DialoogLab: Van clash naar dialoog

De kracht van het werken met verhalen metaforen in een DialoogLabDialoogLab. 

Samenwerkend onder de naam  Truebadoors hebben wij het DialoogLab ontwikkeld voor mensen en organisaties in een steeds veranderende wereldd met steeds nieuwe vraagstukken, dilemma's en conflicten. De Truebadoors bestaan uit Parisa Amin (Vreemd Volk) en Marcel van der Pol (Keridwen).

Voor ons is bewegen in denken en doen normaal; het is de basis van het (samen) leven.

 Een DialoogLab (gebaseerd op de NZR-methode en ervaringen in Afrika)) is een dynamische combinatie van standup-lezing, voorstelling en workshop. Wij willen mensen via de 'omweg' van een metaforisch verhaal op veilige,affirmative manier uitdagen om tot dialoog  te komen over  soms heel gevoelige, thema's  die voor hen belangrijk zijn. Onze inzet: van onzekerheden en verschillen met Andersdenkenden naar ontmoeting en dialoog, zonder de confrontatie te schuwen.

Deelnemers iworden uitgedaagd mee te denken, mee te praten en mee te doen met wat er in het verhaal gebeurd.. Ze krijgen daarbij de kans -ook letterlijk! - kennis te maken met de visie en ervaringen van andersdenkende mensen. Ze reflecteren op standpunty en tegen-standpunt, op oorzaak/gevolg reacties en hun eigen invloed daarop.

Een DialoogLab is maatwerk. Je wordt wel altijd uitgenodigd om situaties van meer kanten, door meer brillen en zelfs van buiten de kaders, te bekijken en te onderzoeken. Hoewel in het DialoogLab meestal gewerkt wordt met een metaforisch verhaal, komen de actuele thema's heel dichtbij. Maar wel veilig genoeg om daar over in dialoog te kunnen gaan. Wij noemen dat 'op Reis gaan' (in een verhaal) om thuis te komen (in de eigen actualiteit).

Een DialoogLab is speels van vorm, serieus van inhoud en effectief in opbrengst.

Wij zorgen voor het Verhaal, waarmee wordt gewerkt. In ovewrleg met de klant.

In de StandUp lezing maken wij de mensen deelgenoot van onze manier van denken en werken. Mensen creëren  hun eigen werkelijkheid in de verhalen die zij over hun ervaringen vertellen. In die verhalen klinkt soms heel subtiel, maar toch duidelijk door hoe mensen hun werkelijkheid beleven. en de wereld beoordelen. Door te spelen met de principes van verhalen wordt het veel gemakkelijker voor mensen ook vanuit het perspectief van anderen naar hun werkelijkheid te kijken en daarmee hun blikveld te verbreden en hun Denkraam te vergroten.

In de voorstelling krijgt het publiek de kans om met vraagstukken en dilemma's van de hoofdpersonen mee te denken. Wat zou ú doen in die situatie? Schakel van Perspectief naar Perspectief. Denk mee. Praat mee. Doe zelfs mee àls u dat wilt. Ga de dialoog aan met de spelers en met elkaar. Verbreed je blikveld, vergroot je Denkraam, verrijk je wereldbeeld!

In de workshop krijgen deelnemers de kans hun nieuwe kennis, inzichten ervaringen , opgedaan bij lezing en in de voorstelling actief te vertalen naar hun eigen werkelijkheid, hun situatie, met hun hun eigen vraagstukken, dilemma's of conflicten. Ze kunnen oefenen en experimenteren met verschillende DialoogLab-technieken, waaronder actief wisselen van perspectief en paradigma (met NZR De dans van de held).

Voorbeelden van Dialoogthema's waarmee wij reeds hebben gewerkt:

Persoonlijke consequenties en keuzes en bij Organisatieveranderingen.

• Lastige dilemma's in de Zorg- en Hulpverlening, bij de Overheid en in de Maatschappij
• Vluchtelingen: problematiek of opvang en hulpverlening.?
• Multicultureel samenleven in de wijk.
• Professionele vraagstukken en dilemma's voor conflictbegeleiders (van mediators tot buurtbemiddelaars).
• Lesgeven aan Andersdenkenden.

Een DialoogLab wordt verzorgd door de Truebadoors: Marcel van der Pol, Keridwen, en Parisa Amin, Vreemd Volk. Meer weten? Wij zijn slechts een 'Reply' verwijderd. marcel@keridwen.nl

Laveren in de Shared Space - dialoogLasb helpt!

DialoogLab Verkeer: Effectief Laveren in de Shared Space .

Het idee

De Gedeelde Openbare Ruimte, ofwel de Shared Space in het Verkeer. In principe een geweldig idee. Met weinig regels en sturing gaan mensen beter opletten, meer rekening houden met andere weggebruikers en adequaat verkeersgedrag vertonen. Dat is de verwachting en het uitgangspunt.

Hoe pakt in de praktijk het verkeersgedrag van mensen in een Shared Space uit? Kan iedereen omgaan met weinig regels en sturing? Houden mensen daadwerkelijk meer rekening met elkaar? Ook met andersoortige weggebruikers, automobilisten, fietsers of voetgangers?

Van Theorie naar Praktijk

Deelnemen aan het verkeer in de Shared Space, betekent dat je weinig wordt (bij)gestuurd door regels (geen gebod-/verbodsborden) of fysieke maatregelen (stoepranden, pijlen, obstakels, etc.). Je zult zelf, en samen met de andere verkeersdeelnemers, optimaal door het verkeer moeten laveren. Dat is zeker mogelijk. In de 'onduidelijkheid' van verkeerssituaties in de Shared Space word je uitgenodigd en uitgedaagd om zelf na te denken, vooruit te zien, pro-actief keuzes te maken, te reflecteren en adequaat te reageren op eigen en andermans gedrag. De 'duidelijkheid' van strak gestuurd verkeersgedrag, met veel regels roept vaak weerstand, verzet en soms agressief gedrag op.  Voorbeelden van zgn. 'verkeershufters' kennen we allemaal.

In de Shared Space willen we het anders doen.  Meer sociaal verkeersgedrag. Bijzondere situaties lossen zich dan vanzelf op. Grosso modo werkt het ook. Er zijn echter nog wel veel situaties waarin het (bijna) misgaat. Waarom? Is er sprake van onwil of onkunde? Of slechts een samenloop van omstandigheden?

Hoe prikkel je àlle verkeersdeelnemers om meer en vaker effectief sociaal, Shared Space-gedrag te vertonen?

Laveren in de Shared Space: Anticiperen, Reageren, Reflecteren

In complexe, onoverzichtelijke situaties is onze primaire, instinctmatige reactie vaak 'Fighting, Freezing of Fleeing - je eigen weg opeisen en doorgaan, uitwijken of het ook niet meer weten en bevriezen. Dit zijn biologische reflexmatige overlevingsreacties.  De voorkeursreflex verschilt van persoon tot persoon en is deels aangeboren, deels aangeleerd.

Een shared space vraagt echter vooral om bewúst sociaal verkeersgedrag te vertonen. Een shared space hoeft geen overlevingssituatie uit te lokken. Daarvoor moet je wel alert zijn en blijven. Je moet snèl  kunnen beslissen wat in déze situatie nú de beste actie is. Zolang iedereen niet alleen door de drukte heen laveert op weg naar de eigen bestemming, maar ook adequaat de verkeerssituatie in de gaten houdt, inclusief het eigen aandeel daarin, en zo nodig het eigen gedrag op tijd bijstuurt, blijft alles goed gaan.

Dat kàn ook allemaal in fracties van seconden. En je kunt het ook nog trainen. Maar je moet het wel willen!

Kwetsbare medeweggebruikers

Adequaat reageren in fracties van seconden lukt niet voor iedere weggebruiker.  Bijna alle plannen en maatregelen zijn gericht op een dwarsdoorsnede van de bevolking, op mensen die zich goed kunnen redden ,ook in onverwachte, onvoorspelbare situaties. Maar wat nu als je op de een of andere manier trager in je beslissingen en reacties bent, onhandigeren of onzekerder?

Met een zintuiglijke beperking loop je het risico naderend verkeer soms pas op te merken als adequaat reageren niet goed meer mogelijk is. Je moet voortdurend anticiperen en extra alert zijn op onverwachte bewegingen (bijvoorbeeld in dode zichthoeken, zoals in mijn geval!). Andere weggebruikers kunnen lang niet altijd aan iemand zien, dat diens waarnemingen beperkter zijn.

Kleine kinderen, ouderen, minder validen, mensen in een rolstoel of achter een rollator, achter een kinderwagen, die zijn vaak ook niet zo snel en wendbaar om snel op acute situaties te kunnen reageren.

Juist in een Shared Space vraagt de aanwezigheid van kwetsbare medeweggebruikers om extra alertheid. Ze zijn  lang niet altijd direct als zodanig herkenbaar!

We moeten voorkomen dat kwetsbare verkeersdeelnemers de Shared Space gaan mijden omdat ze zich daar niet veilig voelen. De openbare ruimte is van ons allemaal! De Shared Space is van ons allemaal en laten we daar voor (blijven) zorgen!

Lezing/Presentatie

Als ervaringsdeskundige (met beperkt zicht), maar zeker ook vanuit mijn achtergrond en werk als gedragsbioloog , mediator en theatermaker geef ik lezingen over mijn ervaringen, en presentaties van de vertaalslag die ik daarbij heb gemaakt naar een beter verkeersgedrag (onder meer in de Shared Space) met onze NZR-methode, in het bijzonder het DialoogLab Verkeer.

DialoogLab Verkeer

Als Truebadoors hebben wij het DialoogLab Verkeer ontwikkeld. HetDialoogLab (gebaseerd op de NZR-methode) is een dynamische combinatie van lezing, voorstelling en workshop gericht op de bewustwording van de interactie in eigen en andermans verkeersgedrag, zoals hier in de Shared Space.

Deelnemers in een DialoogLab worden uitgedaagd mee te denken, mee te praten en mee te doen. Zij krijgen gerichte verkeersituaties en -dilemmas voorgeschoteld. Ze krijgen de kans -vaak letterlijk! - kennis te maken met de visie en ervaringen van andere weggebruikers. Ze reflecteren op oorzaak/gevolg reacties en hun eigen invloed daarop.

Een DialoogLab is altijd maatwerk en mogelijk voor allerlei thema's.  Je wordt wel altijd uitgenodigd om situaties van meer kanten, door meer brillen en zelfs van buiten de kaders, te bekijken en te onderzoeken.

Een DialoogLab is speels van vorm, serieus van inhoud en effectief in opbrengst.

Meer weten? Informatie: marcel@keridwen.nl of mobiel 06 506 802 13.

Vraag om een lezing/presentatie. Of boek direct een DialoogLab Verkeer.

Een Truebadoors DialoogLab wordt verzorgd door Marcel van der Pol, Keridwen, en/of Parisa Amin, Vreemd Volk.

De Kracht van Verhalen in Mediation. NZR-methode

Hoe loste Lucy (Austr. Afarensis) haar conflicten op?

Maandag 17 december, Merlijn (Nuland). Verdiepingsworkshop Narratieve Mediation (p.e. punten). Met aandacht voor Keridwen's NZR-methode.

Ook in de meest eenvoudig ogende zaken in Conflictbegeleiding en Mediation blijken de verhalen van mensen vaak zeer uiteen te lopen.  Soms bekruipt mij het gevoel dat de betrokken partijen op totaal verschillende planeten leven. De feiten mogen overeen lijken te komen:soms ook daadwerkelijk een beetje maar soms zelfs heel veel!.De verhalen echter, die partijen vertellen kunnen onderling enorm afwijken. Allerlei vermoede intenties verwachtingen en interpretaties worden door de vertellers op geheel eigen wijze in hun verhalen verweven. 

Verhaal & Werkelijkheid.

Dat mensen verhalen zo verschillend kunnen vertellen is geen probleem. Dat is is gewoon heel menselijk! Door onze verhalen krijgen we greep op onze werkelijkheid. Als we deze verhalen echter laten 'bevriezen' (of nog erger: 'stollen'), zodat wij niet meer open kunnen staan voor verhalen van anderen over dezelfde situatie of gebeurtenis, dán is er echt een probleem (vaak conflictueus) ontstaan.

Ik vind het mooi werken om samen met partijen de verschillende verhalen (belevingen van de werkelijkheid) weer 'vloeibaar' te maken. Dan kan er weer geluisterd worden en kunnen níeuwe, zelfs gezamenlijke duurzame verhalen worden gemaakt en verteld.

Narratieve Mediation

Narratieve Mediation als stroming baseert zich op het gegeven, dat mensen hun eigen werkelijkheid creëren in de verhalen die zij over hun ervaringen vertellen. Geen bedacht 'narratief, geen 'fake news'. Hun verhalen representeren hun beleving van de werkelijkhei; en die is ècht

Strijdende partijen creëren veelal sterk uiteenlopende verhalen, die elkaar soms zelfs geheel buitensluiten. Begrip van de wijze waarop mensen hun verhalen vertellen, dus ook hoe de àndere partij zijn of haar verhalen vertelt, biedt ruimte het eigen verhaal zo nodig bij te sturen en samen met de ander een nieuw gezamenlijk zinvol verhaal te creëren. De mediator kan een actieve en constructieve rol spelen bij het creëren van het nieuwe verhaal. Van groot belang hierbij is dat mediator ook zijn of haar eigen narratieve vaardigheden in ogenschouw neemt en gericht ontwikkelt. Een paar kernvaardigheden, die Mediator, Conflictbegeleider, of Buurtbemiddelaar nodig heeft: Contextuele Empathie, Narratief Strategische Interactie en Meta Zelfregie.

Mooie verdiepingsvragen hierbij zijn:

-# Hoe lossen ze elders (in andere culturen) hun conflicten op? 

# Hoe losten wij vroeger onze conflicten op? 

# Wat kunnen we van ervaringen van elders en uit andere tijden leren?

Van Lucy tot heden, verweg en dichtbij

De hechte relatie tussen verhalen en conflicten ís van overal en alle tijden. Mensen hebben altijd al verhalen verteld waarin hun visie op de werkelijkheid duidelijk doordringt. Overwinnaars 'herschrijven' immers vaak de geschiedenis? Wat zijn echter de verhalen van de andere kant, de verliezers? Er zijn genoeg verhalen bekend, dat conflicten voornamelijk gewapenderhand werd getracht op ter lossen. Conflictonderhandelaars konden soms het beste van elkaar worden gescheiden door een stevig hek midden op een brug. Om te voorkomen dat ze elkaar te lijf gingen. Voorbeelden ook uit Europa en nog niet zo lang geleden. Leerzame NZR-verhalen.

Hoe deden onze vèrre voorouders dat? Ook Lucy (Mw. A. Afarensis, zie foto) en de haren moeten conflicten hebben gekend. Wat zijn Lucy's verhalen, waar wij (Mediator, Conflictbegeleider, of Buurtbemiddelaar incluis) nu anno 2018 nog steeds praktisch iets mee kunnen?

Laten we dat samen onderzoeken!

Verdiepingsworkshop

Maandag 17 december geef ik bij Merlijn in Nuland weer een verdiepingsworkshop Narratieve Mediation (pe punten). In deze workshop wordt theoretisch en praktisch (doen, oefenen) aandacht besteed aan zowel de Narrative Mediation volgens Monk & Winslade als aan de Keridwen NZR-methode in Mediation (voor meer achtergrondinformatie zie onder meer het boek: Zelfregie 3.3, wie durft te dwalen vindt nieuwe wegen, drs Marcel van der Pol, Uitgave Keridwen, 2016).

https://www.merlijngroep.nl/training/pe/narratieve-mediation/

Aanmelding: Merlijn Groep, Nuland (info@merlijngroep.nl

Inhoudelijke vragen: Marcel van der Pol, Keridwen (marcel@keridwen.nl). 

Vraag ook naar NZR-Mediation cursussen (in company / open inschrijving) in 2019.

Marcel van der Pol, Keridwen

Groningen, oktober 2018.

Sprookjes voor Managers

Citaat: Managers kunnen meer van Sprookjesboeken leren dan van Managementboeken!


Dat begrijp ik ook wel.
Managementboeken bieden meestal recepten en stappenplannen, kortom de doe-dingen waar veel managers van houden. Ze bieden ook de illusie dat dingen eenvoudig, overzichtelijk en snel oplosbaar zijn.

Als u echter de link (incl de meerwaarde!) tussen een sprookje en uw eigen functioneren onderzoekt, moet u creatief èn kritisch nadenken. U vergroot uw denkraam en kijkt ook buiten uw vaste denkpaden. Niet altijd eenvoudig. Maar wel mooi èn effectief! Want dáár vindt u de meerwaarde voor werkelijke oplossingen voor uw (management) problemen.
De wereld is nu eenmaal te complex voor 'gestolde' instructies, recepten en stappenplannen.

U hebt een combinatie nodig van doen èn denken, van kritisch èn creativiteit, van focus èn improvisatie. Laat verhalen u inspireren om verder en breder te kijken en te handelen Onderzoek ook uw eigen verhalen over uw eigen praktijk. Vertrouw op uw kennis en kunde èn wees flexibel t.o.v. de omstandigheden in de actualiteit. Dan krijgt u mooie, zinvolle èn goede oplossingen.

#NZR_methode #Keridwen, Training & Coaching Professionals!

De Taal van de Golem, de Letters van het Leven (Voorstelling)

Marcel van der Pol (Keridwen) brengt een verkorte en aangepaste versie van zijn voorstelling "Is hier de overkant", over de legendarische kleiman, de Golem.
Synagoge Groningen.
zondag 28 oktober, 16 uur.

Aangepast aan het Festival van de Hebreeuwse Taal. De legende van de Golem begint en eindigt met taal. Een letter om tot leven te wekken, een letter om hem het leven weer te ontnemen.

Welkom! Kaartverkoop via de synagoge. Folkingestraat, Groningen.

Taal van de Golem, de Letters van het Leven

Toelichting: 
Het verhaal gaat, dat om de aarde te scheppen, G-d eerst 999 try-outs heeft gedaan, voordat hij genoeg tevreden was om Zijn 1000ste schepping als première te kunnen presenteren. Adam begon daarin als een vormloze klomp, door G-d in menselijke vormen gekneed en van levensadem voorzien.  Het verhaal van de mensheid was begonnen. 

Sindsdien hebben vele mensen geprobeerd deze schepping te evenaren. Slechts  degenen die zo dicht bij Hem stonden, dat zij de juiste wijsheid en macht hadden ontvangen, slaagden er in. De bekendste onder hen is waarschijnlijk de Praagse Rabbi Juda Löw ben Betsabel (16de eeuw). Toen de nood van zijn volk groot was, creëerde Rabbi Löw, met hulp van zijn geliefde schoonzoon en zijn favoriete leerling, een menselijk wezen uit aarde (klei) en water (rivier). Hij voorzag het wezen levensadem (lucht) om het vuur van zijn persona aan te wekken en aan te wakkeren. Over hoe hij dat laatste deed bestaan vele versies. Rabbi Löw zou G-d’s naam het voorhoofd van de kleiman hebben geschreven, of op een kleitablet of papier en onder zijn tong gestopt. Verwijderde Rabbi Löw de naam van G-d en de kleiman verwerd weer tot een levenloze kleiklomp. Misschien heeft hij niet G-d’s naam maar Emet (waarheid) geschreven, dan hoefde hij niet het gehele woord maar slechts de eerste letter te verwijderen en er ontstond Met (dood). Anderen beweren, dat hij slechts zeven maal zevenmaal rond de levenloze klomp klei hoefde te lopen onderwijl de juiste kabbalistische teksten reciterend en de kleiman zou zijn ogen opslaan. Navolgers van Rabbi Löw hebben, als zij zijn wijsheid en macht niet bezaten, compensatie gezocht in heersende wetenschappelijke theorieën en technieken. Velen hebben het geprobeerd, slechts weinigen zijn geslaagd.

Allen hebben de kleiman, de golem, tot leven willen roepen omdat ze hem nodig hadden. Tegelijkertijd hebben ze allemaal ook een veiligheidsklep willen inbouwen, dat als een golem om welke reden dan ook niet aanstuurbaar en onbeheersbaar was geworden, zij hem ook weer konden deactiveren, terug veranderen in een levenloos stuk klei. Het verhaal gaat, dat zelfs G-d zich wel eens afvraagt wat hij heeft losgemaakt toen hij Adam tot leven wekte...

Stel dat er in de rijke geschiedenis van mens en golem er ooit een Meester heeft geleefd, die om zijn volk te beschermen een golem tot leven riep. 
Deze Meester brengt aarde, water, lucht en vuur bij elkaar, schrijft hem de letter van het leven op het voorhoofd toe en noemt de tot leven gewekte kleiman: Golem. 

“Ik heb je nodig”, zegt hij tot zijn maaksel. “Praten alleen is niet meer genoeg. Dialoog, soebatten en onderhandelen is tot nu toe genoeg geweest om de broze verstandhouding tussen ons volk en de burgers van dit land beheersbaar te houden. Nu er een klein meisje wordt vermist en wij verdacht worden van een gruwelijke misdaad, kan ik praten als Brugman, maar hebben emoties alle redelijkheid vervangen. De burgers zijn bang, zijn boos. We krijgen opeens de schuld van alles wat niet goed gaat in de wereld. Ze schreeuwen om wraak. Ze willen bloed zien! Golem, bescherm ons. Ga met je machtige gestalte tussen hen en ons in staan. Wees een niet te passeren schild tegen hun moordlust! En zorg dat het meisje veilig en wel terugkomt. Opdat er weer rust komt. Opdat woorden weer voldoende zijn.”

Gebaseerd op de Keridwen/Ianosj voorstelling van en met Marcel van der Pol: Is hier de overkant?
In de voorstelling is tevens Keridwens's NZR-methode verwerkt

Meer info: marcel@keridwen.nl

De opstand en ik: het grote dilemma als je in verzet wilt komen. [Workshop]

Praktisch: 

Workshop van en met Marcel van der Pol. Aanleiding: De Maand van de Geschiedenis 2018: www.demaandvandegeschiedenis.nl
Waar: Herenboerderij De Bunker, Nieuwe Waalreseweg 189, 5552 EJ Valkenswaard.
Wanneer: zaterdagmiddag 20 oktober of zondagmorgen 21 oktober 2018. Info/Organisatie/Aanmelding: Olga Jonker, Herenboerderij De Bunker: info@herenboerderijdebunker.nl Info/Inhoud/Werkwijze: Marcel van der Pol, Keridwen: marcel@keridwen.nl

Introductie. 

In de verhalen over de WO.II is het duidelijk, verzet tegen de onderdrukkende orde is belangrijk. Wij wilden vrij zijn. Wij wilden denken en handelen zoals we dat zelf wilden. En daarvoor waren we bereid om risico's te nemen. soms liep dat goed af, soms ook niet. Velen vonden dat risico ook te groot om in verzet te komen. Zij hielden zich rustig en hoopten de oorlog zo te kunnen overleven.

Opstand tegen "de bestaande orde" is echter van alle tijden, en zeker niet alleen tijdens een oorlog. Mensen verschillen gewoon heel vaak van mening. Als een meerderheid haar mening als regel stelt, misschien zelfs vastlegt in een wet, en de een minderheid zich niet gehoord voelt, moet die dan in verzet, in opstand komen, of juist níet?
Wat betekent die keuze eigenlijk? Is het een dilemma: in opstand komen of niet? Verzet plegen of mee gaan met de stroom. Ben je bereid gevaar te lopen voor je zelf en de mensen om je heen, of accepteer je de situatie accepteren zoals die is? Ga je voor verandering of voor stabiliteit?
Herkent u dit? Wellicht uit de oorlogstijd? Of ook veel dichter bij huis, aan weerszijden van de generatiekloof? Of maatschappelijke minderheden tegenover maatschappelijke meerderheden? ... er zijn nog veel meer voorbeelden! Wat zou u doen? Hoe bent u met uw eigen dilemma's omgegaan?
In deze workshop onderzoeken we dit soort dilemma's van mensen die voor de keuze komen te staan: verzet, opstand ... of je rustig houden? We zoomen vooral in op de persoonlijke consequenties van een keuze: gevaar of veiligheid, groepsbelang of eigenbelang, voor je mening uitkomen of zwijgen.

Werkwijze. 

We gaan in de workshop aan de slag met storytelling-technieken. Al sinds de vroege oudheid vertellen mensen elkaar verhalen. Verhalen zijn belangrijk voor ons. Ook onze eigen verhalen. In onze verhalen onderzoeken we onze werkelijkheid, situaties waarin we leven, ervaringen die we hebben meegemaakt of die we zouden kúnnen meemaken. Opdat we begrijpen en aan anderen kunnen vertellen.

We gaan aan de slag met verhalen. 
We denken mee met de hoofdpersoon en diens dilemma's. Wat zou u doen als u in zijn /haar schoenen stond? 
Denk mee, praat mee, ontdek mee!
Wellicht heb u zelf wel een dilemma-verhaal over verzet en opstand, waarin wij mogen mee denken, praten en ontdekken (maar dat hóeft natuur;ijk niet!).

Begeleiding. 

Marcel van der Pol, Keridwen. Mediator, gedragsbioloog, docent/coach en theatermaker. Bovenal is Marcel verteller van verhalen en gebruikt hij verhalen in al zijn werk, van mediation en training/coaching tot in het theater. Hij begeleidt mensen, van privé-persoon tot professional, in het creëren, vertellen, analyseren, beoordelen en zo nodig aanpassen van hun verhalen. Hij heeft zo’n dertig jaar ervaring. In binnenland en een aantal malen ook in het buitenland (bv in Afrika).

#Storytelling als #Teaching Tool (#cursus voor #docenten)

Op 15 en 29 november 2018 verzorgt Keridwen voor RUG (Universiteit Groningen) weer een tweedaagse cursus "Storytelling als Teaching Tool" voor docenten. 

Het vertellen van verhalen is een van de oudste en effectiefste lesvormen. In een verhaal krijgen verteller (docent) en luisteraars (studenten/leerlingen) de mogelijkheid het leerproces te optimaliseren door cognitie, emotie en imaginatie te integreren. Goed vertellen is een kunst en een kunde. Centraal in de training staat het begrip ‘praktijkdidactiek’: Naast alle kennis en kunde en voorbereiding, moet het wel in de praktijk van les of college gebeuren! Praktijkkdidactiek richt zich op de integratie van inhoud, vorm en interactie met studenten en leerlingen, volgens Ker9idwen's NZR methode.

Dus: Wilt u uw studenten inspireren terwijl u les of colleges geeft? Wilt u verhalen vertellen en theatertechnieken gebruiken om uw onderwerp beter voor het voetlicht te brengen en goed aan te sluiten bij het leerproces van de student of leerling? Meldt u zich dan aan nu alvast aan voor 15 en 22 november: bij het ESI van de RUG:  https://bit.ly/2PJGjLk.  Er zijn meestal ook een paar plekken vrij voor niet Universitaire docenten.

Goed om te weten: 

•  Marcel van der Pol (Keridwen) geeft de cursus. Ik heb meer dan 30 jaar ervaring als docent, als spreker en als verteller cq regisseur van verhalen in de les, binnen organisaties en op de planken in het theater. Ik deel mijn kennis en ervaring graag praktisch in alle lagen van het onderwijs, van basisonderwijs tot universitair: Keridwen's NZR Methode in workshops, lezingen, boeken en cursussen als Storytelling als Teaching Tool.
• Op 22 november komt er waarschijnlijk een BK)-workshop (dagdeel) Storytelling a(l)s Teaching Tool [NZR-methode]. RUG.,Groningen
• Storytelling a(l)s Teaching Tool [NZR-methode] verzorg ik in verschillende lagen van het onderwij, voor docenten van basisonderwijs tot universiteit, in diverse lestalen, vooral Nederlands en Engels.
• Wilt u mogelijkheden weten voor uzelf of voor uw docenten? Of hebt u inhoudelijke vragen over de cursus of de NZR-methode?? Bel (06 506 802 13) of mail (marcel@keridwen.nl) mij gerust. Welkom!

Overgewicht, Nep Nieuws en Alternatieve Feiten bij R1JN

Soms zijn dingen die je hoort te fascinerend om er over te zwijgen. Woensdag 4 juli, Radio1 Journaal. Item over de gevaren van obesitas voor de gezondheid. Artsen luiden de noodklok. Het aantal mensen in Nederland met overgewicht neemt toe, inclusief de kans van hart- en vaatziekten.

Dan krijgt een ervaringsdeskundige het woord. Fascinerend hoe dat interview verloopt. 
(1) Gaandeweg verschuift de geïnterviewde het onderwerp van 'obesitas en gezondheidsrisico's' naar al dan niet  'lekker in je vel zitten'.  Over dat laatste  heeftzij zeker een paar zinvolle en mooie dingen te zeggen. Ze vertelt over zelfacceptatie en waardevol zijn: Als jij je goed voelt, is het goed, etc.
Het is alleen jammer dat op deze manier de relatie tussen overgewicht en  fysieke gezondheid naar de ahtergrond dreigt te verdwijnen.

(2) Als de interviewer het gesprek terug bij de noodklok van de artsen wil brengen, gebeurt er iets heel bekends. De 'ervaringsdeskundige' gaat niet in op de inhoud, maar ventileert haar twijfels over onderzoek en uitkomsten. Natuurlijk is ze helemaal vóór wetenschappelijk onderzoek, maar voor elk onderzoek bestaat wel een tegenonderzoek met àndere uitkomsten. De noodklok van de artsen is ook maar een mening (!). Het gaat veel meer om individueel welbevinden (lekker in je vel zitten, individuele fysioligische verschillen, etc).

En daarmee zijn we terug bij het door haar gewenste thema. Wetenschappelijk onderzoek is gereduceerd tot 'een mening'. Alternative facts ondergraven wetenschappelijke bevindingen. Het bericht over de medische bezorgdheid wordt fake news.  (Waar heb ik dit eerder gehoord?).
Je hoeft niet meer kritisch  na te denken over je eigen eet- en beweeggedrag, je leefstijl. Zolang je zelfwaardering in orde is en je je goed voelt, is het allemaal in orde! 

Kortom, twee bekende retorische technieken om een gesprek in gewenste banen te leiden. Vermijd de inhoud, plaats vooral de vraagtekens.
De vraag is alleen, waar blijft hier het kritische denkvermogen, waar de zelfreflectie en de zelfregie?
Je kunt heel bewust met je eigen gezondheid bezig en tegelijkertijd goed in je vel zitten. Obesitas sluit niet uit dat je tevreden bent met jezelf, terwijl je tegelijkertijd heel goed keuzes kunt maken om gezondheidsrisico's te verkleinen. Mooi dik is zeker niet lelijk, maar vet op de verkeerde plekken vergroot wel de kans op hart en vaatziektes.
Houd jezelf niet voor de gek. Wees gelukkig met jezelf èn leef gezond! Je kunt het ene doen zonder het andere na te laten. Geniet ervan.

Marcel van der Pol.
NZR Regisseur. NZR, de Keridwen methode om je Denkraam te Vergroten.

Over leiderschap, doel en richting bij mens en dier

Hoeveel artikelen heb ik de laatste jaren niet langs zien komen over 'management' en 'leiderschap': coachend leiderschap, persoonlijk leiderschap, situationeel leideschap, spreadsheet leiderschap, militair leiderschap, inspirerend leiderschap, blauw leiderschap, agile leiderschap , effectief leiderschap. etc. etc. Je zou bijna gaan denken dat de doelgroep van deze hausse aan artikelen (i.c. 'het management') geen idee heeft van wat leidinggeven of leiderschap inhoudt, of in ieder geval behoefte heeft aan externe wijsheid en ondersteuning bij het geven van leiding aan zichzelf en anderen.

Eén van terugkerende thema's in veel van die leiderschap-stijlen en -theorieën  is het doel, de stip aan de horizon. De leider geeft aan waar de massa (de groep) naartoe gaat. De leider heeft het overzicht, een droom of visioen, dat verwezenlijkt moet worden.

Dit is dan de belangrijkste taak van de leider: doel, weg en verbinding. De wijze waarop leiderschap wordt getoond, de stijl, wordt bepaald door de dynamiek tussen leiders en volgers. Zij definiëren elkaar: leider krijgen de volgers die ze verdienen, heet dat dan, èn andersom.

Ik heb de afgelopen veertig jaar ruim de kans gehad om professioneel vanuit diverse invalshoeken 'leiderschap' te observeren, te ondergaan en zelf te ervaren. Als docent en als trainer/coach. Als medewerker van een organisatie en teamlid. Als sporter speler.. Als manager. Als verteller van verhalen,  theatermaker  en regisseur. Bovenal heb ik het fascinerend gevonden om ooit vanuit de gedragsbiologie (ethologie) en de klinische psychologie onderzoek te mogen doen naar gedag van dier en mens.

Het is tegenwoordig aardig 'hot' om de natuur als spiegel te zien van de menselijke maatschappij en samenleving. Wat kunnen we leren van de natuur? bijvoorbeeld van de verschillende manieren waarop dieren zich organiseren: solitair, in kuddes, troepen, vluchten, kolonies, etc., al dan niet samen met àndere soorten (cohabitatie, symbiose, parasitair, predator/prooi, etc).

Het grootste gevaar vind ik hierbij steeds weer, het risico van antropomorf (zij zijn als wij) of het zoomorf (wij zijn als hen) denken. De kunst is om elke soort te respecteren in wie en wat ze zijn. Probeer zo objectief mogelijk, dwz onafhankelijk, waardevrij en onbevooroordeeld waar te nemen. Onderzoek dan wat je daarvan kunt leren.

Om mij nu even te beperken tot dat beruchte 'punt op de horizon', het doel wat wij over bijvoorbeeld vijf jaar zouden moeten hebben bereikt: komt dit ook in de dierenwereld voor? 

Leiderschap komt zeker veelvuldig in de natuur voor. Hetzij bij een alpha-dier in kudde of roedel, hetzij gedeeld over meer individuen in een zwerm of school. Een doel is er natuurlijk ook, stillen van honger en dorst, veiligheid, etc. etc. Daarvoor zijn samenwerking en leiderschap erg handig.

De weg naar realisatie van zo'n doel ligt echter niet vast, is zeker niet plan- of projectmatig. Er is geen strategische 'stip aan de horizon' (in de verre toekomst).

Veel belangrijker is het vermogen om hier en nu flexibel en adaptief te zijn. Niet een plan met stip staat in de natuur centraal maar flexibele reacties op veranderingen om je heen. Verandering en beweging zijn normaal, zijn de norm zo je wilt. Survival of the Fittest - dus degenen die het best flexibel zijn en adaptief, die doen het evolutionair het beste.

Ik spreek bij  natuurlijke samenlevingen liever van 'richting' dan van 'doel'. Richting heeft de potentie van verandering en aanpassing (Fitting) in zich. Doel is veel meer een een vast gegeven,  de stip die over vijf jaar coute que foute bereikt moet worden, ongeacht...! En dat betekent meestal, ongeacht de prijs die jij en de mensen die jij leidt, moeten betalen. De stip (doel) wordt belangrijker dan de weg (richting).

Misschien moeten we die 'stip' wat meer loslaten. Niet proberen omstandigheden ten koste van alles te beheersen, maar er veel meer met de omgeving te interacteren. 

Kan het niet zoals het moet, dan moet  het maar zoals het kan! Je hebt de combinatie nodig van kracht (om te veranderen wat je kunt veranderen), moed (om datgene te accepteren wat je niet kunt veranderen) en wijsheid (om het verschil te zien)!.

Kijk naar de natuur, observeer en leer. Kies maar tussen richting of doel, flexibel of rigide. Verras jezelf met bereiken door een richting te volgen. Durf daarbij ook eens het gebaande pad te verlaten.

Wees doelgericht zonder weg en omstandigheden ,(richting) te vergeten!

Kortom, kijk anders, denk anders. Laat u niet gijzelen door een 'stip'!  Vergroot uw Denkraam. Keridwen's NZR-methode  kan daar goed bij helpen. Vraag er gerust naar.

p.s. Geen blogs uit de Slowlane meer. Gewoon reële gedachten over beweging, verandering en ontwikkeling van mensen. Vegroot uw Denkraam met Keridwen's NZR methode.

Groningen, 27 juni 2018

Marcel van der Pol

Reactie welkom, via blog of anders via marcel@keridwen.nl

Ga 'off the beaten tracks' en creëer je eigen weg.

Deze foto heb ik gemaakt in Namibië in 2016. Ik vond het een mooi beeld om het moment van  'off the beaten tracks ' gaan te verbeelden - zowel letterlijk als metaforisch.

Hoe verleidelijk is het immers om gewoon altijd de 'rechte' weg te vervolgen ofwel het gebaande en plaatgetreden pad?. Waarheen ga je dan eigenlijk? Ga je vrijwillig zelfstandig mee of laat je je passief  (ver)voeren? Je kunt ongeveer wel raden waar de vaste weg je heenleidt (zoals altijd).

Toen in Namibia heb ik ervan genoten dat we die weg verlieten. De ontdekking, de verrassing was groot. Midden in de wildernis een 'paradijsje' zo mooi. Hier in Namibië was het 'man made', een wild sanctuary. (zal binnenkort nog wel paar foto's posten).

In Nicaragua heb ik ooit 'off the beaten tracks' een ecologisch onderzoeksstation mogen vinden, in Tanzania (Srengeti) de paradijselijke Ngorrongorro krater waar meer roofdieren en prooidieren in een beperkt gebied in ecologisch evenwicht leefden dan ik mij kon voorstellen, in Australië bv Undara (oase pockets in oude ingestorte lavagangen) en Purnululu, met haar 'beehive'-bergen (zolang onontdekt gebleven).

Zoveel wonderen (en nog veel meer!) die je 'off the beaten tracks' ergens in de wereld kunt vinden, maar waaraan je op de gebaande ook zomaar zonder het te weten voorbij kunt trekken. Pareltjes die ik blij ben niet te hebben gemist.

Zou ik dus ook in mijn dagelijkse (professionele) leven hier alleen maar de voor mij uitgerolde en geplaveide wegen willen bewandelen? Ik heb geen behoefte aan een vaste stip op mijn horizon, geen tienjaar-toekomstscenario, geen onderzoek waarbij je vooraf reeds de uitkomsten moet definiëren, geen geprotocolleerde afvinklijstjes (='blauw management speak').

Uiteraard zal ik net zoals velen in onze goed georganiseerde  maatschappij ook langs gebaande wegen trekken, wellicht zelfs gebruiken als Fastlane van werk en leven, maar ik wil ook buiten de kaders de wereld  (blijven) ontdekken. Ik wil ook kunnen zwerven door gebieden waar je (letterlijk of figuurlijk) goed om je heen moet kijken om te begrijpen, te ontdekken, verrast te worden door wat niet had verwacht maar heel goed kan gebruiken of van genieten. Als je toch al (letterlijk!) wat anders naar de wereld kijkt, ga je alternatieve 'wegen' zien. Dwalen wordt een ontdekkingstocht. Al zwervend laat je je eigen spoor achter, voor anderen vaak een uitnodiging om ook even buiten hun 'beaten tracks' te gaan, hun nieuwe te wegen te vinden en verrast te worden door het spoor dat ze nu zelf creëren!

Ook in Nederland,   kun je  'off the beaten tracks' je eigen zinvolle weg willen zoeken en vinden. Zie het als een metafoor voor je ontwikkeling in werk, professie en privé.  

Ik help je graag je weg zoeken,  Niet voor niets noem ik mij inmiddels een ervaren 'off the beaten tracks' gids. Bel of mail mij gerust.

Marcel van der Pol, Keridwen.

NZR, de Keridwen methode om Buiten het Gebaande Pad te gaan en je Denkraam te Vergroten.

Diversiteit, Ambitie en Draken

Een nieuwe koers

Het móóie van deze periode, waarin ik stap voor stap kom tot een nieuwe koers voor mijzelf en Keridwen, is, dat ik nu voldoende  tijd en rust kan nemen om van alles en nog wat te onderzoeken. Wat neem ik mee? Wat laat  ik achter me? Wat ga ik anders doen? Kortom, actieve zelfreflectie, waarbij  NZR, mijn eigen Keridwen-methode om je Denkraam te Vergroten een grote hulp is, prettig, onorthodox en effectief.  

Van Winterschool tot Kindervoorstelling. 

Uiteraard geldt voor mij ook: preacher, do as you preach!!

Zó kan het dus gebeuren dat ik het ene moment weer heerlijk sta les te geven (IBS Winterschool, RUG) en een volgend moment geniet van een voorstelling voor kinderen met zichtproblemen (Visio). Of anders een bestuur adviseer over strategie en ontwikkeling. met docenten werk aan praktijkdidactiek, of een interactieve lezing geef over desruptieve gebeurtenissen. Deze activiteiten liggen gelukkig in de tijd zo ver uit elkaar (max. 1 activiteit per week voorlopig!) om in alle rust te kunnen reflecteren op mijn ervaringen en keuzes te maken.

Truebadoors 

Samen met Parisa Amin ben ik als The Truebadoors reeds een aantal jaren maatschappelijk actief om met dialoogvoorstellingen het onbegrip, de clashes en conflicten tussen andersdenkenden te overbruggen. Wij werken vanuit het motto We cherish diversity! 
Dat is ook precies waarop mijn nieuwe koers is gericht: divers wat betreft activiteiten, vraagstukken en doelgroepen, maar wel gefocust op een centraal thema: Vergroot je Denkraam en ontdek wat er ook buiten de gebaande paden van je denken en doen allemaal mogelijk is.

Missie geslaagd!

In het gastcollege (IBS Winterschool) was ik uitgenodigd om te spreken over Diversiteit in Ambitie; en  overde consequenties daarvan, wanneer je als afgestudeerde de wereld in gaat. Het is immers allerminst alleen  gèld wat blinkt!

In de voorstelling (Visio) probeerde ik op diverse manieren kinderen met zichtproblemen actief te betrekken bij de voorstelling De koning wil een draak. Een voorstelling over zien en gezien worden.

In beide gevallen en met veel plezier is de 'missie geslaagd'! 

In het college konden we het economisch Denkraam ook Vergroten naar ambities rond "People & Planet", nu en straks,en  hier maar ook dáár, ver weg (bijvoorbeeld in Afrika).

Ten behoeve van de Visio voorstelling kon ik heerlijk alles uit de kast halen om niet alleen verbaal de communicatie aan te gaan, tegelijkertijd speels (vorm) èn serieus (inhoud). Het publiek bouwde mee aan decors en attributen. We hebben muziek gemaakt, tactiel 'vreemde' wezens verkend en geduid, en oplossingen bedacht voor 'koninklijke problemen'. Als we iets niet direct goed konden zien, dan  hebben gewoon de beelden voor ons geestesoog geconstrueerd.

Over de voorstelling komt een compilatiefilmpje uit. Over het college volgt nog een vlog. 

Over beide bericht ik nog.

Keridwen 

Wil je meer weten over NZR, de Keridwen methode om je Denkraam te Vergroten? Als je bijvoorbeeld een breder blikveld nodig hebt op een dilemma, vraagstuk of conflict? Bel of mail mij gerust. De mogelijkheden zijn divers. 
Denk eens aan:

• KERIDWEN INTERACTIEF, combi van lezing, voorstelling en mini-workshop op lokatie; speels van vorm, serieus in inhoud, verrassend in opbrengst. 
• KERIDWEN COACHWANDELINGEN. In alle rust breng je het denken weer in beweging.
• KERIDWEN NZR-WORKSHOPS & ADVIES. Voor als het denken en doen verstrikt dreigt te raken in  vaste patronen.

Marcel van der Pol 

www.keridwen.nl 

marrcel@keridwen.nl

06 506 802 13

Extra:

 - Zie ook: www.Truebadoors.nl
- Actie foto's, met dank aan resp. Visio en IBS Winterschool

- Ontwerp flyer NZR: Edith Meeuwis, Marketing Beweegt.

Column 18.03: Opnieuw de eerste keer.

Op weg om samen met Nicole een workshop (train de trainer) te geven voor als je als trainer het ook even niet meer weet. Daar zit natuurlijk een prachtige paradox in verscholen. Wordt er nu van Nicole en mij verwacht dat wij als workshopgevers het altijd wèl weten, zelfs als wij het ook even niet meer weten? 

In ieder geval kan ik mijzelf inzetten als metafoor. Sinds mijn zicht is beschadigd is alles anders geworden. Soms weet ik het dan ook even niet meer. 

Inmiddels ben ik weer voorzichtig begonnen te onderzoeken wat mijn mogelijkheden voor mijn werk zijn: wat gaat goed, wat is lastig, wat moet anders. Een verrassende ontdekking is dat je met vermìnderd zicht (perifere uitval) soms méér ziet. Geen enkele waarneming is immers meer vanzelfsprekend? Ik kijk veel bewuster, meer gefocust. Details die ik vroeger vast regelmatig negeerde, omdat ze op dat moment minder relevant leken, ga ik nu opeens herwaarderen. Wellicht zijn ze nu wel belangrijk.

Waar ik mij voor werk steeds de meeste zorgen om maakte was het óverzicht. Je kunt vooral in het overzicht essentiële zaken missen als je blikveld minder compleet is geworden. Heb ik wel door als iemand de aandacht probeert te trekken? Vergeet ik überhaupt de mensen niet aandacht te geven, die ik niet zie? Pik ik wel verschuivende stemmingen op?  Of de non verbale communicatie tussen (enkele) deelnemers? Vroeger was een snelle blik voldoende om een zaal te overzien. Nu heb ik meer tijd nodig om 8edereen te zien. Ik ben mij dan ook veel meer bewust geworden van de verschillende aanwezigen cq deelnemers. Wat ik zie, zie ik heel bewust.... en dus zie je soms tóch meer meer als je minder ziet.

Laatst gaf ik mijn eerste college op de universiteit  weer. Daarvoor mijn eerste cursus Narratief Lesgeven voor docenten. De eerste workshop workshop Narratieve Zelfregie voor professionals in de ambulante hulpverlening. Mijn eerste voorstelling op lokatie.  Straks is mijn eerste Train-de-Trainer (met Nicole). Morgen mijn eerste  congres als dagvoorzitter. Ik heb lhet gevoel dat ik steeds het visuele wiel moet uitvinden.  Zie ik het? Zie ik het goed? Elke van deze situaties is toch weer een soort nieuw. Met eigen vragen en kenmerken. Wat gaat zoals vroeger, wat gaat anders? Wat betekent dat voor mijn rol, positie, functioneren en professionele inzet?

Het is genieten als deze 'premières' steeds weer mooie ervaringen blijken te worden, waarbij ik steeds beter mijn nieuwe weg vind. Of zoals een klant zei: ... Back on track, but off the beaten tracks. Herkenbaar. Bovendien wil ik het ook zo: professioneel, betrrouwbaar en integer ook buíten de gebaande paden opereren. Want als je 'het even niet meer weet', kun je niet meer terug vallen op oude patronen. Denk maar aan de glasheldere Einstein-citaten hierover (ken je die nog niet? Neem contact op met mij). 

Een andere reactie uit de markt was dat ik door mijn ervaringen van het laatste jaar een duidelijk zichtbare extra dimensie toevoegde aan mijn werk.

Dank voor beide Feedback-Opmerkingen. Ik ben er blij mee. Het helpt om na het vallen weer op te staan en verder te gaan, maar dan anders (ook buiten het gebaande pad) en wellicht beter. Soms ontdek je dat minder zicht ook beter zien kan betekenen, en gekwetstheid (letterlijk fysiek!) je de ruimte geeft om meer bezonken en afgewogen in het professionele leven te staan. " Je ontwikkelt je tot 'Wounded Healer' in je vak", hoorde ik mij laatst omschrijven. Dankjewel! Ook dàt hoop ik voor mensen te kunnen zijn (in werk en prive). Het feit dat iets kwijt bent geraakt,  kan iemand ook rijker maken. 

Marcel van der Pol
Groningen, 6 februari 2018

Uit de columnserie "Observaties, Reflecties en Verhalen over Vallen, Opstaan en Verdergaan (maar dan anders en beter)". U wordt van harte uitgenodigd deze columns op sociale media te delen. Voor info over gerichte presentaties, lezingen (Speakershows) of over cursussen, workshops en advies, neem gerust contact op, via https://www.keridwen.nl/?page_id=60)

Column 18.02. Acteren in de visuele wereld.

In deze blogs vertel ik wat het betekent om als Zelfstandige Professional totaal onverwacht uit de Fastlane van werk en leven te worden gegooid (begin 2017) en hoe het is om opnieuw en met veel plezier (maar dan wel anders en wellicht beter) terug in het werkproces te komen. Een soort Marcel van der Pol nieuwe stijl. Met soms nieuwe doelgroepen en andere werkvormen en invalshoeken, maar met eenzelfde betrokkenheid,een  toegenomen, doorleefde deskundigheid en ruim 30 jaar ervaring met mensen en organisatie in verandering. en ontwikkeling.  Bel of mail mij gerust voor meer informatie. De columns delen (en 'liken') op sociale media mag natuurlijk ook. Graag zelfs. 

Nu pas, nu mijn zicht deels is beschadigd, merk ik pas in volle hevigheid hoe visueel onze maatschappij is ingesteld.... en vooral ook hoe visueel ikzelf in het leven (en werk) stond cq sta. Ik nam het visuele als iets vanzelfsprekend aan, iets waarover ik niet hoefde na te denken. Een snelle scan als ik een zaal binnenliep was meestal voldoende om een adequate inschatting van publiek of cursusgroep te maken. Nonverbale signalen hiield ik in de gaten, maar ik richtte mijn aandacht vooral op het auditieve, het gesproken woord en hoe en wat er werd verteld. Want het autieve  was, dacht ik, voor mij het dominante zintuig en informatie kanaal.

Tegenwoordig weet ik hoe visueel ik toch ook was georiënteerd. Wellicht had ik mij aangepast aan de visuele dominantie. In mijn lezingen en workshops ging ik steeds meer visuele ondersteuning gebruiken. Mensen vroegen daar ook om. Ik vond het leuk om te maken. Geen lappen PowerPoint-teksten, maar krachtige, vaak metaforische beelden, die soms meer leken te kunnen zeggen dan vele woorden.

Ik vond het ook heel normaal om voornamelijk digitaal (dus via het scherm) te communiceren, met overheden, instanties, klanten en relaties. Werken met filmpjes, het aandragen van visuele voorbeelden en toelichtingen tijdens mijn werk, ik deed het graag. En toch miste ik de eenvoud van het werken zonder hulpmiddelen. Gewoon door te zijn wie je bent en te handelen in het hier en nu.

De keuze was niet geheel vrijwillig, maar ik ben inmiddels wel met veel plezier terug bij af. Geen hulpmiddelen. Geen ondersteunende modellen of ingewikkelde theorieën. Slechts optreden met dat wat er is. Ik geniet ervan. Ik heb er zelfs (opníeuw) mijn werk van gemaakt. Een frisse start. Voor mensen die vastzitten in verandering, in hun denken. Als ze het even niet meer weten.

Ik heb daarbij het visuele zeker niet afgezworen. Allerminst. Maatschappij en samenleving zijn nog steeds sterk visueel gericht! Het visuele is alleen in mijn werk zijn dominànte positie kwijt. 

Ikmag graag over mijn werk vertellen en indien gewenst direct toepassen. Bijv in de vorm van een combi van interactieve lezing/voorstelling/workshop. Een zo eenvoudig mogelijke presentatie prikkelt het voorstellingsvermogen. Mensen volgen hun eigen beelden. Ze  denken actief mee en komen met eigen inzichten. Dàt vind ik mooi!

Ondertussen moet ik als visueel beperkte nog steeds mij elke dag bewegen in een zeer snelle, zeer visueel ingestelde maatschappij. Communiceren op afstand, dus via het beeldscherm, gaat stukken trager dan vroeger en kost mij (nog) veel energie. Regelmatig wordt mij gevraagd om uitgebreidedocumenten te lezen of allerlei materiaal te schrijven. Als het kan bedank ik voor de eer. 

Mijnadministratie loopt achter. Een spreadsheet lijkt soms een zoekplaatje en doolhof geworden. Accounts met toegangsnaam en wachtwoorden lijken vaak verstoppertje te spelen. Ik noem dat allemaal gedoe. Ik besteed het allemaal zoveel mogelijk uit. Mijn vrouw en mijn accountant zijn daarbij een enorme steun.

Als je je afvraagt hoe het kan dat ik toch met enige regelmaat blogs (en vlogs, filmpjes en webinars) produceer, dan komt dat omdat ik daar in alle rust de tijd voor neem. Je eigen ideeën, ontdekkingen en creaties vertalen naar (ook visueel ondersteunde) presentaties, is mooi, betekenisvol envervullend werk. Ik doe het graag.  Ik ben zelfs al opzetjes te schrijven voor een nieuw boek. Het zal wat kòsten (vooral tijd, energie en aandacht), maar dan heb je ook wat! Een boek, met werktitel: De 13de Held. Over als je het even niet meer ziet. Als je (gedwongen) het gebaande pad verlaat en dan je eigen spoor creëert. Als een spoor goed zichtbaar is, nodigt het uit.

Marcel van der Pol
Groningen, 29 januari 2018

Uit de columnserie "Observaties, Reflecties en Verhalen over Vallen, Opstaan en Verdergaan (maar dan anders en beter)". U wordt van harte uitgenodigd deze columns op sociale media te delen. Voor info over gerichte presentaties, lezingen (Speakershows) of over cursussen, workshops en advies, neem gerust contact op, via https://www.keridwen.nl/?page_id=60)

Column18.01. Een jaar van ontdekkingen en keuzes plus zoektocht naar mooie lokaties (win een boek!)

Maandag 15 januari 2018. Vanaf vandaag pak ik hier mijn (wekelijkse) column weer op. Op Facebook (Bewuste Ondernemers Groningen)  en op mijn LinkedIn/Google+ pagina's komt elke keer een verwijzing naar deze blog op marcelvanderpol.blogspot.nl  In deze blogs vertel ik wat het betekent om als Zelfstandige Professional totaal onverwacht uit de Fastlane van werk en leven te worden gegooid (begin 2017) en hoe het is om opnieuw en met veel plezier (maar dan wel anders en wellicht beter) terug in het werkproces te komen. Een soort Marcel van der Pol nieuwe stijl. Met soms nieuwe doelgroepen en andere werkvormen en invalshoeken, maar met eenzelfde betrokkenheid,een  toegenomen, doorleefde deskundigheid en ruim 30 jaar ervaring met mensen en organisatie in verandering. en ontwikkeling.  Bel of mail mij gerust voor meer informatie. De columns delen (en 'liken') op sociale media mag natuurlijk ook. Graag zelfs. 

Allereerst echter wil ik iedereen een heel mooi, ontdekkingsvol jaar toewensen.  Het leven is per definitie beweging. Beweeg mee. Ga eens op onderzoek voorbij het bekende. Ontdek nieuwe zienswijzen en mogelijkheden

2018 gaat een mooi jaar worden, zeiden wij met Oud&Nieuw tegen elkaar. Wat dit jaar ons gaat brengen weten we nog niet, maar dàt het een jaar vol intrigerende zoektochten, ontdekkingen en keuzes gaat worden, is wel zeker. Dat betekent afscheid nemen van het een en nieuw ontwikkelen van het ander. Met diverse mooie, zinvolle dingen, waar klanten en ik allebei blij van worden, ga ik gewoon  door. Wellicht in een iets andere vorm. We blijven in ontwikkeling.

Mijn centrale focus is het werken met mensen en organisaties die vastzitten in verandering  In denken en doen kun je soms zó geklonken zijn aan vaste patronen!

Ik help mijn klanten om in hun denken en doen weer in beweging te komen en verder te ontwikkelen. Van bestuurlijk strategische overwegingen tot praktische persoonlijke zaken. Wat eigenlijk voor iedereen die vastzit in verandering geldt: van bestuurder tot professional tot privé persoon: wat ga je doen als jouw model van de werkelijkheid, je theorieën en ideeën  of je verwachtingen niet meer goed functioneren? Vergroot je Denkraam. Buiten de gebaande en de platgetreden paden zijn nog vele mogelijkheden, die je wellicht nog niet kent. 

Maak eens Speakershow mee bij jou op lokatie (nog gratis tot maart 2018). Over vastzitten, los komen en in beweging komen, en ook minder bekend terrein verkennen. betreden terwijl je de uitkomst nog niet weet. "Kún je je dan vasthouden aan de wind?" heet een van mijn  Speakershows, gebaseerd op persoonlijke en professionele ervaringen.Het antwoord op de vraag uit de titel: Ja, dat kan zeker... door te Schakelen in Perspectief, door het Vergroten van je Denkraam en door een actieve inzet van Contextuele Empathie uit Keridwen's NZR-methode.

Naast mijn Speakershows pak ik ook weer actief en met veel plezier mijn coachings en workshops op. Oprn Inschrving en In company, maar bovenal  Maatwerk. Specifiek doelgroep gericht, van strategisch bestuurlijk tot operationele uitvoering, van professional tot privé. Iedereen kan buiten de gebaande paden zijn eigen spoor maken. Welkom. 

Indien mogelijk en gepast ga ik naar buiten (wandelcoaches. Ik ben ook opzoek naar mooie, geschikte en betaalbare lokaties voor coaching en workshop, ook goed bereikbaar met het OV. Voor coaching zoek ik eenvoudige, sfeervolle ruimtes, geschikt van 1 tot ca 6 personen.  Voor de workshops zoek ik inspirerende zalen (incl. kleine theaterzalen) en omgevingen.  Stuur mij jullie ideeën en adviezen. Ik stel een exemplaren van mijn laatste boek ter beschikking (verloting!) als dank voor jullie bijzondere suggesties.

Uit de columnserie "Observaties, Reflecties en Verhalen over Vallen, Opstaan en Verdergaan (maar dan anders en beter)". U wordt van harte uitgenodigd deze columns op sociale media te delen. Voor info over gerichte presentaties, lezingen (Speakershows) of over cursussen, workshops en advies, neem gerust contact op, via https://www.keridwen.nl/?page_id=60)