19. Wat goed is voor mij, is goed voor jou (of toch niet?).

Een arts ontdekte dat hij een onbekende ziekte onder de leden had. Hij zette al zijn medische kennis in om zichzelf zo goed mogelijk te behandelen. Wàt hij echter ook deed, níets hielp. Elke dag voelde hij zich verder achteruit gaan. Toen hoorde hij van een bijzonder medicijn. 1 kilo rauwe bonen en 2 liter azijn zou wonderen doen bij mysterieuze aandoeningen. Hij geloofde er niets van, maar... als het niet zou baten, schaden zou het zeker ook niet.

Tot zijn stomme verbazing knapte hij direct op. Na een week voelde hij zich zelfs weer als herboren.  Hoewel hij geen flauw idee over hoe en wat van de werking had, schreef hij bij elke ziekte,  die hij niet kon verklaren voor: 1 kilo rauwe bonen en 2 liter azijn. Soms hielp het, soms ook niet.

Hij begon nauwgezet te experimenteren met de doses. Soms gingen patiënten dan alsnog vooruit, soms ook niet. Eén patiënt strierf, een schoenlapper. De arts schreef in zijn praktijkjournaal: "Belangrijk om te weten: wat goed is voor een arts, werkt  voor de meeste mensen, maar zeker níet bij schoenlappers!".

Dit najaar ben ik (weer) begonen met Speakershows (combi lezing/voorstelling). Vraag die daarin steeds  terugkomt, is hoe je het beste om kunt gaan met ingrijpende gebeurtenissen in leven en werk. Opvallend is bijna iedereen hiervoor zoveel mogelijk een geheel eigen manier zoekt.  En als je dan je eigen manier hebt gevonden, die ook nog goed blijkt te werken, is dat natuurlijk prachtig! Maar zou jouw manier ook voor een ander werken?

De meeste mensen herkennen direct de denkfouten in de redenatie van de arts in bovenstaand verhaal (eeuwen oud, Iraans). Ik hoef het bijna nooit uit te leggen of toe te lichten.

En toch.... het komt zo vaak voor dat als mensen een ingrijpende gebeurtenis hebben meegemaakt, waarbij ze een manier hebben gevonden om daar goed mee om te gaan, dat ze dan, met alle goede bedoelingen, graag hún methode aan iedereen willen voorschrijven. Maar ja, niet alle mensen zijn gelijk. Er zijn best veel 'schoenlappers' in de wereld waarbij een bepaalde methode niet werkt.

Dus wat kun je het beste doen? Wellicht kun je vertellen over jouw ervaringen, hoe jij het hebt aangepakt. Biedt het aan als een optie, een mogelijkheid. Dan kunnen de mensen zelf beslissen.

Eén dezer dagen heb ik weer een Speakershow, waar ik vast dit verhaal ga vertellen. ... ook als waarschuwing voor mijzelf. Ik mag dan iets hebben hebben meegemaakt (gevolg: beschadigd zicht). Dat heeft mijn leven (privé en professioneel) aardig overhoop gegooid. Ik denk dan wel een vorm gevonden te hebben om er mee om te gaan (ook in mijn werkleven), dat wil niet zegen dat mijn manier ook goed is voor anderen. Of dat ik daar mee klaar ben.

Er is nog veel te leren.

Ik hoop nog vele 'schoenlappers' tegen te komen, met hun 'andere' ervaringen.

Volgend jaar zal ik dan op deze plek dit verhaal over deze arts met zijn bonen en azijn, anders, uitgebreider en meer bezonken kunnen vertellen. Een groter denkraam?

Marcel van der Pol
www.KERIDWEN.nl

Groningen
4 december 2017

Deel 19 uit de columnserie "Observaties, Reflecties en Verhalen vanuit de Slowlane". U wordt van harte uitgenodigd deze columns op sociale media te delen. Voor info over presentaties, lezingen en workshops, neem gerust contact op, via https://www.keridwen.nl/?page_id=60)