OnderwijsLab Docent (4) Online lesgeven met een goed verhaal

Soms heb je gewoon pech en kun je niet ter plekke aanwezig zijn waar je een les wilt verzorgen (Namibië, 2018). Hierdoor ontstond mijn eerste echte online les. Ik had de keuze tussen een interactieve les via Skype of (geavanceerder!) een webinar-programma. Toentertijd kon ik jspijtig genoeg van geen van beide gebruik maken. Wat is dan een goed alternatief? Ik ben maar op mijn werkkamer een aantal korte filmpjes gaan maken en heb deze op het internet gezet: een filmpje met de theoretische inleiding, de andere met opdrachten, etc. Reageren en vragen kon altijd per email of telefoon.

Opeens werd zo déze vraag zeer actueel: Hoe houd ik mijn leerlingen en studenten ook op afstand (bv via internet) gemotiveerd en bij de les, vooral als er geen directe interactie mogelijk is?

Eén van de grote lessen die ik al heel snel in mijn werk in Afrika leerde, is het werken met verhalen in onderwijs (training, coaching, etc.). Een mooi verhaal goed verteld, boeit het publiek en houdt ze ook bij de les.Mocht iemand toch nog afdwalen met z'n gedachten, dan biedt het verhaal zelf voldoende structuur om snel de draad weer en aan te sluiten bij de les. 

Het wordt nog beter als u uw verhaal gericht didactisch inzet. Kies bv verhaal met allerlei avontuurlijke ontwikkelingen. In zo'n verhaal kunt u vrij eenvoudig al uw didactische doelen verwerken. 

Bovendien is een verhaal per definitie een metafoor. Metaforen nodigen leerlingen tot denken buiten hun eigen denkraam en zèlf op onderzoek (avontuur) te gaan. Leren is immers niet alleen consumeren, maar ook actief vergaren, onderzoeken, experimenteren en inzichten ontwikkelen.

Een schitterend voorbeeld hiervan mocht ik zelf ondervinden, toen een docent naar aanleiding van een complex soiaal en maatschappelijk onderwerp zijn gehoor de keuze bood: drie uur intensief college, of een kort verhaaltje. Wij voelden ons uitgedaagd, en kozen voor het laatste. Hij vertelde een aansprekende fabel , met precies 'de vinger op de zere plek'! Wij hadden na afloop geen vragen meer, wij hadden het begrepen. Wij gingen spontaan met de fabel aan de slag, onderzoeken, experimenteren, van perspectief veranderen, inzichten toetsen, etc.

Deze werkwijze (didactische inzet van verhalen en verteltechnieken) pas ik sindsdien vaak toe om mensen aan het denken te zetten over hun leerproces en verder te leren, direct voor mijn eigen leerlingen (studenten), maar zeker ook tbv collega-docenten, om te ondervinden en het vervolgens zelf te leren inzetten in hun eigen lessen. Met veel plezier en enthousiasme doe ik dat al jaren op alle onderwijsniveaus, meestal in NZR OnderwijsLabs. Mooie reacties van docenten volgden. Het werkt dus ook voor hen! 

En dan terug naar de online lessen. Hoe werk je op deze manier met verhalen en didactiek? Natuurlijk hangt dat ook van het soort onderwijs waaraan u lesgeeft; inhoudelijk en qua niveau kunnen lessen heel verschillend zijn. Echter net zoals in de klas of de collegezaal, kunnen vertel- en verhaaltechnieken didactische krachtig werken als ruggegraat voor uw online lessen. 

Een paar NZR-tips voor online lessen met gebruik van verhalen:

• Kies een goed verhaal waar u uw didactische dingen in kwijt kunt. 
• Houd het eenvoudig. Kies voor de verhaalstructuur van een avontuurlijk ontdekkingsverhaal. De leerweg van leerlingen sluit daar goed bij aan. 
• Ga niet alleen online vertèllen. Doe ook bv aan 'gamification'; maak van uw verhaal een 'adventure game´ - boeiend, uitdagend, vol verlangen naar wat er net buiten het blikveld (of denkraam) ligt. 
• Gebruik niet te veel visuele opsmuk! U bent geen game designer. Eenvoud werkt het best. 
• Gebruik wel adequate verteltechnieken om te blijven boeien. Dit is te leren (NZR-Academie). 
• Geef uw leerlingen invloed in het verhaal! Hierdoor kúnnen ze veranderen, experimenteren en leren. 
• Lees ook de andere NZR-artikelen voor professionals (in dit geval: docenten) op LinkedIn en Blogspot (marcelvanderpol).
• Volg ook onze NZR-Academie Podcast (binnenkort gelanceerd)

Meer weten? Neem gerust contact op. marcel@keridwen.nl

Wordt vervolgd.. 

Groet! Marcel van der Pol, Keridwen.

Groningen, 5 april 2020

 #onderwijs #docenten #lesgeven #virtueellesgeven #onlinelesgeven #storytellingasteachingtool #depijldoorderoos #Keridwen #NZR #OnderwijsLab

OnderwijsLab Docent (3): Uw Didactische Speeltuin Online!

 Goed onderwijs vraagt om een bijzondere samenwerking, met name die tussen docent en student/leerling. Al ruim 25 jaar houd ik mij met veel plezier bezig met die samenwerking, dat didactische spel van leren en doceren, van experimenteren en ontdekken, van weten wat je als docent doet, hoe, waarom, waartoe èn hoe jezelf en het onderwijsproces ín het moment kunt bijsturen. Kortom, hoe kun als docent jezèlf optimaal als instrument inzetten. Ondermeer vanuit de didactiek (docent) het theater (verbaal en fysiek vertellen van verhalen) en de mediation (communiceren op meer niveaus) richt ik mij in mijn workshops, vooral mijn NZR OnderwijsLabs, op de didactische interacties in de klas, in de collegezaal, etc.

Dankzij Corona is de manier waarop docent en student/leerlung samenwerken echter behoorlijk verschoven naar de virtuele wereld. Mijn cursus (april) voor de RUG-docenten, "Storytelling as a Teaching Tool", is niet voor niets een van de geannuleerde cursussen dies is verschoven naar het najaar (26/11 en 10/12).

In de reële wereld kun je optimaal interactief werken. Dat laat echter onverlet, dat virtueel eveneens heel veel mogelijk is. Ook online kun je als docent aan de slag in je 'didactische speeltuin'! De dynamiek is uiteraard anders. Het vraagt mogelijk om een omslag in uw houding en denken, vooral als u níet aan afstandsonderwijs bent gewend.

Ik krijg veel vragen over de toepassing van vertel- en theatertechnieken in de onderwijswereld online. Kan dat voor mijn vak? En hoe dan?

De komende blogs (en vlogs!) ga ik graag in op die en andere vragen over lesgeven in de virtuele wereld. Jazeker, online lessen doen een andersoortig beroep op u als docent. De samenwerking met studenten / leerlingen is anders. Echter nog steeds zijn uw didactische ervaringen en vaardigheden zeer bruikbaar, zelfs broodnódig! U kunt nog steeds allerlei vertel- en theatertechnieken didactisch blijven toepassen. De zgn 'gamification' van virtueel onderwijs is niet voor niets voor grotendeels gebaseerd op het vertellen van verhalen. Het verhaal wordt gebruikt als vehikel om de student / leerling mee te nemen, te boeien en aan te zetten tot leren, experimenteren en ontdekken. Precies zoals in de reële wereld van de klas, maar dan mogelijk in andere vorm.

Wees creatief in deze Corona-tijden.
Wees vooral nieuwsgierig!
Zet uzelf ook virtueel optimaal in als instrument. Uw virtuele lesvormen hoeven niet gelikt te zijn, of baanbrekend. Laat uw didactische speeltuin online vooral plezierig zijn, uitnodigend, leerzaam en coöperatief!

Kom gerust met uw vragen en suggesties (baar: marcel@keridwen.nl). Opdat we goed gebruik kunnen maken van elkaars expertises en ervaringen. Ik neem uw vragen en suggesties mee in de komende onderwijs blogs en -vlogs. Ik blijf natuurlijk daarin ook aandacht besteden aan lesgeven in de reële wereld.

Groet! Marcel van der Pol, Keridwen.
Groningen, 23 maart 2020

 #onderwijs #lesgeven #virtueellesgeven #onlinelesgeven #storytellingasteachingtool #depijldoorderoos #Keridwen #NZR #OnderwijsLab

OnderwijsLab Docent (2): blijf altijd spelen!

https://www.linkedin.com/pulse/onderwijslab-docent-2-blijf-altijd-spelen-marcel-van-der-pol

Wanneer u onderwijs en lesgeven als een 'didactische speeltuin' kunt zien, dan gaat er een wereld aan mogelijkheden voor je open! Er vanuit gaande dat dat u goed in de gaten blijft houden wat u met uw lessen wilt bereiken (zowel doel als focus) goed, zijn er in de 'didactische speeltuin' allerlei uiteenlopende thema's, technieken en werkvormen te vinden die het leerproces bij leerlingen en studenten goed en met plezier op gang helpen en houden.

Onlangs besloot een school de lesuren te verlengen van 50 tot 75 minuten. Ik vroeg mij af wat dat voor de leerlingen zou betekenen èn hoe de docenten de nieuwe lessen zouden aanpakken. Uiteraard zijn er docenten, die besluiten om geheel op dezelfde wijze les te geven zoals zij altijd al deden. Ze gaven altijd al hoorcollegeachtige lessen (de docent spreekt, de leerling luistert en schrijft), dat doen ze nu nog steeds! Ongeacht of dat goed en effectief is voor leerling, onderwijs/leerproces en docent! Arme leerling, dacht ik toen, elke les nóg langer stil zitten en luisteren. Arme docent dacht ik daarna, nog eenzamer voor de klas.

Een van de andere docenten was sowieso zelfal lang allerlei verschillende les- en werkvormen aan het ontwikkelen. Deze docent zag de langerdurende lessen als een prikkel om verder na te denken over en te experimenteren met lesgeven: les- en leerdoelen, didactische aanpak, opbouw, spanningsboog, interacties, mate van zelfstandigheid, balans tussen intrinsieke en extrinsieke motivaties, variëteit in werkvormen, en interactieve en, etc., etc. 

Ik kom vergelijkbaar vraagstukken ook veel in het hoger onderwijs tegen. Hoorcolleges stimuleren je niet altijd echt tot zèlf actief (fysiek cq cognitief) bezig zijn. Hoe kun je colleges (hoor- èn werk-) zó geven, dat je de nieuwsgierigheid en het kritisch denken van studenten stimuleert? Bekijk de combinatie van inhoud en vorm eens door de ogen van een Theatermaker. Zowel in het college als in een voorstelling vertellen we eigenlijk verhalen, toch? Het verhaal als aangename, effectieve vorm van overdacht en als verleider om zelf actief op onderzoek uit te gaan. 

 Maak gebruik van alle mogelijkheden die het theater u biedt. Technieken en vaardigheden uit het verteltheater kunnen uitstekend doeltreffend in het lesgeven worden gebruikt. Daar kan ik met het veel plezier van getuigen! Ik noem dat in mijn NZR OnderwijsLabs: schiet (als docent) de pijl (de les) dóór de roos (bij student en leerling)!

Nu met de tijdelijke sluiting (coronavirus) van de scholen is het didactische speelveld opeens behoorlijk veranderd. Hopelijk kunt u het ook nu nog uw lessen  blijven beschouwen als didactische speeltuin'! Nieuwsgierig denken als centraal element voor studenten en leerlingen. Nieuwsgerig en creatief als centraal element denken voor u als docent, plus uiteraard het vermogen tot inleven in die ander ( contextuele empathie). Ook in afstandsonderwijs is heel veel variatie in lesgeven mogelijk!

In NZR OnderwijsLabs experimenteerd u met het stimuleren nieuwsgierig denken, soepel denken en dwarsdenken. Met creativiteit en empathie. Met verhalen als gerichte dragers van het onderwijsleerproces Wat wil je in het onderwijs nog meer?

Groet! Marcel van der Pol, Keridwen NZR-Academie

#onderwijs #docent #OnderwijsLab # NZR-methode #reactieswelkom

OnderwijsLab Docent (1): De eerste schrteden als docent

Foto  uit het boekje Actief Creatief. een aanrader!

Alweer ruim 30 jaar actief in en om het onderwijs! Ik weet nog heel goed, dat ik tijdens mijn middelbare schooltijd àbsoluut nooít-ente-nímmer docent wilde worden. Je zou maar van die leerlingen zoals ikzelf in de klas hebben. Dat leek mij helemaal níets.

Later, tijdens mijn studie, raakte ik tot mijn eigen grote verrassing via de gedragsbiologie (ethologie) steeds meer geïnteresseerd in wat leren en onderwijzen betekende (bij dier èn mens). Hoe leren ze? Waarom en waartoe leren ze? Hoe worden ze onderwezen, rekkelijk of juist heel precies? Aansluitend bij hun belangstelling en ontwikkeling of gericht op wat ze móeten weten en kunnen? Hoe gaan leerling en meester eigenlijk met elkaar om (bij dier èn mens)?

Nieuwsgierig geworden maakte ik uitstappen naar de psychologie (onderzoek), de filosofie (colleges) en.... -dan toch nog!- de opleiding tot 1ste graads-docent.

Ik bleek lesgeven ècht léuk te vinden en mooi om te doen! Vooral toen de docent, bij wie ik stage liep, mij stimuleerde om de klas ook als een 'didactische speeltuin' te zien: spelen en experimenteren met onderwerpen, lesstijlenen, werkvormen, etc. Samen met de leerlingen, aansluitend bij waar zij mee bezig (willen) zijn.

Ik vond dat geweldig maar soms ook heftig. Lang niet elk experiment ging goed. De aansluiting raakte ik soms kwijt of de lesdoelen verdronken in enthousiaste ideeën. Een stevige clash met de opleidingsdocent volgde. Opeens werden mijn lessen gefilmd en soms, afgezet tegen de heersende didactische ideeën, krachtig corrigerend besproken. Kortom, ik had nog veel te leren. Veel ging gelukkig ook wèl goed. De mooiste ervaring was voor mij, toen ik de kans kreeg om over de grenzen van mijn vakgebied te werken. Voor een klas (HAVO4) heb ik tweemaal 'dezelfde' les over communicatie mogen verzorgen: als biologie les èn als een les Nederlands.

Misschien is tyoen ook mijn liefde voor het werken met verhalen als onderdeel van het lesgeven ontstaan. Een goed verhaal mooi verteld kan een belevingswereld oproepen, waarin alle kennis, inzichten en vaardigheden van die les hun optimale plek vinden. Het verhaal biedt de leerlingen / studenten extra overzicht, samenhang en structuur. Zo'n verhaal, vooral als het niet volmaakt en gesloten is, stimuleert fantasie, imaginatie en nieuwsgierigheid. Ze kunnen ze er (virtueel of reëel) mee experimenteren: kennis toepassen, vaardigheden oefen, van perspectief wisselen, nieuwe inzichten ontdekken, etc.etc. Een OnderwijsLab voor leerlingen/studenten.

Later als (beginnend) docent heb ik natuurlijk zo ongeveer àlle fouten gemaakt, die je als docent kúnt maken. Soms was dat frustrerend en beschamend. Maar het heeft mij in ieder geval ook geleerd steeds meer en beter ín het moment te flecteren op de actuele situatie van een les en zonodig bij te sturen. 

Heel veel later is dat uitgemond de in de NZR OnderwijsLabs voor docenten. Er komt immers vaak een bepaald moment in je leven dat je de kennis, vaardigheden, ervaringen en inzichten, die je al die jaren hebt verworven, nu wilt délen met collega's! 

Vandaar de komende weken deze blogs. Vandaar ook de verschillende NZR OnderwijsLabs die ik geef voor Keridwen's NZR-Academie. Zowel "Open Inschrijving" als "In Company" bij u op school. Meer weten? Reageer via LinkedIn, of mail marcel@keridwen.nl 

Week van de Mediation-artikelen

Sinds oktober heb ik een zerstal artikelen geschreven naar aanleiding van de Week van de Mediation 2019: Over NZR in Mediations en de intrigerende impact van de NZR-methode voor alle Conflictpartijen èn de Mediator zelf!. 

NZR Mediations. MediationLab. Voor Mediators. NZR-Academie. Keridwen

Alle artikelen zijn te vinden op  LinkedIn en Blogspot;  zoek naar Marcel van der Pol.

Veel leesplezier. Reacties welkom. Meer weten? Keridwen.nl - contactpagina.

#Mediation #NZR #Narratief #conflictmanagement #conflicthantering  #Conflictcoaching #conflictoplossing  #Keridwen #weekvandemediation #weekvandemediation2019

MediationWeek (5): De Tijdreiziger / Mediator

Direct bij binnenkomst wordt hij aangesproken. Het lijkt erop dat de man (laten we hem meneer A noemen) hem staat op te wachten.  A geeft aan dat hij erg blij is dat er eíndelijk eens iets aan 'het probleem' wordt gedaan, tenslotte "suddert dat al meer dan tien jaar door" (zijn woorden).  A zegt daarom alle medewerking toe die nodig is. 

Dan schakelt A over op een andere toon en waarschuwt voor een zekere B, die hij naar alle waarschijnlijkheid verderop in het gebouw zal tegenkomen. Het is beter niet te veel naar B te luisteren. Deze is namelijk de grootste veroorzaker van het probleem!

Even later komt hij  daadwerkelijk meneer B tegen. Ook B is erg blij dat hij er is, maar waarschuwt wel voor A. Naar A luisteren zal de problemen hier alleen maar groter maken. Het probleem duurt, volgens hem, nu al meer dan 10 jaar en zou vooral in stand worden gehouden door A. Dus  zijn advies: niet met A praten. Je niet laten beïnvloeden. Gewoon probleem oplossen. Overigens zegt B nu  direct toe hem daarvoor alle medewerking te verlenen..

Dit voorval haal ik hier alleen aan vanwege het tijdsaspect. Dit is een conflict dat zich al meer dan tiíen jaar voortsleept. Geen openlijke clashes, maar wel twee mannen die niet met elkaar praten, niet met elkaar willen samenwerken en zo mogelijk elke bezoeker van buiten proberen te waarschuwen voor de ander.

De oorzaak en aanleiding zijn in de loop der tijd bedekt door een dikke laag stof. Geen van beiden blijft in staat de ontstaansgeschiedenis goed duidelijk te maken. Dit geldt voor hun leidinggevenden, tot en met de directie, evenmin.

Vrijwel iedereen behandelt de situatie als een voldongen feit en accepteert dit als zodanig. In de afgelopen toen jaar is er dan ook nooit echt iets aan conflictbemideling gedaan. tot nu.

Wat mij in deze casus fascineert is vooral de duur van het conflict situatie, plus het feit dat iedereen de situatie al meer dan tíen jaar lang laat voortbestaan. Door de lange tijd hebben de belevingen van beide mannen de kans gekregen zich totaal vast te zetten. Hun verhalen of narratieven zijn bevroren geraakt en in de loop der tijd zelfs gestold.  Er lijkt geen beweging meer mogelijk, zelfs geen minimale verschuiving in standpunt en perspectief.  Er is geen enkele ruimte voor de beleving en ervaring van de ander.  

En toch delen ze dezelfde werkgever, hetzelfde gebouw, de zelfde afdeling. Ze komen elkaar vrijwel dagelijks tegen. Hoe lang nog? De ene moet nog vijftien jaar, de ander elf jaar tot aan het pensioen. Allebei willen hier bij deze werkgever blijven werken., het liefst zonder de anderkken. 

Laat die ander maar vertrekken. Die is tenslotte de aanstichter. Zijzelf genieten van hun werk. Werk betekent veel voor hen.

Soms lukt het toch (ook na al die jaren nog) om partijen te helpen tot een vredige coexistentie te komen, waarin samenwerken  goed en communicren zinvol verloopt. Soms lukt dat ook niet;  dan moet je wellicht  op een of andere wijze afscheid van elkaar nemen.

Wat in een gestold conflict kan helpen, is in de begleidingen ook regelmatig te wisselen in het tijdsperspectief. Hoe zou het zijn als dit nog eens tien jaar voortduurt? Vooral als beide mannen zich in dezelfde sociale omgeving ophouden! Ze blíjven elkaar tegenkomen, direct en indirect. Er zit dus voor beiden een duidelijke sociaal aspect aan de zaak, en dat zal voorlopig ook wel zo blijven. 

Omkering van het tijdsperspeftief, niet verleden-heden, maar heden-toekomst georiënteerd. Hoe gaan we met ingang van heden verder? 

Stel, dat het lukt om beide partijen bereid te krijgen tot een voor beiden aanvaarbaar vervolg, zal dat in de toekomst stand kunnen houden? 

Je kunt toekomstverhalen  natuurlijk Fantasy noemen, of Sciencefiction, je kunt ze ook beleven als verhalen overe reële situaties in de nabije toekomst of sterker nog als een doorgetrokken heden. Dan onstaat alle ruimte om diverse toekomstscenario's te laten bezinken en te toetsen. Daarbij werkt het verreweg het beste als partijen samen het toekomstverhaal maken, niet gestold of bevroren, maar tot op zekere hoogte vloeibaar. Dat vraagt wel een inzet van de mediator als gids in het tijdreizen.

Week van de Mediation 2019.Met veel plezier deel ik in dat kader mijn benaderingvan mediation (NZR Mediation) in een aantal artikelen, waarbijik steeds een ander perspectief kies. Houd het inde gaten, er volgen nogmeer!

Volgend artikel (6): De NZR Mediator. Verwachte publicatiedatum: 25 november.

Meer weten? nzr-methode.org - contactpagina.

#Perspectiefwisseling #narratives #timetravelling #frozenstory #MediationLab,#NZR-methode, #conflicthantering, #Keridwen

(NB. Afbeelding komt uit "2001, Space Odyssee")

.

MediationWeek (4): Storyteller/Mediator

Een onverwachte ontmoeting tussen twee onbekenden. Elk heeft een leidinggevende positie in de eigen groep. Ze raken met elkaar in gesprek. Het gesprek is van korte duur, Beiden trekken hun conclusie. Hun wegen scheiden zich weer. Beiden brengen verslag uit aan de eigen achterban. Eén ontmoeting, één gesprek, twee totaal verschillende verhalen over wat er is gebeurd.

Ik herinner mij de workshop nog heel goed, waar ik dit metaforische verhaal voor het eerst gebruikte om met de deelnemende mediators te onderzoeken hoe mensen tot hun perceptie van gebeurtenissen (incl. conflicten) komen. Een van de collega's protesteerde nadrukkelijk. Als mediators hadden we slechts met de feiten te maken. Partijen creëerden wellicht eigen werkelijkheden, mediators dienden hun verhalen te helpen ontrafelen en terug te brengen tot het onderhandelbare proporties. Kortom, géén 'verhaaltjes' alstublieft!

Inmiddels is er veel veranderd. De Narratieve Mediation heeft zijn intrede gedaan (mede dankzij het mooie werk van White, naar Mediation vertaald door Monk en Winslow). Achter de zichtbare feiten in een conflict, zitten vaak hele verhalen (narratieven) van partijen (die onderling soms totaal verschillen!).
Narratieve Mediation heeft een heldere procedure hoe je mensen kunt helpen om samen tot een nieuw verhaal te komen, met als doel een duurzame oplossing voor het conflict.
Als professionele storyteller èn mediator ben ik ook op zoek gegaan naar hoe mensen dan hun eigen verhaal creëren, hoe ik dat herken in door mij vertelde verhalen en vervolgens hoe ik die verhalen kan gebruiken om partijen te helpen qua denken in beweging te komen op weg naar een duurzame oplossing voor hun conflict.

Ondermeer bovenstaand verhaal over de ontmoeting tussen twee onbekenden heb ik sindsdien nog vele malen kunnen gebruiken. Dat werkte eigenlijk in vrijwel elke situatie waarin (vastgezette) verschillen zijn ontstaan in de beleving van de werkelijkheid.
Het vastzetten kan bij iedereen gebeuren. Niet alleen conflictpartijen. Ook in het dagelijkse leven, zonder dat er direct sprake is van conflicten. Het eigen verhaal schept duidelijkheid, veiligheid en voorspelbaarheid. Dan moet het toch wel waar zijn?Het vastgezette verhaal komt voor binnen relaties, tussen vrienden, tussen collegas, in politiek en bestuur, etc. Kortom overal. We horen overal narratieven van heldere, invoelbare verhalen tot verwrongen, elkaar uitsluitende verhalen. Allemaal bieden ze een eigen perspectief op de werkelijkheid.ik ben elke keer weer benieuwd naar hóe vertellers hun verhaal hebben geconstrueerd en wat ze de mensen vertellen.

Ook wij Mediators ontkomen niet aan onze vastgezette narratieven. Wij hebben onze belevingen bij een conflict. Dat is gewoon menselijk. De vraag is wat we ermee doen! We zullen scherp moeten blijven, contextueel empathisch en kritisch reflectief naar onszelf. Wat daarbij helpt? Wat dacht van een MediationLab, beginnend met... "Stel u voor, een onverwachte ontmoeting tussen twee onbekenden... "
Dan komt het verhaal tot aan wát (en hóe) beiden hun achterban vertellen.  
Vervolgens.. de vraag: Stel dat ú een van hen bent. Wat zou ú dan uw achterban vertellen?
Het vervolg is meestal confronterend en leerzaam en bruikbaar voor zowel de eigen professionalisering als voor conflictpartijen in de mediationpraktijk.

Week van de Mediation 2019. Met veel plezier deel ik in dat kader mijn benadering van mediation (NZR Mediation) in een aantal artikelen, waarbij ik steeds een ander perspectief kies. 

Meer weten? nzr-methode.org;contactpagina.
#Perspectiefwisseling #narratives #fakenews #frozenstory #MediationLab, #NZR-methode,#conflicthantering, #Keridwen