig tegen hem. Ze roepen herhaaldelijk zijn hulp en bescherming in. Als het nodig is, wordt hij gevreesd. Waarom zou hij terug moeten naar het vormloze niets? Hij wil dat helemaal niet! Hij wil leven. Hij wil liefhebben. Hij heeft meisje, zo mooi als de sterren, ontdekt. Hij is nog lang niet klaar in het leven.

Elk golem-verhaal eindigt dat de door de mens gecreëerde mens probeert te ontsnappen aan zijn meester. Hij heeft het leven geproefd. Hij ontdekt zijn eigen vermogens, die meer zijn dan de mensen om hem heen. Hij is echter een mens zonder geschiedenis, zonder opvoeding, zonder lering. Nooit heeft hij geleerd in het complexe spel van de menselijke verwachtingen adequaat te acteren. Zonder sturing, vinden al zijn meesters, is hij een ongeleid en uiterst gevaarlijk en angstwekkend projectiel.
Hoeveel strijd er ook aan vooraf gaat, de meesters slagen er uiteindelijk altijd weer in om de kleiman te deactiveren: aarde tot aarde, stof tot stof...


...of niet? 

Ik heb mij altijd afgevraagd, wat ik zou vinden, als ik mij in de Golem zou verplaatsen. Zou ik dan in plaats van de weerzinwekkende monster een zoekend wezen ontmoeten dat probeert zijn eigen plek in de wereld te vinden? Stel dat hij geen genoegen neemt met deze gang van zaken. 

Hij weet te ontsnappen aan het deactiveringsproces en duikt onder in het leven. Hij wordt een speelbal van verwachtingen. Golem, de grote beschermer! Golem, de minnaar. Golem, de buitenstaander. Golem, het onmenselijke ‘beest’. Golem...
Een echte kleiman kan niet sterven. Een golem blijft actief tot op de juiste wijze hem de levensadem wordt ontnomen. Stel nu dat Golem onder ons leeft... nog steeds... Zou hij dan zijn plek in de wereld inmiddels hebben gevonden? Waar hoort hij thuis? Waar is voor hem ‘hier’ en waar ‘de overkant’.


Mini Golem Festival

Meer weten over hoe het Golem vergaat? Over Golem is door Marcel van der Pol een novelle geschreven en een theatervoorstelling gemaakt: “Is hier de overkant?” Zaterdag 30 januari 2016 Synagoge Groningen ontmoet deze Golem die andere, ... met dat andere gezicht, dat andere verhaal omlijst met life muziek (Gottfrid van Eck & De Wilde Eend).

Welkom! Meer weten? & Kaartverkoop, volg de link.

zaterdag 1 september 2012

Verloting 6 * 'Is hier de overkant?' vanaf vandaag officieel van start


Is hier de overkant?
Verloting = officieel!


 “Is hier de overkant?”, de nieuwe solovoorstelling van Marcel van der Pol is klaar om gespeeld te worden voor publiek! De productie is in handen van KERIDWEN. Om dit te vieren worden in september  6 voorstellingen verloot!

Vandaag is de verloting van 6 voorstellingen officieel van start gegaan. Tijdens de afgelopen zomermaanden hebben de eerste liefhebbers zich al aangemeld; dus als u belangstelling heeft...

Stuur een email naar marcel@keridwen.nl
of twitter naar @keridwen  
Vermeld in uw bericht: #ishierdeoverkant.

Trekking eind september. Als u wint, krijgt u de voorstelling gratis aangeboden. U zorgt voor publiek en een mooie lokatie. Ik kom speciaal voor u spelen, tussen half november 2012 en half februari 2013. Samen bepalen we de geschikte datum.


In 2010  is mijn novelle “Is hier de overkant?” uitgekomen. Ter gelegenheid van het Keridwen-jubileum (13 jaar) zijn we bezig geweest om de novelle te vertalen naar een theatervoorstelling. Dat bleek lastiger (maar wel boeiender) dan verwacht. Vooral als je zowel schrijver van de novelle als speler van de solovoorstelling bent. Zeker niet gemakkelijk voor de regisseur (Johan: chapeau!). Samen hebben we diverse theatervormen onderzocht (welke vorm en perspectief is het meest geschikt?). Ik heb vooral moeten leren los te laten (een novelle is géén voorstelling!)
Inmiddels is de voorstelling klaar gespeeld te worden voor publiek.
Als voorpremière wil ik 6 voorstellingen verloten onder mijn relaties.
U kunt nu al mailen (marcel@keridwen.nl) of twitteren (@keridwen #ishierdeoverkant) naar KERIDWEN. Eind september vindt de trekking plaats.

Is hier de overkant? De voorstelling

Misschien kent u de legende van Praagse Golem. In de 16de eeuw werd de joodse gemeenschap in Praag vaak bedreigd door pogroms. Elke keer als een pogrom dreigde kwam Rabbi Löw bij Keizer Rudolph II op voor zijn gemeenschap. Vaak kon hij de dreiging op tijd afkopen met een belastingverzwaring. Soms ook niet.
Het enige wat de gemeenschap dan nog had was zich terug te trekken achter de gesloten poorten van het getto (de ommuurde wijk die hen was toegewezen).  Soms was de woede van de autochtone Pragenaren zo groot, dat zelfs muren en gesloten poorten niet meer genoeg waren om de gemeenschap te beschermen. Rabbi Löw nam zijn toevlucht tot een drastische maatregel:
Met hulp van de kabbala boetseert hij een mensachtig wezen en brengt hem tot leven.  Dankzij deze Golem weet Rabbi Löw de benodigde rust en veiligheid te brengen.
Uiteraard komt een moment dat de Golem niet meer nodig wordt geacht. Rabbi Löw ontneemt de Golem het leven. Als een grote brok klei ligt sindsdien de Golem de verborgen in een synagoge in Praag. Klaar om, mocht dat nodig zijn, opnieuw te worden gewekt. Als je tenminste weet hoe dat moet....

De Golem. Soms ben je nodig. Soms niet. Stel nou, dat de Golem, eenmaal tot leven gewekt, graag mens wil zijn? Hij wil erbij horen. Omdat hij is. Omdat hij denkt, voelt en doet.   Wanneer hoor je er dan bij? Bestaat er een grote scheiding tussen mens en golem? Waar is de overkant?
In novelle en voorstelling verdiep ik mij in het leven van deze uit klei en water gevormde golem. Zijn leven volgen vanaf het moment dat hij wakker wordt (zijn daden, worstelingen, keuzes, ervaringen...), tot...

Uit respect voor de oorspronkelijke Golemlegende en om mijzelf meer creatieve ruimte te geven heb ik de hoofdpersonen uit “Is hier de overkant?” andere namen gegeven: Gaston en Meester Léon.
Is hier de overkant? Is het verhaal van Gaston. Hoe zijn leven had kunnen zijn, gedreven door de vraag: Is hìer de overkant?

Marcel van der Pol: idee, tekst & spel
Johan Hilhorst: regie
Keridwen: productie
Nynke Kuipers & Arnold Postma: grafisch ontwerp

Is hier de overkant? Het boek

Wilt u het boek lezen?
Verkrijgbaar bij  KERIDWEN.
12,95 excl. evt. verzendkosten
Volg de link

donderdag 28 juni 2012

Verloting voorstelling “Is hier de overkant?"

Is hier de overkant? De verloting

 “Is hier de overkant?”, de nieuwe solovoorstelling van Marcel van der Pol is klaar om gespeeld te worden voor publiek!
De productie is in handen van KERIDWEN.
In september verloot KERIDWEN  6 voorstellingen! 

Stuur een email naar marcel@keridwen.nl of twitter naar @keridwen  vermeld in uw bericht: #ishierdeoverkant.
Trekking eind september. Als u wint, krijgt u de voorstelling gratis aangeboden. U zorgt voor publiek en een mooie lokatie. Ik kom speciaal voor u spelen, tussen half november 2012 en half februari 2013. Samen bepalen we de geschikte datum.




In 2010  is mijn novelle “Is hier de overkant?” uitgekomen. Ter gelegenheid van het Keridwen-jubileum (13 jaar) zijn we bezig geweest om de novelle te vertalen naar een theatervoorstelling. Dat bleek lastiger (maar wel boeiender) dan verwacht. Vooral als je zowel schrijver van de novelle als speler van de solovoorstelling bent. Zeker niet gemakkelijk voor de regisseur (Johan: chapeau!). Samen hebben we diverse theatervormen onderzocht (welke vorm en perspectief is het meest geschikt?). Ik heb vooral moeten leren los te laten (een novelle is géén voorstelling!)
Inmiddels is de voorstelling klaar gespeeld te worden voor publiek.
Als voorpremière wil ik 6 voorstellingen verloten onder mijn relaties.
U kunt nu al mailen (marcel@keridwen.nl) of twitteren (@keridwen #ishierdeoverkant) naar KERIDWEN. Eind september vindt de trekking plaats.

Is hier de overkant? De voorstelling

Misschien kent u de legende van Praagse Golem. In de 16de eeuw werd de joodse gemeenschap in Praag vaak bedreigd door pogroms. Elke keer als een pogrom dreigde kwam Rabbi Löw bij Keizer Rudolph II op voor zijn gemeenschap. Vaak kon hij de dreiging op tijd afkopen met een belastingverzwaring. Soms ook niet.
Het enige wat de gemeenschap dan nog had was zich terug te trekken achter de gesloten poorten van het getto (de ommuurde wijk die hen was toegewezen).  Soms was de woede van de autochtone Pragenaren zo groot, dat zelfs muren en gesloten poorten niet meer genoeg waren om de gemeenschap te beschermen. Rabbi Löw nam zijn toevlucht tot een drastische maatregel:
Met hulp van de kabbala boetseert hij een mensachtig wezen en brengt hem tot leven.  Dankzij deze Golem weet Rabbi Löw de benodigde rust en veiligheid te brengen.
Uiteraard komt een moment dat de Golem niet meer nodig wordt geacht. Rabbi Löw ontneemt de Golem het leven. Als een grote brok klei ligt sindsdien de Golem de verborgen in een synagoge in Praag. Klaar om, mocht dat nodig zijn, opnieuw te worden gewekt. Als je tenminste weet hoe dat moet....

De Golem. Soms ben je nodig. Soms niet. Stel nou, dat de Golem, eenmaal tot leven gewekt, graag mens wil zijn? Hij wil erbij horen. Omdat hij is. Omdat hij denkt, voelt en doet.   Wanneer hoor je er dan bij? Bestaat er een grote scheiding tussen mens en golem? Waar is de overkant?
In novelle en voorstelling verdiep ik mij in het leven van deze uit klei en water gevormde golem. Zijn leven volgen vanaf het moment dat hij wakker wordt (zijn daden, worstelingen, keuzes, ervaringen...), tot...

Uit respect voor de oorspronkelijke Golemlegende en om mijzelf meer creatieve ruimte te geven heb ik de hoofdpersonen uit “Is hier de overkant?” andere namen gegeven: Gaston en Meester Léon.
Is hier de overkant? Is het verhaal van Gaston. Hoe zijn leven had kunnen zijn, gedreven door de vraag: Is hìer de overkant?

Marcel van der Pol: idee, tekst & spel
Johan Hilhorst: regie
Keridwen: productie
Nynke Kuipers & Arnold Postma: grafisch ontwerp

Is hier de overkant? Het boek

Wilt u het boek lezen?
Verkrijgbaar bij  KERIDWEN.
12,95 excl. evt. verzendkosten
Volg de link

woensdag 30 mei 2012

Is hier de overkant? zoekt try-out lokatie

Ter gelegenheid van Keridwen's 13 jarige jubileum heb ik de novelle "Is hier de overkant?"geschreven.

Op het jubileumfeest zelf heb ik de eerste try-out van de voorstelling naar de novelle gespeeld. 
Inmiddels zijn er vele maanden,  gedachten en ideeën overheen gegaan.
De voorstelling is stevig anagepast. Vanaf eind 2012 wil ik hem in de theaters brengen. Voordien wil ik graag in een beperkt aantal try-outs nog wat ideeën uitproberen en bijschaven.



 Dus ik ben naar mooie lokaties, passende gelegenheden, ontvanmkelijk publiek en bereidwillige organisatoren om de try-outs van "Is hier de overkant?" te kunnen spelen. Kosten? Slechts reiskosten. Neem contact op (mail of bel 06 506 802 13) en we gaan er iets  moois van maken.


Is hier de overkant?
Het verhaal is geïnspireerd op de Legende van de Golem. Wat mij altijd in dit verhaal heeft gefascineerd is de figuur van de golem zelf, uit klei, adem, water plus een miniscuul deeltje  Heilige Geschriften tot leven  gewekt.  "Wakker"geroepen om met zijn bovenmenselijke krachten als beschermer op te treden van de vervolgden. Weer de "slaap"in gestuurd als het werk is gedaan. Volgens de legende ligt de golem nog ergens verborgen in de Staronova Synagoga van Praag. Te slapen. Te wachten tot hij weer wrodt geroepen. Als het weer nodig is om op te komen voor vervolgden en verdrukten.

Ik heb mij altijd afgevraagd hoe het zou zijn als je op een goede dag ontdekt dat je geen oorspronkelijk mens bent, maar een tot leven geroepen golem. Hoe je er nu bij of niet? Waar ligt je loyaliteit? Wat ga je doen als je tijd om te slapen weer is gekomen?

Uit respect voor zowel Rabbi Löw als de golem, die hij mede tot leven riep, heet de hoofdpersoon uit "Is hier de overkant?" geen Golem maar Gaston. Zijn vewekker heet Meester Leon. 

... Het eerste wat ik zag, was zijn gezicht over mij heen gebogen: doordringende ogen in een doorgroefd gelaat. Nee, dat klopt niet, ik wil waarschijnlijk graag dat zijn geliefde aanblik mijn eerste herinnering is. Nee, als allereerste zag ik een klein, kleurig vogeltje, recht boven mij. Het leek net alsof het met zijn snel slaande vleugeltjes mij wilde beschermen tegen de warmte van de opkomende zon. Ik genoot van het ochtendgloren. Koele schaduwen gleden over mijn gezicht. Ik rook de nog vochtige aarde waarop ik lag. Ik voelde de vastheid van de bodem onder mij. Boven mij dat kleine natuurwondertje. Roerloos wees het spitse snaveltje naar beneden. Nog even en het zou de vleugeltjes inklappen en een duikvlucht naar beneden maken. Was ik prooi? Was ik geliefde? ...

 Nieuwsgierig naar het vervolg? Neem contact op en Gaston komt naar u toe

Marcel van der Pol (tekst, spel)
Johan hilhorst (regie)